Η μνήμη των πεσόντων της Μεταπολιτευτικής Επανάστασης 1895-1896 αλλά και η επέτειος της απελευθέρωσης του Αποκόρωνα, τιμήθηκαν σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί στον Βάμο.
Η εκδήλωση την οποία διοργάνωσαν στο Μνημείο του χωριού, η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, ο Δήμος Αποκορώνου, το Εθνικό Ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, το Κοινωφελές Ίδρυμα “Αγία Σοφία”, η Τοπική Κοινότητα Βάμου, η Ομοσπονδία Σωματείων Αποκορώνου και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βάμου “Ο Πρίνος”, ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση ενώ στα ιστορικά γεγονότα της περιόδου αναφέρθηκε η φιλόλογος Ρούλα Βουράκη.
Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης, η περιφερειακή σύμβουλος Σοφία Μαλανδράκη εκ μέρους της περιφέρειας Κρήτης και της περιφερειακής ενότητας Χανίων, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Αποκορώνου Γιάννης Τερεζάκης, ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” Νίκος Παπαδάκης, ενώ γραπτό χαιρετισμό απέστειλε ο βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας Μανούσος Βολουδάκης.
«Η ελληνική κυβέρνηση» επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Κουκιανάκης «δεν υποστήριξε τον αγώνα αυτό, επειδή δεν είχε ως δεδηλωμένο σκοπό την ένωση, ενώ αρνητική στάση τήρησαν και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις. Παρά ταύτα, με δυναμισμό και επιμονή, μια χούφτα χριστιανοί της Κρήτης, κυρίως Αποκορωνιώτες, Σφακιανοί, και Κυδωνιάτες, κατάφεραν μέσα σε μερικούς μήνες αποφασιστικά πλήγματα σε μια μεγάλη αυτοκρατορία».
Η κα Σοφία Μαλανδράκη υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι «από το 1770 πολλά χρόνια και πολλούς αιώνες πριν, η Κρήτη προσπαθούσε για την ελευθερία της και συνέχισε και πολύ μετά, δεν ήταν μόνο σ’ εκείνο το διάστημα».
Στον χαιρετισμό του ο Γενικός Διευθυντής του “Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” κ. Νίκος Παπαδάκης επεσήμανε ότι «πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στον σπουδαίο γυμνασιάρχη τον Γιάννη τον Κλωνάρη που το 1960 ξεκίνησε αυτές τις εκδηλώσεις. Ο Κλωνάρης το είχε βάλει στα σχολεία, το γυμνάσιο Βάμου συμμετείχε…
Αυτό το ιστορικό γεγονός, κορυφαίο στη διαδρομή για την απελευθέρωση και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα είχε ξεχαστεί, το επανέφερε το Ίδρυμα “Αγία Σοφία” ειδικά στα 100 χρόνια από την Μεταπολιτευτική Επανάσταση. Τότε έγιναν εκδηλώσεις σε όλη την Κρήτη».
Εκ μέρους της Ομοσπονδίας Σωματείων Αποκορώνου ο πρόεδρος τους κ. Γιάννης Τερεζάκης σημείωσε: «Η Κρήτη αν και πρωτοστατούσα σ’ αυτόν τον αγώνα, ουδέποτε προβλήθηκε και ταυτίστηκε η προσφορά της και είναι μια ευκαιρία γι’ αυτό. Οι κατά καιρούς ιστορικοί ποτέ δεν έδωσαν το μέγεθός της προσφοράς τους, αν και είχαν επαναστατήσει 50 χρόνια πριν το 1770 με την επανάσταση του Δασκαλογιάννη».
Λόγω προσωπικών υποχρεώσεων δεν παρέστη στην εκδήλωση ο βουλευτής Χανίων κ. Μανούσος Βολουδάκης αποστέλλοντας όμως χαιρετισμό, όπου μεταξύ άλλων υπογραμμίζει ότι «εκδηλώσεις σαν την σημερινή, προβάλλουν πρόσωπα και γεγονότα που διαμόρφωσαν την ιστορία του τόπου μας».
ΟΜΙΛΙΑ
Η φιλόλογος καθηγήτρια κα Ρούλα Βουράκη αναλύοντας τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου υπογράμμισε ότι «τέσσερις αιώνες Ενετικής κυριαρχίας στην Κρήτη και δυόμιση οθωμανικής, όσο κι αν ακούγονται πολλά ως κατοχικά χρόνια, δεν έχουν μέσα τους τον σπόρο της υποταγής. Διατηρούν άσβεστη τη φλόγα της επανάστασης και ζωντανή τη φήμη του νησιού ως δύσκολης επαρχίας για τους κατακτητές του. Μέσα από αυτή τη φήμη το ίδιο ζωντανό στο διαρκές παρόν εγείρεται το αίτημα ελευθερία αυτού του τόπου με όλες τις δηλώσεις και συνυποδηλώσεις του για τη Νέα Γενιά. Από την εξέγερση ως την επανάσταση και από την Αυτονομία ως την Ένωση τη Κρήτης με την Ελλάδα, ένα χρέος νοηματοδοτεί την ανδρική τιμή και σηματοδοτεί την ενηλικίωση του Κρητικού άντρα: Αγώνας για την ελευθερία, την Αξιοπρέπεια και τη Ζωή.
Ως μέρος του αγώνα αυτού και έμπρακτη εφαρμογή της καζαντζακικής ρήσης που προκρίνει όχι να είσαι, αλλά να μάχεσαι για την ελευθερία, συγκροτείται στο δυτικό τμήμα της Τουρκοκρατούμενης Κρήτης στην ορεσίβια πλευρά του Αποκόρωνα, εδώ στον Βάμο η Μεταπολιτευτική Επιτροπή. Γεννιέται ως μυστική αδελφότητα και ωριμάζει σταδιακά ως πράξη αντίστασης και επαναστατικής διαμαρτυρίας της αφυπνισμένης κρητικής ψυχής απέναντι στον τουρκικό ζυγό και στην κατάσταση δουλείας με την οποία ποτέ, μα ποτέ δεν συμβιβάστηκε».