Εκπαίδευση και παιδεία των πολιτών…

Oλοι θα συμφωνήσουμε πως για να προκόψει και να ευημερήσει η Ελλάδα, μετά την πολύχρονη σοβαρή οικονομική κρίση, χρειάζεται ή μάλλον απαιτεί συστράτευση όλων μας χωρίς μικροκομματικές αντιπαλότητες ή αχαλίνωτες προσωπικές φιλοδοξίες.
Η ανιδιοτελής συνεργασία όλων των πολιτών και μια συνετή πολιτική ηγεσία είναι οι σημαντικότερες προϋποθέσεις, για να πετύχει ο κοινός μας αγώνας για την οικονομική πρόοδο, την πνευματική ευημερία και την ηθική ενδυνάμωση της πατρίδας μας.
Αναμφίβολα, ένας από τους τομείς της καθημερινής ζωής των Ελλήνων που χρήζει μεγάλης προσοχής και άμεσης έναρξης του αγώνα για ουσιαστική βελτίωσή του είναι η δημόσια εκπαίδευση. Με άλλα λόγια, διδαγμένοι και από τις σωστές και από τις λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος, θα πρέπει να συμβάλλουμε, ο καθένας όπως και όσο μπορεί, δίχως “αγκυλώσεις” και ιδεοληψίες, στην ενίσχυση των παρεχόμενων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης γνώσεων και στη διά της παιδείας έμπρακτη μεταρρύθμιση των πολιτικών για τη στήριξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης, της με μακρόπνοο σχεδιασμό κατάρτισης και της εύρεσης εργασίας, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της προσχολικής αγωγής και της εκπαίδευσης ενηλίκων, της ισότητας και της κοινωνικής ένταξης των πολιτών, ιδιαίτερα δε της νέας γενιάς.
Ακούμε πολλά, κάθε μέρα, όλοι μας και για τη διά βίου μάθηση, αλλά και για τη δημιουργικότητα και την καινοτομία και για το πόσο ωφελούν -ως άμεσα σχετιζόμενες και οι τρεις και με την παρεχόμενη στα σχολεία εκπαίδευση και με ό,τι αποκαλούμε “παιδεία” για έναν άνθρωπο- και όλη την κοινωνία και κάθε μέλος της ξεχωριστά. Η διά βίου μάθηση, από τη μια, είναι η συνεχής προσπάθεια να γίνεσαι καλύτερος εμπλουτίζοντας και διευρύνοντας τις γνώσεις που είχες πρωτοπάρει ως μαθητής στο σχολείο. Ανάμεσα στα άλλα, εξίσου σημαντικά όλα, αποτελέσματά της είναι η ισχυροποίηση της κοινωνικής συνοχής και η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στα κοινά. Η δημιουργικότητα και η καινοτομία, οι οποίες οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη, με τη σειρά τους, έχουν σχεδόν πάντα ως θεμέλια όσα διδαχτήκαμε στη μέση και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εκ των παραπάνω, γίνεται πολύ σαφές, προσωπικά νομίζω, ότι σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση των πολιτών δεν υπάρχουν, στη δοσμένη χρονική καμπή, πολλά πλέον περιθώρια για αντεγκλήσεις και άλλη χρονοτριβή. Καλόν είναι να ακουστούν σήμερα όλες οι από διαφορετικές ιδεολογικές αρχές απόψεις  και αύριο κάλλιστο να βρεθούν, μετά από ελεύθερο και δημοκρατικό διάλογο όλων των εμπλεκομένων, και να εφαρμοστούν δίχως άργητα οι καλύτερες προτάσεις για την επίλυση, αφενός, των χρονιζόντων προβλημάτων στο χώρο της εκπαίδευσης και για την δρομολόγηση, αφετέρου, εκείνων των πολιτικών που θα στηρίξουν και θα ενδυναμώσουν την δημόσια εκπαίδευση και θα τονώσουν τους δασκάλους για την άσκηση του λειτουργήματός τους, ώστε να επιτύχουμε, ως κοινωνία, διά της εκπαίδευσης, την πραγματική παιδεία για όλους, να έχουμε δηλαδή ώριμους και συνειδητοποιημένους και πραγματικά μορφωμένους, ψυχοπνευματικά ολοκληρωμένους, πολίτες…