Στις 8 Οκτωβρίου έχουµε δηµοτικές εκλογές. Στα Χανιά όλα δείχνουν ότι είµαστε (µπάντα για µπάντα) µια ωραία ατµόσφαιρα.
∆εν είναι εύκολο. ∆εν αλλάζουν οι άνθρωποι όποτε, οι συνθήκες το απαιτούν, µε τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Χρειάζεται πολύς χρόνος και µερικές φορές ούτε αυτός αρκεί. Τι συµβαίνει, όµως, όταν πρόκειται για δηµόσιους ρόλους;
Τέσσερα χρόνια στα Χανιά όλοι µαζί ζήσαµε, είδαµε και ακούσαµε πολλά. Σηµειώθηκε µια µικρή πρόοδος…
Από τις πίτσες στο δηµοτικό συµβούλιο, µέσα στην προεκλογική περίοδο τώρα δα, -πριν λίγες µέρες- ένα αυτοκίνητο ‘‘µπούκαρε’’ στην είσοδο του ∆ηµαρχείου.
Τα δύο παραπάνω ειδησάρια πέρασαν στα ψιλά, µη αντέχοντας το ζηλευτό κλέος της δηµοτικής αρχής των Χανίων. Τι να σου κάνουν, δύο ταπεινά ειδησάρια… όταν λάµπει ακόµη η ‘‘µοιραία κορδέλα’’ της ∆ηµοτικής Αγοράς των Χανίων. Είπατε τίποτα; Α, νόµιζα…
Ο λαϊκισµός απαντάται παντού. Θα µου πείτε εµείς δεν µπορούµε να αντιληφθούµε το κλέος και τη συνθετότητα της άοκνης προσπάθειας τους, που γυαλίζει ακόµη τα µεσάνυχτα στο Στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Είπατε τίποτα; Μα ναι!
– «Να τις κουβαλήσουµε εµείς τις βαλίτσες;»
– «Όχι καλέ, έχουµε έτοιµους κουβαλητές από την προηγούµενη τετραετία».
Το καλοκαίρι τούτο φέρθηκε σκληρά στους αισθητήρες του επικοινωνιακού σόου της δηµοτικής αρχής. Ε, δεν µπορούσαν να στολίσουν την πόλη -Αύγουστο µήνα- για τα Χριστούγεννα. ∆εν πειράζει!