Κύριε διεθυντά,
σκέψεις και απόψεις ενός ελεύθερου ανθρώπου που δεν έχει προκατάληψη υπέρ του Α ή του Β κόμματος, που δεν είναι δογματικός, ούτε σωβινιστής και δεν συμπαθεί τον λαϊκισμό, τα άκρα και τις κάθε είδους και μορφής δικτατορίες.
Υποστηρίζω ότι πρέπει να τηρούνται πιστά οι νόμοι, που ψηφίστηκαν ελεύθερα από τους δημοκρατικά εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού, τους βουλευτές. Να τηρούνται απ’ όλους, λαό και νομοθέτες. Όχι μόνο επειδή η τήρηση τους είναι η ύψιστη αρετή κάθε ανθρώπου, αλλά ακόμη γιατί η ομαλή ζωή σε μια δημοκρατική χώρα, προϋποθέτει την τήρηση των νόμων, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο πολίτη της χώρας.
Δεν συμπαθώ εκ των προτέρων το Α΄ κόμμα περισσότερο από το Β΄, κάθε φορά μελετώ, αναλύω τις εξαγγελίες και τις απόψεις καθενός για τα διάφορα θέματα, χωρίς να με επηρεάζουν οι υποσχέσεις τα ανόητα ψέματα και οι λαϊκισμοί, κρίνω αποφασίζω και ψηφίζω.
Δεν συμφωνώ με την αποχή. Η ψήφος είναι ένα σπουδαίο δικαίωμα κάθε ανθρώπου που δεν θα πρέπει να το περιφρονεί, να το ασκεί ανεύθυνα, ή να το αφήνει να χάνεται. Η ψήφος είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια κάθε ανθρώπου, που όπως με το κοινό όπλο μπορεί κάποιος να σκοτώσει τον αντίπαλο του, με τη ψήφο του μπορεί να σκοτώσει το μέλλον της χώρας του, το μέλλον των παιδιών του. Όταν ο πολίτης δεν ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα αποδέχεται να τον κυβερνούν ανίκανοι και κατώτεροι του, και είναι πολύ κακό να κυβερνιέσαι από ανθρώπους ανίκανους ή από ανθρώπους που προτιμούν το εγώ από το εμείς.
Δεν απεχθάνομαι την πολιτική, επειδή αυτή είναι συνυφασμένη με την εξουσία. Την θεωρώ απαραίτητη σ’ όλες τις ανθρώπινες ενέργειες. Δεν είμαι κατήγορος της και όσα θα σας πω γι’ αυτήν, με κανένα τρόπο δεν αποβλέπουν στη απαξίωση της.
Πιστεύω ακράδαντα ότι σ’ όλα τα κράτη, δημοκρατία, δικαιοσύνη, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και πολιτιστική πρόοδος επιτυγχάνονται με σωστή πολιτική, με αρχές και στόχους, από ικανούς πολιτικούς με προσόντα, με σωστές και μεγάλες ιδέες και με ήθος, χωρίς να ξεχνούν πως κάθε τους ιδέα κάθε τους ενέργεια, πρέπει να είναι νόμιμος και ηθική και να αποβλέπει στην ευημερία, στην πρόοδο και στη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας τους.
Με ενοχλεί όμως ο τρόπος που πολλές φορές ασκείται η πολιτική, ο λαϊκισμός που την κυριεύει, η έλλειψη ήθους, η επικράτηση του εγώ αντί του εμείς, ο τρόπος σκέψης, οι ενέργειες και η ανυπακοή από ορισμένους ταγούς της στους νόμους που οι ίδιοι δημοκρατικά και ελεύθερα έχουν νομοθετήσει.
Πιστεύω και υποστηρίζω ότι η πολιτική πρέπει να προηγείται της κοινωνίας, να λέει τι μπορεί να γίνει σήμερα και αύριο χωρίς να λαϊκίζει, και στο τέλος να εξηγεί γιατί το Α ή το Β δεν έγινε, χωρίς να λέει πως για αυτό και όλα τα κακά φταίνε οι προηγούμενοι.
Να παραδέχεται τα λάθη της, ν’ αναλαμβάνει τις τυχόν ευθύνες της, για να παραδειγματίζει με τις σωστές δίκαιες και ηθικές της ενέργειες, ώστε να μη δίνει περιθώρια στον λαό να λέει πως: «Από την κεφαλή βρωμάει το ψάρι».
Ο οποιοσδήποτε αποφασίσει να γίνει πολιτικός, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής, πρέπει πρώτα να γνωρίσει καλά τον εαυτό του και αν κρίνει ότι μπορεί ν’ ανταποκριθεί, στις απατήσεις που η σωστή πολιτική απαιτεί, τότε μόνο ν’ ασχοληθεί με αυτή και πάντα με στόχο, όχι τα όποια προσωπικά του συμφέροντα ή την αμοιβή του, η οποία θα πρέπει να είναι ικανοποιητική, αλλά με στόχο ότι θα πρέπει ν’ ασκήσει ένα λειτούργημα. Ένα λειτούργημα που θα είναι προσφορά και θ’ αποβλέπει στο συμφέρον του έθνους. Που θα ασκείται πάντα με κανόνες χρηστής διοίκησης, και με την σκέψη ότι το ήθος και ο τρόπος άσκησης της πολιτικής, παραδειγματίζει άμεσα το ήθος και τον τρόπο σκέψης του λαού της χώρας του. Πρέπει να έχει πειστεί ότι θα μπορεί να ενεργεί πάντα εντός του πλαισίου των νόμων, και ότι θα πρέπει ν’ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή.
Δεν θα πρέπει να δίνουν ευκαιρίες σε σατιρικούς συγγραφείς όπως ο Αριστοφάνης να γράφουν.
«Έχεις βρόμικη φωνή, κακή ανατροφή είσαι χυδαίος, τότε έχεις τα προσόντα ν’ ασχοληθείς με την πολιτική» ή σε ανανήψαντες πολιτικούς όπως ο Κίσσιγκερ να γράφουν, «Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί είναι δυσφήμιση για το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό» ή να μοιάζουν του Χίτλερ που έλεγε, «Για να κερδίσεις την εύνοια των μαζών πρέπει να λες τα πιο χοντρά και ανόητα ψέματα».
Γιάννης Εμμ. Μαναράκης
οικονομολόγος-νομικός
Σημ.: Τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα
από βιβλίο που θα κυκλοφορήσει
