Ο αλησµόνητος Σπύρος Ιωνάς εχρηµάτισε κεντρικός λιµενάρχης Χανίων, δεν θυµάµαι ακριβώς αλλά µάλλον κάπου πριν σαράντα χρόνια. Σαν ένας θαυµαστός άνθρωπος, είχε γίνει πολύ αγαπητός στους Χανιώτες και είχε αγαπήσει πολύ την πόλη µας. Μετατέθηκε στην πατρίδα του την Κέρκυρα ως κεντρικός λιµενάρχης, όπου όµως ζούσε µε την καρδιά και τη σκέψη του στα Χανιά και που την εξέφρασε µε ένα ποίηµα στις 12-9-1986. Ήταν ένα από τα πολλά που είχε γράψει γι’ αυτόν τον τόπο, Σαµαριά κ.λπ. Ίσως κάποτε θα µπορούσαµε να τιµηθεί έστω και τώρα, τόσα χρόνια µετά τον θάνατο του. Πρόταση: Η έναντι του λιµεναρχείου της πόλης προβλήτα να ονοµασθεί σε προβλήτα Πλοιάρχου λιµενικού Σπύρου Ιωνά. Παραθέτω το ποίηµα για τα Χανιά.
Στο καλντερίµι του
Χανιώτικου λιµανιού
που ντύνεται το
αραχνοΰφαντο θαλασσινό
πέπλο
και αναπνέει την ανάσα
της Ιστορίας
σέρνεται η ψυχή µου.
Στις σκουριασµένες µπίντες
που δένονται ελπίδες
θαλασσινές
κι ακουµπούν όνειρα αλµύρας
στέριωσε η ψυχή µου.
Στις κεραίες των πλοίων
που αφουγκράζονται
το τραγούδι του Ναύτη
και χαϊδεύουν τ’ αστέρια
καρφώθηκε η ψυχή µου.
Στο φάρο που έµεινε ολόρθος
τρυπώντας κατάστηθα τον
Ήλιο
και πάνω στάθηκε ουράνιο
τόξο,
λευκό περιστέρι
σκαρφάλωσε η ψυχή µου.
Στα στενά δροµάκια
που τα σπίτια φιλιούνται
µεταξύ τους
και ο καηµός της Μάνας
σµίγει µε του παιδιού το γέλιο
πλανιέται η ψυχή µου.
Στην όµορφη πόλη
πάνω απ’ τις κόκκινες στέγες
που αιθέρια ύπαρξη
ανθρωπιάς
υφαίνει αχτίδες του Ήλιου
σε ουράνιο υφάδι
φώλιασε η ψυχή µου.
Στις πανύψηλες κορφές
στις χιλιοτραγουδισµένες
Μαδάρες
που σταυραετοί κάµαν
φωλιές
τ’ αγιασµένα της Λευτεριάς µετερίζια
φτερώθηκε η ψυχή µου.
Στις στράτες αυτές
σταθείτε για λίγο
µ’ ορθάνοικτα µάτια
σταθείτε και δέστε,
πώς σέρνει µαζί της
την Κρήτη, τον Άνθρωπο,
Εσάς.
Κέρκυρα 12-9-1986
Σπύρος Ιωνάς
Κεντρικός Λιµενάρχης Κέρκυρας
