» Συγγραφέας: Δρ. Ηλίας Ευ. Μαζοκοπάκης, Πλοίαρχος (ΥΙ) Π.Ν., Στρατιωτικός Ιατρός,
Ειδικός Παθολόγος, Πτυχιούχος και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Πτυχιούχος και Διδάκτωρ Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
1. «ΤΟ ΜΑΝΝΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ, ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ 2. «Η ΧΟΛΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΙΑ
ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ» ΓΡΑΦΗ. ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ»
Γράφει ο π. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης
Πολυποίκιλος ο άγιος ευαγγελικός λόγος, λόγος Κυρίου, ισχυρός και παντοδύναμος, θαυμαστόςκαι θαυματουργός, παραγωγικός και δημιουργικός, όπως διαφυλάσσεται στην Αγία Γραφή.
Φυσικά δεν είναι μόνο αυτά ο λόγος του Θεού, ταυτόχρονα είναι και λογοτεχνικός και λυρικός, ιστορικός και πραγματικός, πεζός και ποιητικός.
Ακόμα είναι και δεκτικός και προσιτός, θεωρούμενος από την όποια διάσταση και αντίληψη και αν επιχειρηθεί η εξέταση και η εξερεύνησή του ή επιχειρηθεί να αναλυθεί ακόμα και από τεχνική και επιστημονική θεώρηση προσλαμβανόμενος.
Τα δύο βιβλία που κυκλοφορήθηκαν πρόσφατα του γιατρού Ηλία Μαζοκοπάκη, το «Μάννα της Ερήμου» και η «Η Χολέρα στην Ιπποκράτεια Συλλογή» που ο συγγραφέας τα προσεγγίζει από ιατρική και θεολογική θεώρηση και μάλιστα με απόλυτη καθαρότητα και διαύγεια, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Η από ιατρική ή οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση ή συγγένεια του Μάννα με τον λόγο του θεού και ιδιαίτερα η μνεία της φύλαξης του Μάννα στη χρυσή στάμνα και της ίδιας της στάμνας η τοποθέτηση και η φύλαξή της στη χρυσή κιβωτό της διαθήκης, όπως φυλάσσεται στην ορθόδοξη εκκλησία μας, ο άγιος καθαγιασμένος άρτος της Μεγάλης Πέμπτης προς θεία κοινωνία των εμπερίστατων αδελφών μας και υποτίθεται ότι φυλάσσεται μέσα στο χρυσό αρτοφόριο και εκείνο τοποθετείται και φυλάσσεται διακεκριμένα μάλιστα πάνω στην αγία τράπεζα, προς αποφυγή οποιασδήποτε αλλοίωσης, φαίνεται ότι ο συσχετισμός δεν είναι μόνο δικαιολογημένος αλλά και επιβάλλεται και είναι ευθύνη των ιερέων η ασφαλής αναλλοίωτη φύλαξη του αίματος και του σώματος του Χριστού, ώστε αυτοί που θα κοινωνήσουν στη διάρκεια του έτους να μη μολυνθούν και να μην πάθουν κανένα κακό, το οποίο πιθανώς να οφείλεται σε παράλειψη ανθρώπινη.
Το ίδιο ισχύει και για τη διατροφική δύναμη του «Μάννα» και μάλιστα σημειώνουμε ότι η καθημερινή χρήση του εγένετο αποδεκτή χωρίς διαμαρτυρία από κανένα γιατί η πρόνοια του Θεού προλάβαινε την καθημερινή εξ’ ουρανού αποστολή του «Μάννα» να φέρει την ίδια επιθυμητή γεύση που ήθελαν εκείνοι που το ελάμβαναν.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι ο Χριστός είναι ο ιατρός και σωτήρας των ψυχών και των σωμάτων ημών και φυσικά αυτό λειτουργεί μόνο θαυματουργικά.
Όμως ο Χριστός δεν ήρθε να σώσει τον κόσμο θαυματουργά, αλλά με πόνο και μαρτύριο, με οδύνη και αίμα. Και είναι καλό να θυμούμαστε ότι όταν ο διάβολος είπε στον Χριστό να κάνει τις πέτρες ψωμιά, να χορτάσει ο ίδιος την πείνα του και να χορταστεί και ο λαός που για αυτό θα τον ανακηρύξει βασιλιά, ο Χριστός απάντησε: «Ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος».
Αυτοί που κήρυξαν πρόσφατα ότι ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται με τη θεία κοινωνία πιθανόν να βρέθηκαν σε κατάσταση σύγχυσης μεταξύ γης και ουρανού, φθοράς και αφθαρσίας, γιατί μόνο έτσι δικαιολογείται αυτό το λάθος τους. Πρόσφατα διαπιστώθηκε ο θάνατος πολλών κληρικών, ιερέων και επισκόπων, που πέθαναν από κορωνοϊό από δικό τους λάθος εκτίμησης των σχέσεων πιστών και Χριστού.
Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού, αλλά πέθανε.
Ο Μέγας Βασίλειος μεταξύ άλλων σπούδασε στην Αθήνα την ιατρική επιστήμη και εργάστηκε ο ίδιος ως θεραπευτής πασχόντων στη Βασιλειάδα.
Ο καλός Σαμαρείτης μετέφερε τον τραυματισμένο Ιουδαίο αφού πρώτα του πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες στο πανδοχείο της αποθεραπείας.
Για τη ΧΟΛΕΡΑ να τονίσουμε εξ’ αρχής ότι ο Ιπποκράτης είναι ο πρώτος γιατρός που τόλμησε και αντιμετώπισε αυτή την ασθένεια όχι πια μαγικά, θρησκευτικά και θεοκρατικά, όπως γινόταν ως την εποχή του, αλλά καθαρά με ιατρικά κριτήρια.
Εμείς λέμε ναι στην ιατρική επιστήμη, όχι όμως χωριζομένη από την αρετή γιατί «κάθε επιστήμη φυσικά και η ιατρική, χωριζομένη αρετής, πανουργία εστί».
Οι πρόγονοί μας είχαν πάντοτε σε χρήση το «μέτρον άριστον» προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα αγαθά της παραγωγής και του πολιτισμού, το ίδιο και η αγία μας εκκλησία. Χρησιμοποιεί το «μέτρον άριστον», όμως στο πνεύμα της εκκλησίας το μέτρον είναι συγκεκριμένο, ορατό και χειροπιαστό, το οποίο οι πιστοί καλούνται να λειτουργούν, υπέρ των ιδίων και των του λαού αγνοημάτων.
Αυτό το «μέτρον άριστον» είναι ο Χριστός.
Τρώμε και πίνουμε εν Χριστώ. Με τον Χριστό και λίγο να φάμε χορταίνουμε, ενώ χωρίς τον Χριστό και πολύ να φάμε δεν χορταίνουμε, εξακολουθούμε να πεινούμε, κυριευμένοι από τη λαιμαργία ή την πολυφαγία.
Εργαζόμαστε και αναπαυόμαστε εν Χριστώ, κάνουμε το θέλημά του, όπως το κάνουν οι άγγελοι στον ουρανό.
Πάμε στον γιατρό εν Χριστώ.
Το εμβόλιο του κορωνοϊού το κάνουμε εν Χριστώ.
Μαζί με τον Χριστό είμαστε ασφαλείς, κάνουμε καραντίνα εν Χριστώ, χωρίς γογγυσμό, δεν μολυνόμαστε και δεν μολύνουμε κανένα άλλο.
Οι γιατροί παλαιότερα στις συνταγές που έγραφαν για τα φάρμακα των ασθενών έκαναν στην αρχή ένα διπλό σταυρό ως επικεφαλίδα της συνταγής, που σήμαινε εν ονόματι του Θεού. Δεν γνωρίζουμε αν το κάνουν ακόμα. Και τα δυο βιβλία έχουν όχι μόνο απόλυτη επιστημονική πληρότητα ως προς το περιεχόμενο και ταυτόχρονα έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί ακουμπούν την υγεία μας. Αν λάμβουμε υπόψη μας ότι οι άστατη και καταχρηστική διατροφικότητα συγκλονίζει μερικά ζωτικά όργανα του ανθρώπινου σώματος ενώ η νηστεία της εκκλησίας μας που έχει τις ρίζες της στη βίβλο τρέφει και ζωογονεί τον άνθρωπο και τον κάνει πιο δυνατό στην αντιμετώπιση των πειρασμών. Και μπορούμε να υποστηρίξουμε χωρίς κανένα ενδοιασμό την πλήρη επιστημονική κάλυψη και των δύο συγγραμμάτων του Ηλία Μαζοκοπάκη και μάλιστα με περίσσεια θεολογική επένδυση.
Και πάλιν και πολλάκις συγχαίρουμε και τιμούμε το πρόσωπα του Δρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και τον Δρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πλωτάρχη στρατιωτικό γιατρό και καμαρώνουμε τον ιερό ζήλο του και το αγνό μεράκι του της επιστημονικής συγγραφής και ευχόμαστε έτι περαιτέρω, πλούσια την ευλογία και το έλεος του Θεού στο πρόσωπο, την οικογένεια και τη ζωή του.
Με την αγάπη μου,
