Κύριε διευθυντά,
το νομοσχέδιο για τον ΕΦΚΑ που συζητιέται στη Βουλή, είναι μία ακόμη πράξη στη μακρά πορεία της ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης. Συνιστά την άλλη πλευρά του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος, με το οποίο όλες οι κυβερνήσεις «πληρώνουν» συνταξιούχους και ασφαλισμένους, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια.
Στο διάστημα αυτό ψηφίστηκαν μια σειρά νόμων, με τα ίδια πάντα προσχήματα: Τη «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος, την «ισονομία», την «αποδοτικότητα» των εισφορών και εσχάτως τον «εκσυγχρονισμό» και την «αποτελεσματικότητα» των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης. Στον πυρήνα τους, οι νόμοι αυτοί είχαν τη δραστική μείωση των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, τη σταδιακή απαλλαγή των επιχειρήσεων από το «βάρος» της: Ασφάλισης, την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων και τη συνολική προώθηση της στρατηγικής για μετατροπή της Ασφάλισης σε «ατομική» υπόθεση.
Επιστέγασμα όλων αυτών ήταν ο αντιδραστικός νόμος 4387/2016 του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Κατρούγκαλου), που εφαρμόζει απαρέγκλιτα και επεκτείνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Τώρα, στην ημερήσια διάταξη μπαίνει η ιδιωτικοποίηση του ίδιου του ΕΦΚΑ. Πρόκειται λοιπόν, για κλιμάκωση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής στην Ασφάλιση.
Πίσω λοιπόν από τους ισχυρισμούς ότι ο ΕΦΚΑ «εκσυγχρονίζεται» για να γίνει «πιο ευέλικτος, πιο αποτελεσματικός και με μεγαλύτερη ταχύτητα στη λήψη και εφαρμογή αποφάσεων», στην πραγματικότητα προωθείται η απροκάλυπτη είσοδος ιδιωτών στη διοίκηση. Στόχος είναι ο ασφυκτικός έλεγχος του Οργανισμού, που επεκτείνεται σε όλους τους κρίσιμους κρίκους λειτουργίας του, με την τοποθέτηση «μόνατζερ» σε επιτελικές θέσεις, με παχυλούς μάλιστα μισθούς, που είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Με άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου εξασφαλίζεται ότι η περιουσία του ΕΦΚΑ, που έγινε από τις εισφορές των ίδιων των ασφαλισμένων, θα παραδοθεί στην «επιχειρηματικότητα» και στα αλισβερίσια των «ειδικών» του «real estate»! Και όλα αυτά όταν οι εργαζόμενοι στον ΕΦΚΑ, αποδεκατισμένοι από τη διαχρονική έλλειψη προσωπικού, εγκαταλελειμμένοι από την ανυπαρξία σύγχρονων μέσων και υποδομών, θα βρίσκονται κάτω από την απειλή της τιμωρίας και των πειθαρχικών διώξεων. Για να χρυσώσει το χάπι των αντιδραστικών αλλαγών, η κυβέρνηση θεσπίζει «πριμ παραγωγικότητας» ως «δόλωμα» για περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς, του ανταγωνισμού και της διαίρεσης των εργαζομένων.
Το Υπουργείο Εργασίας ισχυρίζεται προκλητικά πως «όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις αντανακλούν κατευθείαν στη βελτίωση της εξυπηρέτησης του πολίτη». Εδώ όμως η πλούσια, αρνητική πείρα δεν χωράει αμφισβήτηση. Τι εμπόδισε άραγε τις κυβερνήσεις, εδώ και δεκαετίες, να εκσυγχρονίσουν τη λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων; Ποιος φταίει που παρά τον πακτωλό χρημάτων προς τις ιδιωτικές εταιρείες, ο ΕΦΚΑ δεν διαθέτει, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα και λειτουργικές υποδομές πληροφορικής; Ποιος τον οδήγησε σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση να αποδίδει ακόμα και αυτές τις πετσοκομμένες συντάξεις με χρόνια καθυστέρησης, ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι να ταλαιπωρούνται σε έναν «Γολγοθά» χωρίς τέλος;
Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι πασιφανής: Η ίδια πολιτική που επέβαλε τη λεηλασία των συντάξεων και τις μετέτρεψε σε επιδόματα πτωχοκομείου είναι υπεύθυνη και για τη λειτουργία του ΕΦΚΑ με άθλιους όρους, όπως παλιότερα και όλων των ασφαλιστικών ταμείων. Τα πράγματα έφτασαν έως εδώ για τους συνταξιούχους, ασφαλισμένους και εργαζόμενους του ΕΦΚΑ με ευθύνη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, που αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση ως «κόστος», ως «βάρος» για τον κρατικό προϋπολογισμό, ως «κίνδυνο» για τη δημοσιονομική σταθερότητα και τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Το ίδιο το κράτος που «σκίζεσαι» να εξυπηρετήσει μέσα σε μια νύχτα τις «στρατηγικές επενδύσεις», επιτρέπει «με ένα κλικ» την έκδοση άδειας για μεγάλες επιχειρήσεις και διευκολύνει τις διαδικασίες για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης, πάει με τον αραμπά και αποδεικνύεται επιλεκτικά ανίκανο όταν πρόκειται να εκδώσει στην ώρα τους ακόμα κι αυτές τις γλίσχρες συντάξεις, να διασφαλίσει αξιοπρεπείς όρους ασφάλισης και περίθαλψης για εργαζόμενους και άλλους βιοπαλαιστές. Γέννημα αυτού του κράτους είναι και ο «εκσυγχρονισμός» ΕΦΚΑ που προωθεί το νομοσχέδιο, επεκτείνοντας τη λειτουργία του με όρους αγοράς.
Είναι λοιπόν κοροϊδία και πρόκληση η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι στόχος της είναι η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Αντίθετα, κάθε διάταξη του νομοσχεδίου και στο σύνολο του ανοίγει τον δρόμο για παραπέρα συμπίεση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Διαμορφώνει έναν ακόμα πιο εχθρικό και αντεργατικό ΕΦΚΑ για ασφαλισμένους και συνταξιούχους, που πρέπει να σταθούν απέναντι, διεκδικώντας αξιοπρεπείς συντάξεις, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και περίθαλψη, σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στην Ασφάλιση, στη ζωή».
Σας ευχαριστώ
Στέλιος Πετράκης
Μέλος του Δ.Σ. Σωματείου
Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Χανίων
