«Για μας δεν υπάρχει επόμενη μέρα. Είναι η ίδια ακριβώς μέρα που συνεχίζεται αέναα στο διηνεκές.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο.
Κι είναι ένας πόλεμος που θα κρατήσει χρόνια.
Το ξέραμε από τον Ιανουάριο αυτό. Κι εγώ το ήξερα εδώ και πολύ καιρό.
Βρισκόμαστε πια στο μέσο μιας σύγκρουσης και το κακό είναι ότι πρόκειται για ασύμμετρο πόλεμο γιατί το πλεονέκτημα του τρομοκράτη είναι πως δρα και κινείται εν κρυπτώ.
Μπορεί πλέον να είναι ο γείτονάς σας, ο ζητιάνος στον δρόμο που σας ζητά χρήματα, μπορεί ακόμα να είναι και μεταμφιεσμένος ένας φοιτητής.
Είναι ο κύριος όλος -ο- κόσμος. Δεν είναι ένας στρατιώτης ντυμένος με μια στολή».
Είναι τα αληθέστατα πεσσιμιστικά λόγια, ενός επιφανούς της χώρας του, της Γαλλίας, και του κόσμου!
Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας σήμερα που γράφω. για το δράμα στο Παρίσι, το μελάνι, ακόμα χύνεται, ακόμα ρέει! Το πένθος, η ανησυχία, η οργή, ο τρόμος, η αγωνία ακόμη καλά κρατούν! Για τούτο επιλέγω τον ωραίο συγγραφέα και φιλόσοφο, να μας δώσει την βαθύτερη και υπεύθυνη εκδοχή του, για την τραγωδία.
Γάλλος εξάλλου, λόγος δόκιμος να θεμελειώνει δικαίωμα δια να ομιλεί, αλλά και η επίσκεψή του στην πατρίδα, λόγος επίσης να τον χαιρετήσουμε με τον θαυμασμό που δικαιούται, το έργο και το ήθος του.
Και δεν είναι μόνο τα πασίγνωστα “Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα” η “Ερωτική αναρχία”, που εκόμισε στην δημιουργία ο Γάλλος στοχαστής…
Συγγραφέας μυθιστορηματικός, δοκιμίου, και φιλόσοφος ασφαλώς, αξίας, εγνωσμένης…
Ο Πασκάλ Μπρικνέρ, περίφροντις και ανήσυχος, μέτοχος στην Ευρωπαϊκή
-τουλάχιστον- “διασάλευση” τάξης, εκφράζεται ως άνθρωπος που σέβεται και αγαπά τον Ανθρωπο!
Ας επαναλάβουμε τρεις τέσσερις ρήσεις του, με “βάρος” σωστής, και σοβαρής κρίσης, που παραχώρησε στην συνέντευξή του σε μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα.
“Μας σκοτώνουν μόνο και μόνο επειδή υπάρχουμε”.
«Η Γαλλία, το Παρίσι, ζει σε έναν μόνιμο τρόμο. Ξέραμε ότι το “Charlie Hebdo” ήταν μόνο η αρχή. Ολοι περιμέναμε το επόμενο τρομοκρατικό κτύπημα.
Η μεγάλη διαφορά είναι ότι ας πούμε, με το “Charlie” προσεβλήθηκαν και κτύπησαν.
Τώρα όμως, και μόνο το ότι υπάρχουμε και είμαστε διαφορετικοί, αποτελεί για τους τρομοκράτες προσβολή».
«Θέλουν να τιμωρήσουν αυτούς που ακούν μουσική, που πηγαίνουν στο εστιατόριο, που καπνίζουν, γιατί πιστεύουν ότι κάνουν κάτι παράνομο».
«Αυτοί οι καμικάζι που αιματοκύλισαν το Παρίσι, είπαν στα θύματά τους: Κοιτάξτε μας. Γι’ αυτούς το να σκοτώνεις αλλά και να πεθαίνεις, είναι το ίδιο πράγμα».
«Μια νεολαία που θέλει ν’ αξιοποιήσει τη ζωή, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νεολαία που θέλει να σπείρει τον θάνατο, που θέλει να καταστρέψει τον πολιτισμό μας».
«Η θρησκεία στο Ισλάμ, εισβάλλει στην νοοτροπία των παιδιών από ηλικία μικρή, και είναι ικανή να στρέψει τα παιδιά ακόμα και εναντίον των γονέων»!!!
Είπε, είπε, χίλια πράγματα συγκλονιστικά… πού να φτάσουν οι “Αφορμές” για τόσο πνευματικό φως και δημόσιο κατηγορώ!
Θέλω όμως, να τονίσω και την υποστηρικτική θέση της αυθεντίας του, και της φιλίας του, για τη χώρα μας…
“Θα πρέπει -λέει- να υπάρξει διαγραφή και ακύρωση μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους”…
Ωραίος…