Εκείνο το δεντράκι το πρωτοσέλιδο

Το δεντράκι… Είναι μικρό, και πλαστικό. Φαίνεται καθαρά, όμως ενδεικτικό των εορτών, στολισμένο Χριστουγεννιάτικα! Ανοίγεται, έχει κιόλας αναχθεί, σ’ ένα σύμβολο ελπίδας και μικρής αντίστασης στη δυστυχία… Ομορφο και χρωματισμένο, με τις λαμπερές του μπάλες, κόκκινες, χρυσοκίτρινες, ασημένιες, κορδελίτσες, και δώρα στη βάση του, αλλά και την Αγιοβασιλιάτικη σκουφίτσα, κατακόκκινη στην κορυφή του! Ενα αστέρι πορφυρό “επαναστατικό” συνειρμικό!! Το άστεγο νοικοκυριό, εκεί, στην οδό Σταδίου της Αθήνας, καταδεικνύει την ανάγκη, και υποδεικνύει τη δύναμη της ελπίδας! Το άστεγο νοικοκυριό… Δηλαδή οι στρωμένες κουβέρτες στο βρεμμένο, και κρύο και σκληρό πεζοδρόμιο, ο τενεκές με το πλαστικό ποτήρι του νερού -κομοδίνο ως στιλπνό επιπλάκι- ένας “γιούκος”, στην άκρη του κρεβατιού του, προφανώς με όλη την… “ενδυματολογική περιουσία” του, κι ένας τοίχος (;) Οι λαμαρίνες με graffiti, τις “αλιχαδιές” δηλαδή των παιδιών, ίσως, με το μαρκαδόρο, αλλά, και ένα διακοσμητικό διαφέντεμα ωραιότητας! Ενα πανέμορφο νεανικό πρόσωπο, σε εικόνα, σε χαρτί… Μια κοπέλα, με χαίτη μεταξωτή, “κοιτάζει”… Μια προ-οπτική απολύεται από ένα ωραίο, αθώο βλέμμα, πέρα, έξω, αλάργα και μακριά από το “σπιτικό” του πένητα, του δρόμου… Ο άστεγος, με πρόσωπο απισχνασμένο και χλωμό, και “ομιλούν βλέμμα” κοιτάζει τον φακό… Για τη ΦΩΤΟ. “Διδάσκει” με την παρουσία του, και τη γιορτινή, χαρούμενη εκδοχή του, που βλέπουν οι περαστικοί. Διδάσκει με την όποια αντίστασή του στην ανείπωτη δυστυχία… Τους έχοντες, αλλά και τους άπορους, άστεγους, παρίες, δυστυχείς… Διδάσκει αισιοδοξία, μια στάλα δροσιά που εισπράττει κι αυτός, ο έρημος του πεζοδρομίου, συμμετέχοντας εθιμικά στη θεία Γέννηση… …Εκείνο το δεντράκι το πρωτοσέλιδο! Εθνος 22/12 Είκοσι και δύο του Χριστουγεννιάτη, παραμονές της Σεμνοτάτης Εορτής του Δεκέμβρη! Οχι πως είναι η μόνη περίπτωση, προς Θεού, άστεγου ευρηματικού, που κουρνιάζει σε μία υπαίθρια γωνιά να την “κατοικήσει” και να ζεσταθεί κάτω από τη στέγη τ’ ουρανού! αλλά και τούτη η εικόνα της υποδοχής του Σωτήρα, έχει τη σημειολογία, τη σημασία και τις παραπομπές της! Ελα Χριστέ μου, στο δεντράκι του, στη ζωή του… Να ξεκρεμάσεις μια κόκκινη μπαλίτσα της χαράς, καταδέξου τον… και, και, κάνε τούτη την Αγια Νύχτα Σου… ένα δώρο… “να ’ρθουν κι οι ταπεινοί λίγο πιο μπροστά”… θα ’λεγε κι ο ποιητής, με συγκίνηση και καλοσύνη προσευχητική. Καλή Χρονιά! Χρόνια Πολλά!