ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΗΜΑΝΤΗΡΑΚΗΣ*
Μια εξαιρετικά επιτυχημένη και γεμάτη συγκίνηση εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 12 Νοεμβρίου στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Παλαιάς Βουλής στην Αθήνα, στη μνήμη του αξέχαστου πνευματικού πατέρα μας Ειρηναίου Γαλανάκη, παρουσία του αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, εκπροσώπων των κομμάτων και των κατασυγκινημένων συμπατριωτών μας.
Η καθαγιασμένη μορφή του Ιεράρχη μας δέσποζε στην αίθουσα μέσα από την οθόνη που προβάλλονταν σκηνές από τη γεμάτη δράση και μόχθο ζωή του, μεταφέροντάς μας στην εποχή που αξιωθήκαμε να ζήσουμε κοντά του, κοντά στις παραινέσεις και τις ευλογίες του.
Η σκέψη μας, ασυγκράτητη, γυρνούσε στο ευλογημένο νησί μας που γέννησε τέτοιους ανθρώπους. Θυμήθηκε, καθένας μας, τις λίγες ή πολλές ευκαιρίες που είχε να τον συναναστραφεί, να περπατήσει μαζί του στα κακοτράχαλα μονοπάτια των χωριών μας, να σιγοψάλλει στις υπαίθριες λειτουργίες του, να γευθεί το ψωμί από το σακούλι του, να αφουγκραστεί την προοδευτική του σκέψη, την προτροπή του, τους παλμούς της ακάματης ψυχής του.
Τη ζωή και τη δράση του υπενθύμισαν πολύ εύστοχα ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος σε μήνυμά του, ο πρόεδρος της Ενωσης Προβολής του έργου του κ. Δημήτριος Κυριτσάκης, καθώς και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, ο οποίος τον είχε γνωρίσει προσωπικά και είχε συγκινητικές εντυπώσεις να αναφέρει.
Το δίωρο πρόγραμμα διανθίστηκε με τις εξαιρετικές μελωδίες της χορωδίας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με τις υπέροχες φωνές και το προσεγμένο ρεπερτόριο από εκκλησιαστικούς ύμνους και παραδοσιακά τραγούδια, υπό τον χοράρχη κ. Δημήτριο Καρούζο, με τη συνοδεία μουσικών οργάνων.
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος περιελάμβανε την παρουσίαση του έργου του τιμωμένου αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, η οποία έγινε από τον ιεροκήρυκα του Καθεδρικού Ναού Αθηνών π. Χρυσόστομο Παπαθανασίου, ο οποίος εκτενώς αναφέρθηκε στην πνευματικότητα και την ταπεινοφροσύνη αυτού του σπουδαίου πνευματικού ηγέτη, καθώς και τη μεγάλη κοινωνική προσφορά της Εκκλησίας υπό την αιγίδα του.
Ακολούθησε η απονομή τιμητικού αναθήματος στον μακαριώτατο. Στη συνέχεια ο τιμηθείς έλαβε τον λόγο και αφού μίλησε συγκινητικά για τη διακονία του αοιδίμου Ειρηναίου υπενθύμισε ότι κέντρο της δραστηριότητας τού εκλιπόντος ήταν ο άνθρωπος, όχι σαν αφηρημένη έννοια, αλλά ο συγκεκριμένος, καθημερινός άνθρωπος με τις ανάγκες και τις δυσκολίες του.
Ο ήπιος και πατρικός τόνος του αρχιεπισκόπου μάς γέμισε περίσκεψη, κυρίως όταν επεκτάθηκε στη σημερινή, μελανή πορεία του τόπου μας, με τους μετανάστες και τους γηγενείς να απλώνουν το χέρι για μια φέτα ψωμί. Ανέφερε συγκεκριμένα περιστατικά που βιώνει καθημερινά υπογραμμίζοντας την αξιοπρέπεια των αναξιοπαθούντων.
Την ομιλία του έκλεισε με μια πολύ δυνατή χειρονομία υψώνοντας το χέρι του σε γροθιά και λέγοντας ότι έτσι -με τη βία- δεν λύνονται τα προβλήματα, αλλά μόνο με τη συναδέλφωση, με την ομόνοια και την αλληλεγγύη, και ύψωσε τα δυο του χέρια σφιχτοδεμένα. Καταχειροκροτήθηκε.
Μετά τη φήμη του αναχώρησε κι εμείς
-οι περισσότεροι ευεργετημένοι σε διάφορες στιγμές της ζωής μας και με διαφορετικούς τρόπους καθένας από τον αοίδιμο πατέρα μας – αναζητούσαμε τους γνωστούς μας μέσα στην πολυκοσμία για να μοιραστούμε τις αναμνήσεις από την αναστροφή μας με αυτή τη μεγάλη πνευματική και πολυτάλαντη και ακούραστη ψυχή που άκουγε στο όνομα Ειρηναίος Γαλανάκης.
*Πρέσβυς ε.τ.
