Εκλογές εξαναγκαστικές

Η προσφυγή στις κάλπες, αν τη δει κανείς από τρίτη σκοπιά, έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Ο κ. Σαμαράς δεν τις ήθελε, ο κ. Βενιζέλος τις εξόρκιζε και η μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού τις απευχόταν. Κυριότεροι λόγοι ο αποσυντονισμός, η αποδιοργάνωση του κράτους, η αδιαφορία των λειτουργών της Διοίκησης στην άσκηση των καθηκόντων τους και το πάγωμα των συνομιλιών με τους δανειστές. Επακόλουθα να διευρύνεται η στέρηση εσόδων του Π/Υ και να στερεύουν τα αποθεματικά των τραπεζών, μειουμένης της ρευστότητας λόγω εκροών.
Μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση ποτέ καμιά προσδοκία του ελληνικού λαού δεν εκπληρώθηκε. Ο ψηφοφόρος ήξερε τι συνέβαινε χθες, ψήφιζε για το αύριο, αλλά αυτό γινόταν χειρότερο από το χθες. Ο καθένας έχει μια άποψη αναλόγως με το πώς αισθάνεται. Πηγαίνει και ψηφίζει φορτισμένος ή οργισμένος και ανεξαρτήτως απ’ τις πιέσεις διαλέγει εκείνον που νομίζει ότι του πάει. Ψηφίζει αυτό που του ταιριάζει. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει η κατάστασή του, διότι από την επομένη μπορεί να διαφέρει το σκηνικό, στην ουσία η εικόνα, που έχει δημιουργηθεί εδώ και 5 χρόνια, θα είναι η ίδια. Η διαδρομή είναι απροσδιόριστη και η 25η Ιανουαρίου είναι μόνο ένας σταθμός.
Το ότι οδηγούμεθα σε πρόωρες εκλογές φάνηκε απ’ την αποτυχία των συζητήσεων με την τρόικα στο Παρίσι. Οι διεθνείς ειδησεογράφοι διέβλεπαν ότι η Ελλάδα συνέχιζε να είναι ο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης και τούτο ήταν αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων των δανειστών, που ώθησαν την κατάσταση σε αδιέξοδο και σε εκλογές, που ούτως ή άλλως έχουν αρνητικό αντίκτυπο.
Οταν η κυβέρνηση επιχείρησε να βγει στις αγορές, οι δανειστές ζήτησαν για να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση να ληφθούν νέα μέτρα. Αν ο Σαμαράς τα έπαιρνε, θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Οι δανειστές ήσαν αποφασισμένοι «να μην ολοκληρώσουν την αξιολόγηση ό,τι και να κάναμε» βασιζόμενοι στην αβεβαιότητα, αν η συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έβγαινε ασπροπρόσωπη ως προς την εκλογή του Π.τ.Δ. τον Φεβρουάριο. Σκέφτηκαν ότι θα ήταν ανώφελο γι’ αυτούς να γίνει θετική έκθεση της τρόικας και να εκταμιευθούν τα 7,2 δισ. ευρώ με το ενδεχόμενο την αλλαγή φρουράς και να έρθει στην εξουσία κυβέρνηση που δεν θα ήταν διατεθειμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις των προηγουμένων.
Ο κ. Σαμαράς βλέποντας την αποδυνάμωσή του από τη μη ολοκλήρωση της αξιολόγησης των τροϊκανών, προσπάθησε να φέρει τα πράγματα προς το μέρος του χρησιμοποιώντας την πρόωρη εκλογή του Π.τ.Δ., αλλά έπεσε στον λάκκο της εκλογικής αναμέτρησης.
Στο παρασκήνιο οι φήμες οργιάζουν ότι ο Σόιμπλε είχε συνεννοηθεί με την τρόικα απ’ τον Νοέμβριο πριν τις συνομιλίες των Παρισίων να μπλοκάρει την αξιολόγηση, ώστε το 2015 να υπάρξει υψηλό δημοσιονομικό κενό. Ο Σόιμπλε, που οι κινήσεις του δείχνουν ότι ελέγχει τα της Ευρωζώνης, φαίνεται πως προδιαγράφει αρνητικό κλίμα με την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου μετά τον ανασχηματισμό και την υπουργοποίηση Χαρδούβελη, εν αντιθέσει με τη Μέρκελ, η οποία λειτουργεί πιο διπλωματικά και για κάθε τέτοιο θέμα παραπέμπει στον Σόιμπλε.
Ο χρόνος είναι πολύ μικρός ως το σημείο όπου η εθνική οικονομία θα υποστεί τη μεγαλύτερη δοκιμασία. Μετά την Κυριακή κάθε κίνηση χρειάζεται να επιταχυνθεί, να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα της αξιολόγησης, όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές. Να δείξουμε ότι δεν είμαστε μόνο εμείς υπαίτιοι των δεινών μας και κατά το μέτρο του δυνατού να χρησιμοποιήσουμε τις διαπιστώσεις ταλαντούχων οικονομολόγων ότι φτάνει πια η μεταχείρισή μας ως πειραματόζωο για τη σωτηρία των άλλων.