«Η ζωή μας έχει γίνει… λάστιχο» λένε στα “Χ.Ν.” αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που φέτος θα διδάξουν σε σχολεία των Χανίων. Οι περισσότεροι είναι αναπληρωτές 3 ως 7 χρόνια. Εκπαιδευτικοί… νομάδες, αφού κάθε χρόνο έρχονται από κάθε γωνιά της Ελλάδας π.χ. Κομοτηνή, Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη, για να καλύψουν τα κενά της εκπαίδευσης σε 3 και 4 σχολεία ταυτόχρονα. Κάποιοι αφήνουν πίσω τις οικογένειές τους, κάποιοι άλλοι -ελάχιστοι- έχουν τη δυνατότητα τις φέρνουν μαζί τους.
Φέτος περισσότεροι από 270 αναπληρωτές διδάσκουν ήδη στα σχολεία του Νομού Χανίων, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμη κενά. «Με το να είναι αναπληρωτές 10 – 15 χρόνια π.χ στην Ειδική Αγωγή σημαίνει ότι έχουν γίνει κυριολεκτικά… νομάδες. Τη μία χρονιά μπορεί να είναι Κέρκυρα, την άλλη Ρόδο, την επόμενη Αλεξανδρούπολη, την άλλη Κρήτη. Αυτό βέβαια δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και οικογενειακά και προβλήματα επιβίωσης. Στερούνται στοιχειώδη δικαιώματα που θα τα είχαν αν ήταν μόνιμοι, ώστε να μπορούν να κατοχυρώσουν μία θέση και να παίρνουν μεταθέσεις με πιο φυσιολογικό τρόπο, χωρίς συνεχείς μετακινήσεις, οι οποίες δημιουργούν πρόβλημα και στους ίδιους και στα παιδιά και στα σχολεία» επισημαίνει το Δ.Σ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χανίων. Με αφορμή την εκδήλωση υποδοχής των νέων αναπληρωτών που έγινε το βράδυ της Παρασκευής από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χανίων είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί τους για το πώς βιώνουν τη σημερινή κατάσταση στην Παιδεία, αλλά και το πώς αυτή επηρεάζει τις δικές τους ζωές.
Γιώργος, 7 χρόνια αναπληρωτής νηπιαγωγός: «Το Υπ. Παιδείας μας κάνει τη ζωή δύσκολη»
Ο Γιώργος είναι ήδη 7 χρόνια αναπληρωτής νηπιαγωγός στα Χανιά. Εχει έρθει κατ’ επιλογήν εδώ από την Αλεξανδρούπολη και παρότι δηλώνει αισιόδοξος, επισημαίνει ότι τα προβλήματα στην εκπαίδευση αντί να σταματούν, αυξάνονται με τα διάφορα νομοθετήματα που παίρνει το Υπ. Παιδείας. «Γενικώς προσπαθεί να μας κάνει τη ζωή δύσκολη, όχι μόνο εμάς αλλά και των παιδιών και των οικογενειών τους. Φέτος εγώ ως νηπιαγωγός έχω να αντιμετωπίσω την εξής κατάσταση. Με το όριο που έχει βγάλει το Υπουργείο για 14 παιδιά και με το ωρολόγιο πρόγραμμα που πέρασε στα νηπιαγωγεία -το οποίο δεν έχει καν εκπαιδευτικό χαρακτήρα- προσπαθεί να διαλύσει το δημόσιο Νηπιαγωγείο και να το υποβαθμίσει. Αντί να δημιουργήσει διετής υποχρεωτική φοίτηση στο Νηπιαγωγείο, δημιουργεί ένα κλίμα ώστε το ολοήμερο να λειτουργεί σαν “παιδοφύλαξη”. Αυτό είναι καθαρή υποβάθμιση».
Αναστασία, 6 χρόνια αναπληρώτρια Θεατρικής Αγωγής: «Μιλάμε για έναν εκπαιδευτικό Μεσαίωνα»
Η Αναστασία είναι αναπληρώτρια Θεατρικής Αγωγής και έχει έρθει το 2010 στα Χανιά από τη Θεσσαλονίκη. «Δυστυχώς, νομίζω ότι φέτος η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ. Μιλάμε για έναν εκπαιδευτικό Μεσαίωνα. Στη Θεατρική Αγωγή υπάρχει μείωση ωρών χωρίς καμία λογική, μάς έχουν μειώσει τις ώρες, έχουν “κόψει” το μάθημα από την Ε’ και την ΣΤ’ τάξη Δημοτικού, χωρίς καμία λογική. Μας ρωτούν τα παιδιά πότε θα έρθει η δική τους ώρα Θεατρικής Αγωγής και τι να τους πούμε; Να τους πούμε ότι δεν θα έρθει ποτέ; Μιλάμε για μία πολιτική περικοπών. Μας έχουν “σπείρει” σε διάφορα σχολεία. Πνέουμε τα λοίσθια» μας λέει η Αναστασία και προσθέτει: «Εχουμε γίνει εκπαιδευτικοί – λάστιχο. Πηγαίνουμε σε 4 και 5 σχολεία, όχι μόνο για να καλυφθούν τα κενά, αλλά για να φανεί ότι τελικά φέτος κάτι έγινε με την Παιδεία. Οι ειδικότητες έχουν εξαπλωθεί παντού, λένε. Αυτό όμως είναι μία κοροϊδία. Δεν έχουν εξαπλωθεί, απλά συμπληρώνουμε 2 ώρες σε ένα σχολείο, 3 ώρες σε ένα άλλο με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. Είμαστε εκπαιδευτικοί που πηγαίνουμε κάθε μέρα σε άλλο σχολείο, κάνουμε σε διαφορετικά τμήματα… Ξημερώνει μία ημέρα και δεν ξέρουμε σε ποιο σχολείο θα πάμε. Και όλα αυτά για να καλύψουμε τις “τρύπες” της εκπαίδευσης και για να φανεί πως κάτι γίνεται στην Παιδεία. Αυτό όμως μόνο ουσιαστικό δεν είναι…».
Σέβη, 3 χρόνια αναπληρώτρια Ειδικής Αγωγής: «Το ολοήμερο δεν μπορεί να λειτουργήσει»
Η Σέβη είναι αναπληρώτρια δασκάλα Ειδικής Αγωγής στο Δημοτικό Σχολείο του Μάλεμε. Εχει έρθει από την Ξάνθη και βρίσκεται ως αναπληρώτρια για 3η χρονιά στα Χανιά. «Με τις αλλαγές που έχουν έρθει στην εκπαίδευση έχουν “κοπεί” πολλές ειδικότητες, έχουν μειωθεί πολύ οι δάσκαλοι Ειδικής Αγωγής. Το ολοήμερο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Με τις ειδικότητες όπως στη Μουσική, οι δασκάλες αναγκάζονται να κάνουν 2 και 3 ώρες. Οι γονείς παραπονιούνται για το ολοήμερο, για το ωράριο… Και για να μιλήσω περισσότερο για την Ειδική Αγωγή, ενώ υπάρχουν πολλές ελλείψεις, δεν έχουν γίνει διορισμοί. Τα τελευταία 13 χρόνια δεν υπάρχουν μόνιμοι διορισμοί για την Ειδική Αγωγή, αλλά αναπληρωτές. Βέβαια όλα αυτά γίνονται τελικά εις βάρος των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες».
Νατάσα, αναπληρώτρια Παράλληλης Στήριξης Νηπιαγωγείου: «Ξενιτεύομαι κάθε χρόνο και με στηρίζει και η οικογένειά μου για να μπορώ να ζήσω»
Η Νατάσα είναι αναπληρώτρια Παράλληλης Στήριξης σε Νηπιαγωγείο. Φέτος πήρε μετάθεση για πρώτη φορά στα Χανιά από την Κομοτηνή. Τη ρωτάμε πώς βλέπει τα πράγματα στον χώρο της εκπαίδευσης. «Οχι πολύ καλά» μας απαντά και εξηγεί: «Το Υπουργείο δεν με αφήνει να έχω την προσωπική ζωή που θα ήθελα. Δουλεύω πρωινές ώρες και ξενιτεύομαι κάθε χρόνο. Και οικονομικά με στηρίζει η οικογένειά μου για να μπορώ να ζήσω εδώ. Δεν μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς. Για τους μαθητές τα πράγματα είναι δύσκολα, γιατί κάθε χρονιά πρέπει να προσαρμόζονται σε νεά δεδομένα και νέους εκπαιδευτικούς. Η εκπαίδευση βρίσκεται στα χέρια των αναπληρωτών. Και να σκεφτεί κανείς πως φέτος είμαστε και μειωμένοι στα σχολεία με τις αλλαγές που επέλεξε να κάνει το Υπουργείο».
Μαρία, αναπληρώτρια Αγγλικών «Εφερα την οικογένειά μου στα Χανιά και ακόμα δεν έχω προσληφθεί»
Η Μαρία, αναπληρώτρια εκπαιδευτικός Αγγλικών, έχει έρθει στα Χανιά από την Κομοτηνή. Φέτος ακόμη περιμένει την πρόσληψή της. Ξεκίνησε το 2005 ως ωρομίσθια και από το 2008 εργάζεται ως αναπληρώτρια. «Πέρυσι άφησα την οικογένειά μου για να είμαι στα Χανιά αναπληρώτρια. Και φέτος τους έφερα μαζί μου, γιατί πίστευα ότι θα έχω μία θέση εδώ. Μετακόμισα την οικογένειά μου και… ακόμα περιμένω» μας λέει. Τη ρωτάμε πώς βλέπει την επόμενη μέρα στην εκπαίδευση και απαντά: «Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Τα κενά δεν έχουν καλυφθεί και οι εκπαιδευτικοί που ήδη έχουν τοποθετηθεί ταλαιπωρούνται απίστευτα, ειδικά οι εκπαιδευτικοί ειδικότητας διδάσκουν σε 4 – 5 σχολεία. Ο εκπαιδευτικός έχει γίνει λάστιχο κάτι που σίγουρα δεν βοηθά στην εκπαίδευση. Εμείς συνεχίζουμε να παλεύουμε… Το Υπουργείο θα πρέπει να δει λίγο πιο προσεκτικά τα θέματα, να ακούσει τους εκπαιδευτικούς. Απαιτούμε μόνιμους μαζικούς διορισμούς για όλους τους συναδέλφους που ταλαιπωρούνται εδώ και χρόνια. Το σύνθημά μας είναι: “Δεν είμαστε αριθμοί, είμαστε εκπαιδευτικοί” και απαιτούμε τη μονιμοποίησή μας και τα ίδια δικαιώματα με τους μόνιμους συναδέλφους μας που ευτυχώς τους έχουμε στο πλευρό μας, πάντα».
