Εκλογοδοκιμασίες

Είναι η 8η φορά που η χώρα μας συμμετέχει στη διαδικασία των ευρωεκλογών αφ’ ότου άρχισαν το 1981 και συνεχίστηκαν απ’ το 1984 ανά 5ετία. Μέχρι και το 2009 τα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εναλλάσσονταν στην εξουσία, εκυμαίνοντο από 43,01% το υψηλότερο της ΝΔ το 2004 και το χαμηλότερο 32,91% του ΠΑΣΟΚ το 1999. Στις τελευταίες ευρωεκλογές το 2009 το ΠΑΣΟΚ έφερε 36,64% και η ΝΔ 32,29% και κέρδισαν από 8 έδρες ο καθένας, από 2 το ΚΚΕ και ο ΛΑ.Ο.Σ. και από 1 ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Στις επερχόμενες ευρωεκλογές δεν πρόκειται να πλήξουμε.  Θα μας προκαλέσουν πολλά ξαφνιάσματα καθ’ όσον αυτές ταυτίζονται με τις αυτοδιοικητικές. Μέχρι σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί η προετοιμασία των κομμάτων και προσώπων στην επικείμενη αναμέτρηση. Δεν έχει προχωρήσει συστηματικά η εκστρατεία ώστε να αποκρυσταλλωθεί η γνώμη του εκλογικού σώματος ποιον σχηματισμό θα υποστηρίξει. Οι μονομάχοι έχουν αλλάξει. Το ΠΑΣΟΚ συγκαταλέγεται πλέον στα μικρά κόμματα και δεν ξέρουμε αν λάβει μέρος και με ποιον αρχηγό, αφού η “Ελιά” που συμβολίζει τη μεγάλη διάρκεια ζωής, ως “Δημοκρατική παράταξη” φύτρωσε στα χέρσα σοσιαλιστικά χωράφια και τη θέση του δεύτερου πυλώνα την πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Απ’ τις δημοσκοπήσεις που δεν παραλλάσσουν από “φωτογραφίες της στιγμής” φαίνεται πτώση των ποσοστών όλων των κομμάτων και τούτο δείχνει ότι πολλά έχουν αλλάξει. Οι πολίτες θα βρουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν μικρότερα πολιτικά σχήματα και να στείλουν ορισμένα μηνύματα, τα οποία δεν γνωρίζουμε πώς θα τα εκλάβουν οι πολιτικοί για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα για τις εθνικές εκλογές.
Εκείνο που έχει αλλάξει και θα φέρει κυριολεκτικά αναστάτωση στο πολιτικό κατεστημένο είναι η καθιέρωση του σταυρού προτίμησης για την εκλογή των ευρωβουλευτών. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία με δημοκρατικά εχέγγυα, που τα κόμματα θάρθουν πιο κοντά με το εκλογικό σώμα και θα ωφεληθούν όσοι υποψήφιοι έχουν αναγνωρισιμότητα ή τη δυνατότητα προβολής με κάθε μέσο ανά την επικράτεια. Οι ψηφοφόροι αναλαμβάνουν την ευθύνη για την εκλογή των αντιπροσώπων τους, γίνονται πρωταγωνιστές των εξελίξεων και φεύγει η ευθύνη απ’ τον αρχηγό κάθε κόμματος, ο οποίος με τη λίστα διόριζε πρόσωπα που θήτευαν στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ δεν θάπρεπε ούτε απ’ έξω να περνούν. Σ’ αυτή την αναμέτρηση απαλλάσσεται ο κ. Σαμαράς που πιεζόταν φορτικά απ’ το παρασκήνιο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ποιους να βάλει σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο.
Σε μειονεκτική θέση θα βρεθούν τα μικρά κόμματα που πρέπει να βρουν προβεβλημένα πρόσωπα και οι υπόλοιποι που θα πάρουν το χρίσμα οι προερχόμενοι από την περιφέρεια. Στο τέλος κερδίζουν οι “αναγνωρίσιμοι” και όσοι θα κάνουν προεκλογική καμπάνια να φέρουν κόσμο στις κάλπες. Το τι θα γίνει, αν απ’ αυτές τις εκλογές έβγαινε αποδυναμωμένη η κυβέρνηση, δεν μπορεί να προβλεφθεί. Πολλοί παράγοντες θα συντελέσουν για ν’ αντέξει η κοινή γνώμη να συναινεί στη συνέχιση της πολιτικής μιας κυβέρνησης ευρισκόμενης σε αναντιστοιχία με το εκλογικό σώμα.
Κανένα απ’ τα κόμματα της συγκυβέρνησης δεν θάθελε να δει συρρικνωμένα τα ποσοστά των στις τριπλές εκλογές. Κάθε πρόβλεψη πάντως είναι ανασφαλής, λόγω της ρευστότητας της πολιτικής κατάστασης με την “Ελιά” και το “Ποτάμι”. Το τι θα προκύψει θα εξαρτηθεί από τη σύγκρουση των παραγόντων των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων. Αν η ΝΔ κρατήσει σταθερό προβάδισμα και το ΠΑΣΟΚ εξαχνωθεί, αυτό θα είναι λόγος πρόωρης προσφυγής σε εθνικές εκλογές για ν’ αποκτήσει σταθερή μονοκομματική κυβέρνηση. Αν χάσει, προκληθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, τεθεί θέμα κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος και πετύχει τότε οι εκλογές μετατίθενται για τον επόμενο χρόνο υπό την αίρεσιν αν δεν εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας. Αν αποτύχει η συγκυβέρνηση, πάμε αναπόφευκτα για εθνικές εκλογές.