Στο φιλόξενο Ίδρυμα Καψωμένου στον Αλικιανό πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη των κατοίκων που εκτελέστηκαν την 1η Αυγούστου 1941 από τους Γερμανούς.
Η εκδήλωση είχε πλούσιο φωτογραφικό υλικό με όλους τους εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς την αποφράδα εκείνη ημέρα ενώ ομιλητής ήταν ο κ. Γιάννης Γαλανάκης. Μέσα από την εμπεριστατωμένη ομιλία του ο κ. Γαλανάκης επεσήμανε ότι «όταν όλη η Ευρώπη είχε καταληφθεί και ο Χιτλερισμός είχε θριαμβεύσει, τότε ο μικρός λαός της Κρήτης ανάστησε όλες τις κλονισμένες ψυχές και σκόρπισε ελπίδες στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο. Αυτό ήταν η Κρήτη! Αυτός ήταν ο λαός της! Όρθιος! Έτσι όρθιος αντιμετώπισε και τούτο τον εχθρό, έτσι όπως έπραττε και στο παρελθόν γαλουχημένος από την παράδοση που του κληροδότησαν οι πρόγονοί του».
Ο ίδιος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη σημασία του ριζίτικου τραγουδιού που επέλεγαν οι μελλοθάνατοι να τραγουδούν “τον αντρειωμένο μην τον κλαίς…”, περιμένοντας τις ριπές από τα πολυβόλα.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας ο ομιλητής αναφέρθηκε σε γεγονότα άγνωστα που για πρώτη φορά ακούστηκαν όπως είναι η περίπτωση με τον μακαριστό παπά Εμμανουήλ Κουκουράκη: «Πρόκειται για τον παππού της Αντωνίας Στυλιανού Σφυριδάκη από τον Πρασσέ Κυδωνίας, που έχουν βενζινάδικο εκεί στον Κερίτη. Με όρθιο το κορμί ο παπάς, ολόρθος, κάνει μερικά μεγάλα βήματα και πηγαίνει και σταματά μπροστά από την ομάδα των αξιωματικών. Δεν περίμενε, ο σεβάσμιος γέροντας, να τον φωνάξουν αλλά προχώρησε με δική του πρωτοβουλία. Τον συγκλόνιζε το ανθρωποσφαγείο που είχαν ξεκινήσει αυτά τα κτηνώδη ανθρωπόμορφα τέρατα. Με τεντωμένο το χέρι προς το πρόσωπο του επικεφαλής των αξιωματικών τους λέει: “Ναι, μωρέ, θα πρέπει να ξέρετε πως πολέμησα και σκότωσα και αν μπορέσω θα σκοτώσω και άλλους για την πατρίδα μου. Ποιοι είστε εσείς μωρέ! Τι ζητάτε στον τόπο μου, και σκοτώνετε, σκύλοι τους ανθρώπους μας. Βάρβαροι εγκληματίες, κτήνη, τον πόλεμο θα τον χάσετε δεν πρόκειται να τον κερδίσετε με αυτή την απάνθρωπη και βάρβαρη συμπεριφορά σας…» Ο επικεφαλής «σηκώνει το πόδι του και το χτυπά με δύναμη στη γη. Τεντώνει το χέρι του και δίνει το σύνθημα… Μια δεκαριά στρατιώτες ορμούν πάνω στον γέροντα παπά κα με μια δυνατή σπρωξιά τον σκορπούν πάνω στο έδαφος. Με τις ξιφολόγχες, του λογχίζανε το κορμί και του ξεσκίζανε τα ράσα…», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ομιλητής.
Τέλος έγινε αναφορά και στο χρονικό της εκτέλεσης της 1ης Αυγούστου 1941 και στους ανθρώπους εκείνους «που στάθηκαν όρθιοι μπροστά στους εκφραστές του θανάτου και της βίας και δεν λύγισαν μπροστά στο φόβο και δεν λογάριασαν τα πολεμικά σύνεργα του εχθρού και με περιφρόνηση στάθηκαν μπροστά του, ξεπερνώντας τα συνηθισμένα όρια του ανθρώπου και ανεβαίνοντας σε άλλα επίπεδα. Οι τραγουδιστές που τραγούδησαν τον “Αντρειωμένο” μπροστά στα πολυβόλα, ελάχιστα δευτερόλεπτα προτού τους θερίσουν οι μπάλες και συγκλόνισαν τη γερμανική θηριωδία, ανεβάζουν ψηλά την Κρήτη και το πνεύμα της. Δοξάζουν το όνομα της και δικαιώνουν για άλλη μια φορά το ιστορικό μεγαλείο της» σημείωσε ο κ. Γαλανάκης.
Στην εκδήλωση έδωσε το “παρών” ο αρχαιότερος Σύλλογος που ασχολείται με το Ριζίτικο Τραγούδι οι “Κρητικές Μαδάρες” για τις οποίες, ο ομιλητής εκτός από τις ευχαριστίες του για όσους τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, εκφράστηκε ιδιαίτερα επαινετικά υπογραμμίζοντας ότι «πάντα πρόθυμα συμπαραστέκονται μαζί μας και στολίζουν και πρεπίζουν τις προσπάθειές μας. Τιμούν τον τόπο και σέβονται τις αξίες του…»
