ΜΕΤΑ από 5 χρόνια μετέωρης πολιτικής, η κυβέρνηση παρουσιάζει εμφανή σημεία κάμψης. Σήμερα το περιβάλλον του κ. πρωθυπουργού (με δική του επιλογή!) περιλαμβάνει “καθαρόαιμα” κομματικά στελέχη, πολλά των οποίων είναι άσχετα με την γύρω τους πραγματικότητα. “Επαναφορτίζουν” σκάνδαλα για ψηφοθηρία, ενώ σε μια προεκλογική περίοδο ο κόσμος θέλει να ακούσει για το μέλλον του τόπου, όχι για το παρελθόν.
Η ΠΑΛΑΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ τακτική, «αποκαλύπτεις εσύ ένα σκάνδαλο, εγώ θα αποκαλύψω δυο δικά σου» καταντάει ανυπόληπτη και αναποτελεσματική. Θυμίζει το παράδοξο, αλλά βαθιά πολιτικό που έλεγε σε προεκλογική περίοδο ένας ξένος πρωθυπουργός: «Αν οι αντίπαλοί μας δεν πάψουν να λένε ψέματα για μας, δεν θα πάψουμε κι εμείς να λέμε την αλήθεια γι’ αυτούς»!
ΣΗΜΕΡΑ, δεν είμαστε στη δεκαετία του 1980 που οι προεκλογικοί αγώνες ήταν ανηλεείς και πέρα για πέρα πολωτικοί. Η κυβέρνηση δείχνει να έχει ανακλαστικά μωρού παιδιού: σε κάθε σκάνδαλο δικό της (τώρα του Πετσίτη), ανακινεί αμέσως τη Novartis ελπίζοντας πως, έτσι, θα αλλάξει την προεκλογική ατζέντα υπέρ αυτής.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ποτέ κι από κανένα πολιτικό κόμμα δεν αντιμετωπίζονται -τα σκάνδαλα- ως φαινόμενα κατάπτωσης αξιών και αρχών της κοινωνίας, αλλά ως «πολιτικοί μοχλοί πίεσης» του ενός κόμματος προς το άλλο. Γι’ αυτό και μη περιμένετε «φυλακίσεις», «δημεύσεις» περιουσιών και άλλα ηχηρά! «Κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει».
ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ, λοιπόν, ολοταχώς προς εκλογές, χωρίς δυστυχώς να έχει αλλάξει τίποτε στην ελληνική πολιτική ζωή και την κοινωνία μας.
