«Σημαίνουσες προσωπικότητες, ακόμη και τωρινοί ή πρώην κοινοτικοί επίτροποι, μιλούν ξεκάθαρα για διάλυση της Ε.Ε…», το επισημαίνει ο έγκριτος οικονομολόγος κ. Γ. Μαρκατάτος στην 95η πολυμερή έρευνά του: “Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση” (“Χ.Ν.” 4.1.2016). Αλλά και ο ευρωπαϊκός Τύπος, θα συμπλήρωνα, κάνει την ίδια πρόβλεψη, όπως η Liberation, ότι «με τη μία κρίση μετά την άλλη, η Ευρώπη οδεύει προς την άβυσσο». Αυτές οι διεθνείς εκτιμήσεις είναι δυσοίωνες για το 2016, διότι εκτιμάται, ότι όσα συνέβησαν το 2015, προδικάζουν προοπτικές διάσπασης της Ε.Ε. μέσα στο 2016. Ετσι η πολυδιάστατη κρίση, που άρχισε στις Η.Π.Α., με το κατρακύλισμα της Lehman Brothers, επεκτάθηκε με μεγάλη ταχύτητα στην Ευρώπη, ανέτρεψε την ισορροπία του ευρώ, με αποτέλεσμα τη μνημονιοεξάρτηση πολλών χωρών του Νότου, εκ των οποίων μόνο η Ελλάδα προσπαθεί αγωνιωδώς να απεξαρτηθεί, χωρίς να τα καταφέρνει. Βρίσκεται σε σύγκρουση με τους δανειστές της, που θα επιδεινωθεί τους επόμενους μήνες του 2016, εξαιτίας της δύσκολης εφαρμογής του 3ου προγράμματος.
Λέγεται ότι η κρίση στην Ευρώπη δεν επηρεάζεται απ’ το ελληνικό πρόβλημα τόσο όσο απ’ το μεταναστευτικό, που ακόμη δεν έχει δείξει τα δόντια του. Η Ευρώπη βρίσκεται μέσα σε συμπληγάδες, λόγω της τεράστιας διαφοράς και των πολιτικών αντιθέσεων μεταξύ Βορρά και Νότου. Οι άνθρωποι του Βορρά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν ποιο είναι το μέγεθος της αμοιβαίας στήριξης που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των ατόμων. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν από πού να διδαχθούν, ούτε από κληρονομιά, ούτε από ιστορία, ούτε απ’ τον πολιτισμό τους, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπό τους, βλέποντας μόνο δικαιώματα. Χρηματοδοτούν απ’ τα ευρωπαϊκά κονδύλια χώρες του Νότου θεσμοθετώντας ελάχιστες υποχρεώσεις, τις οποίες διογκώνουν, τεχνηέντως, για ν’ αποκομίσουν περισσότερα.
Δεν μπορούν, λοιπόν, να κατανοήσουν τον σεβασμό των μειονοτήτων, γι’ αυτό στήνουν συρματοπλέγματα στον Βορρά σαν να επιδοκιμάζουν και να αποδέχονται την αυταρχική δεξιά, που την έχουν πολιτογραφήσει “λαϊκισμό”. Το τραγελαφικό, όμως, σ’ αυτή την κινούμενη άμμο, που πάει να βουλιάξει το ευρωπαϊκό όνειρο είναι ότι οι υπαίτιοι της δημιουργίας του προσφυγικού δράματος με τις επεμβάσεις τους από το 2003 στο Ιράκ μέχρι σήμερα στη Συρία, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους και να αναλάβουν μέρος του τεράστιου κόστους. Οι εξτρεμιστικές λύσεις προετοιμάζουν το έδαφος για επικράτηση της ακροδεξιάς, μια ιδεολογία που οδηγεί σε φασιστικές λύσεις, κάτι που αποκλείεται να ξαναζήσουν χώρες σαν την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Γερμανία, που δοκιμάστηκαν από δικτατορικά καθεστώτα.
Αλλά ας μην απομακρυνόμαστε απ’ την κυριότερη αιτία, το προσφυγικό, που θα επηρεάσει τα πράγματα στην Ευρώπη, ώστε να την αποσταθεροποιήσει καθοριστικά. Αν δεν λυθεί το συριακό, που κατά το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας θα πάρει τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια, στο διάστημα αυτό 1,5 εκατ. πρόσφυγες θα περάσουν τις χώρες της Ευρωζώνης, που θα βαθύνουν τις ανομοιομορφίες μεταξύ Βορείων και Νοτίων, οπότε θα προκύψουν κρίσεις, που με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία, θα οδηγήσουν την Ευρώπη σε ζοφερή εικόνα πριν την καταστροφή. Εκεί πάει!
