Είναι δύσκολο ν’ απαλλαγεί κανείς από τον φόβο, αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα, αν προβεί σε πράξεις που τα αποτελέσματά τους δεν είναι ασφαλή. Δεν ξέρει αν η πράξη του, επαπειλεί κρίση ή η επαφή του με άλλα πολιτικά σχήματα από εκείνα που πρέσβευε εγκυμονεί άλλους απροσδιόριστους κινδύνους, όταν σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο των αδιεξόδων που διατρέχει η χώρα μας έρχεται να προστεθεί και η κινδυνολογία του κ. Γεωργιάδη. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πώς θα προσπαθήσει να διαλύσει τον φόβο από ένα ποσοστό των 3 ή 5 μονάδων των ψηφοφόρων, περισσότερο απ’ όσο του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίοι θάθελαν να τον ακολουθήσουν για ν’ αποκτήσει αυτοδυναμία και ν’ αποφευχθεί μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Κάτι τέτοιο μετατρέπεται σε βασανιστικό άγχος για τη ΝΔ καθώς, όπως λένε, θα συνιστούσε πολιτική, αλλά και εθνική τραγωδία. Για τον Αδωνη δεν ήταν άσχημη η στιγμή να μιλήσει για καταθέσεις με σκοπό άσκησης ψυχολογικής βίας και να πετύχει πολιτικούς στόχους. Αν και εξέφρασε μεταμέλεια για τον τρόπο με τον οποίον εκφράστηκε, χωρίς ν’ αλλάξει την ουσία των όσων είπε, εν τούτοις δεν διαφοροποιείται η αιτία της ιδέας. Εγινε για σκοπιμότητα. Πρόκειται για άποψη του κ. Σαμαρά και επειδή “δεν κάνει” ν’ αποδοκιμασθεί ο πρωθυπουργός προτιμήθηκε αυτός ν’ απορροφήσει τις αντιδράσεις και το “κράξιμο”.
Εκείνο που οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να δώσει τη μάχη της ευθυνοφοβίας από τώρα. Εχει τον τρόπο να εξαπολύσει επωνύμους οικονομολόγους, που να ομονοήσουν και να μην λέει άλλα ο ένας και άλλα ο άλλος. Να πείσουν τον κόσμο, τι ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν και να δεσμευτούν ότι δεν πρόκειται να συμβούν όσα εκφοβιστικά ακούστηκαν περί κινδυνολογιών για τις καταθέσεις και αδειάσματος των τραπεζών. Να μάθουν οι πολίτες ότι, αν καταφέρει να γίνει κυβέρνηση, θα μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει τις αποικιοκρατικής μορφής μνημονιακές υποχρεώσεις και ότι δεν θα παραλάβει “ωρολογιακή βόμβα” που θα εκραγεί στα χέρια της. Οτι είναι δεδομένο η κυβέρνηση να εγγυηθεί τη συνέχιση της χώρας στην Ε.Ε. με κύριο μέλημα όχι μόνο τη βιωσιμότητα του χρέους, αλλά και τη βιωσιμότητα του έθνους. Να καταλάβουν οι Ελληνες ότι όλα όσα αποδέχθηκαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτά που νομοθέτησαν ΕΝ.Φ.Ι.Α. κ.ά. και αυτά που δρομολογούνται να ψηφιστούν είναι τραγικά λάθη. Το χειρότερο εξ όλων ότι συμφωνήθηκε νάχουμε στο Π/Υ για το 2014 πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ, 2 δισ. ευρώ, 3% για το 2015 και για τα επόμενα 5 χρόνια 4,5%, δηλαδή 9 δισ. τον χρόνο, πράγμα αδύνατον! Πουθενά σε καμιά χώρα της Ε.Ε. δεν μπορεί ν’ επιτευχθούν τέτοια πλεονάσματα! Μετά και από όσα είπε ο πρ/ργός στην ομιλία του για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΝΔ, κάθε άλλο παρά για επετειακό λόγο επρόκειτο, αλλά για δημιουργία πόλωσης με το να μεταθέτει στους ώμους της αντιπολίτευσης τους πιθανούς κινδύνους, αν γίνουν εκλογές. Δεν τις θέλει, αλλά, όπως φαίνεται, προετοιμάζεται γι’ αυτές, φοβούμενος κάποιο “ατύχημα”.
Γι’ αυτό απηύθυνε προσκλητήριο ενότητας για να τονώσει το κλονισμένο ηθικό των οπαδών του από το προβάδισμα της αντιπολίτευσης κατά τις δημοσκοπήσεις. Επιτείνει την ένταση της αντιπαράθεσης εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και τροφοδοτεί ατμόσφαιρα προεκλογικών προετοιμασιών. Με το να λέει ότι «εμείς είμαστε η δημοκρατική παράταξη… η παράταξη των μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμού της χώρας» (διάβαζε αναχρονισμού) ρίχνει το ανάθεμα σ’ εκείνους που σκέφτονται να τον καταψηφίσουν.
