Εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 85 ετών από τη δολοφονική απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Λεωφόρο Κηφισίας και τη δολοφονία του Ιωάννη Μαρκάκη, πραγματοποιήθηκε στον Εμπρόσνερο Αποκορώνου, παρουσία αρκετού κόσμου.
H εκδήλωση ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση από τον αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και τον μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό, στην προτομή του Ιωάννη Μαρκάκη.
Με δηλώσεις τους στα «Χ.ν.» ο πρώην δήμαρχος Αποκορώνου κ. Γρηγόριος Μαρκάκης, εκ μέρους της οικογένειας του Ιωάννη Μαρκάκη τόνισε ότι: «σήμερα, 18 χρόνια μετά το στήσιμο της προτομής του Ιωάννη Μαρκάκη που έπεσε προασπίζοντας τη ζωή του εθνάρχου Ελευθερίου Βενιζέλου και με αφορμή το γεγονός ότι κάποια χρόνια πριν ήρθε το αυτοκίνητο που ήταν μέσα ο σωματοφύλακας ο Ιωάννης Μαρκάκης, θεωρήσαμε χρέος τιμής σαν οικογένεια, ο Δήμος, όλοι μαζί να κάνουμε αυτή την εκδήλωση τιμώντας έναν άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του για να σωθεί ο Βενιζέλος» .
Στα ιστορικά χρονικά της θλιβερής εκείνης περιόδου αναφέρθηκε ο Γενικός Διευθυντής του “Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” κ. Νίκος Παπαδάκης, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Από το 1931 όσο ήταν ακόμα πρωθυπουργός η ασφάλεια του Βενιζέλου αλλά και οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες βρισκόταν στα ίχνη υποψηφίων δολοφόνων που σχετιζόταν με την αυλή του έκπτωτου βασιλιά Γεωργίου Β’ στο Λονδίνο. Ο Βενιζέλος μετά την εκλογική του ήττα τον Μάρτιο του 1933 και την απόπειρα κινήματος του Πλαστήρα, ως αρχηγός πλέον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ζούσε υπό τη διαρκή απειλή δολοφονίας του. Η εξόντωσή του προπαγανδιζόταν ανοιχτά από τον αντιβενιζελικό Τύπο σαν εθνική ανάγκη. Την άνοιξη του 1933 είχαν σχεδιαστεί δύο απόπειρες κατά της ζωής του: Μία στο Φάληρο, κατά τη διάρκεια της μετάβασής του στο κτήμα του γιου του, Κυριάκου, και μία στις 15 Μαΐου, από τα γυναικεία θεωρεία της Βουλής, απ’ όπου η επιχείρηση ήταν ευκολότερη».
«Το βράδυ της 6ης Ιουνίου ο Βενιζέλος και η γυναίκα του Έλενα ήταν καλεσμένοι στο σπίτι του Στέφανου και της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά… Τη συνήθεια να μην παραβιάζει το ωράριο του την τήρησε κι εκείνο το βράδυ: “Ελενάκι, είναι ώρα μας”, είπε στη γυναίκα του, δείχνοντας το ρολόι. Γύρω στις 11 έφυγαν για την Αθήνα. Στην Πάκαρντ του προέδρου, ένα αυτοκίνητο εξαιρετικά ταχύ για την εποχή και με ενισχυμένη θωράκιση, επιβιβάστηκαν το ζεύγος Βενιζέλου, ο οδηγός Γιάννης Νικολάου και ο αστυνομικός Μιχάλης Κουφογιαννάκης. Πίσω του ακολουθούσε το δεύτερο αυτοκίνητο, ένα δίπορτο Λίνκολν-Φορντ, ακατάλληλο για τέτοια αποστολή, με επιβάτες τους άνδρες της ασφαλείας του, Ανδρέα Γυπαράκη, Ανδρέα Λεμπιδάκη και Ιωάννη Μαρκάκη. Τα δύο αυτοκίνητα ταξίδευαν με χαμηλή ταχύτητα. Σχεδόν είχαν περάσει τον Παράδεισο Αμαρουσίου όταν ξαφνικά ξεροί συνεχόμενοι κρότοι, μαζί με λάμψεις, τάραξαν την ησυχία της νύχτας. Μια μεγάλη ανοικτή Κάντιλακ, με πολλούς επιβάτες, προσπέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και σβηστά φώτα τη Φορντ της ασφαλείας και συνέχισε να κινείται ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα, ανοίγοντας ταυτόχρονα πυρ εναντίον τους. Από τα καταιγιστικά πυρά πρώτος τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι ο οδηγός της Πάκαρντ. Ο Μαρκάκης δέχθηκε έξι βλήματα στο κεφάλι και άρχισε να ψυχορραγεί, ενώ ένας οπίσθιος τροχός της Φορντ αχρηστεύθηκε από τους πυροβολισμούς… Οι εφημερεύοντες ιατροί του “Ευαγγελισμού” δεν πίστευαν στα μάτια τους. Μπροστά τους στεκόταν ένας Βενιζέλος κατάχλωμος με τα χέρια του ματωμένα από τα τραύματα της Έλενας, που είχε δεχθεί σφαίρες στους μηρούς, την κοιλιακή χώρα και το χέρι. Παραδίπλα στεκόταν ο Νικολάου με σμπαραλιασμένο το αριστερό χέρι. Σε λίγο έφτασε και η Φορντ με τον ετοιμοθάνατο Μαρκάκη. Στο αυτοκίνητο του Βενιζέλου καταμετρήθηκαν σημάδια από 66 σφαίρες. Οι επιβάτες του είχαν γλιτώσει σαν από θαύμα…», τόνισε ο κ. Παπαδάκης.
Η εκδήλωση, την οποία διοργάνωσαν ο Δήμος Αποκορώνου, το Εθνικό Ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, το Κοινωφελές Ίδρυμα “Αγία Σοφία”, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Εμπρόσνερου και η οικογένεια Μαρκάκη με την υποστήριξη του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων συνεχίστηκε στο κατάμεστο πέτρινο θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης”, λίγο παρακάτω, με αναφορά στα ιστορικά δρώμενα της απόπειρας κατά της ζωής του Ελευθερίου Βενιζέλου και τη δολοφονία του Ιωάννη Μαρκάκη.
Το «παρών» έδωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χανίων κα Βάλια Βαγιωνάκη, οι πρώην βουλευτές Κώστας Γύπαρης και Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ο δήμαρχος Αποκόρωνα κ. Χαράλαμπος Κουκιανάκης κ. ά.
Ο Βαγγέλης Κακατσάκης, δάσκαλος – λογοτέχνης απάγγειλε ποιήματα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Ιωάννη Μαρκάκη, ενώ η εκδήλωση έκλεισε με τη συμμετοχή της χορωδίας Χανίων που τραγούδησε το έργο “Ωδή στον Ελευθέριο Βενιζέλο” μία καντάτα για χορωδία και ορχήστρα, σε ποίηση Κ. Παλαμά, Γ. Στρατήγη, Ι. Κωνσταντινίδη, Μ. Μαλακάση και μουσική Γιάννη Μεντζελόπουλου. Στη χορωδία συμμετείχαν η Νίκη Χαζιράκη, σοπράνο, ο Γιάννη Μανούσακας, τενόρος, η Μαρία Κουτουλάκη στο πιάνο και ο Δημήτρης Βακάκης στη λύρα. Αφηγητής ήταν ο ηθοποιός, τέως Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης, ενώ την διεύθυνση είχε ο Γιάννης Μεντζελόπουλος. Το έργο ήταν παραγωγή του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, το οποίο, “μάγεψε” το κοινό που χειροκροτούσε συνεχώς. Αμέσως μετά παρατέθηκε σε όλους πλουσιοπάροχο γεύμα από τους διοργανωτές της εκδήλωσης.
Δήλωση Χαράλαμπου Κουκιανάκη
«Σε μια σεμνή εκδήλωση στον Εμπρόσνερο Αποκορώνου στη μνήμη του Ιωάννη Μαρκάκη που έδωσε τον ίδιο του τον εαυτό προστατεύοντας τον μεγάλο ηγέτη της νεότερης ιστορίας της χώρας μας, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τιμήσαμε ταυτόχρονα όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για υψηλά ιδανικά και αξίες για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα τα αγαθά της ελευθερίας. Αποδείχτηκε ότι και στις σεμνές τελετές βγαίνουν πολλαπλά μηνύματα, μηνύματα που έχουν να κάνουν με το χρέος το δικό μας έναντι των επόμενων γενεών ένα χρέος που έγκειται στο να κρατήσουμε όρθια την πατρίδα μας και για να κρατηθεί όρθια θα πρέπει η κοινωνία να διακατέχεται από αισθήματα κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης»
