Εκκρεμές

Ποτέ δεν πίστεψα ότι οι άναρθρες κραυγές λύνουν κανένα πρόβλημα σε τούτον τον τόπο. Αυτά εξάλλου τα δοκιμάσαμε κατά κόρον στο παρελθόν… και πάλι Μνημόνιο μας προέκυψε.
Βλέπεις, είναι φορές που ο θυμός αντικαθιστά την κοινή λογική και το πολιτικό μείγμα που παράγεται είναι εκρηκτικό και ενίοτε αποκρουστικό.
Τα μεγάλα προβλήματα θέλουν υπεύθυνες λύσεις. Ολα τ’ άλλα είναι μια ουτοπία ή μια ευκαιρία να χτίσεις μια πολιτική καριέρα.
Είναι εύκολο να ονειρεύεσαι ότι είσαι ο Μπίσμαρκ των Βαλκανίων, μα πολύ δύσκολο να το πετύχεις, αν δεν βοηθήσουν όλοι οι άλλοι. Οι καλές προθέσεις, οι ανομολόγητες συμφωνίες, δεν φτάνουν.
Κάποτε ρώτησαν έναν μεγάλο στρατηλάτη πως κατέκτησε τον κόσμο.
Απάντησε: «με θέληση, με παραμύθια, με την τέχνη της εξαπάτησης».
Ας μην φτάσουμε εκεί, τώρα που η κρισιμότητα των στιγμών μεγεθύνεται. Μεταξύ Κυριακής και Δευτέρας πρέπει να έχουμε την ίδια χώρα.
Οχι μια χώρα διχασμένη, που να μοιάζει με εκκρεμές αποσυντονισμένο.