Έκθεση με έργα και εγκαταστάσεις θα παρουσιάσει ο εικαστικός Κοσμάς Λιλικάκης, στο ΗΠ12, Σπίτι της Τέχνης στην οδό Ηρώων Πολυτεχενείου 12, Χανιά, από το Σάββατο 9 Μαρτίου έως την Κυριακή 14 Απριλίου.
Τα εγκαίνια της έκθεσης που έχει τίτλο “Εvergesia Καμ Μπακ / Benefaction Comeback” και επιμελείται η μουσειολόγος και ιστορικός Τέχνης Μυρτώ Κοντομιτάκη, θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 9 Μαρτίου στις 19:00.
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση «ο ανατρεπτικός, πολυσχιδής Κοσμάς Λιλικάκης, μετά από απουσία δύο χρόνων από τα εικαστικά πράγματα, όπως δηλώνει ο ίδιος, ευεργετεί στην κοινωνία όπως άλλωστε κάθε καλλιτέχνης οφείλει να κάνει, μέσα από τη δημιουργία έκθεσης».
«Ήδη από τα χρόνια σπουδών του στη Φλωρεντία, στη Σχολή Καλών Τεχνών, αγάπησε την ταπεινή ύλη μέσα από την χαρακτική, το χαρτί, το μέταλλο, τις μυρωδιές τους και με έντονες επιρροές από διεθνείς εκθέσεις όπως η Documenta στη Γερμανία την δεκετία του ‘80, συνειδητοποίησε τη χλευαστική διάθεση προς την έννοια του Πολιτισμού που προέκυπτε από τα έργα, καθώς και τη σημασία της ανακύκλωσης. Έκτοτε, διατηρώντας διάθεση περιπαικτική, έφτασε να “ευεργετεί” στο Σήμερα, ανακατεύοντας τις δυο γλώσσες που μας αφορούν σε τούτη τη χώρα, την ελληνική με την αγγλική, φλερτάροντας με τα Greeklish που τόσο έντονα χαρακτηρίζουν την αλλοίωση των νοημάτων σε κάθε μορφή επικοινωνίας, κάνοντας το δικό του Καμ Μπακ. Επιστρέφει για να πράξει αυτό που γνωρίζει καλύτερα, να επικοινωνήσει μέσα από την εικαστική γλώσσα και μάλιστα προτάσσοντας, με τον πλέον δημιουργικό τρόπο, την ανακύκλωση ως εικαστική αλφάβητο», επισημαίνεται στο σημείωμα της προαναγγελίας της έκθεσης και τονίζεται: «Έντονη θεατρικότητα, μέρος ενός παραμυθιού για ενήλικες και μια ατρόμητη χρήση φωτός, χρωμάτων και υλικών, χαρακτηρίζει τη δουλειά του Λιλικάκη. Hot light boxes, μια σειρά που ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘90, περιλαμβάνει κουτιά φωτιζόμενα με ποικίλους τρόπους, γεννώντας μικρόκοσμους που αντέχουν στον “ψυχρό” κοινωνικό περίγυρο. Εγκαταστάσεις και μικρά περιβάλλοντα που μπορούν να αποτελέσουν μακέτα για θεατρικό σκηνικό. Αμέτρητες ειρωνικές αναφορές στη σχέση Ανθρώπου και Φύσης, αλλά ακόμη περισσότερες αναφορές στα παιδιά, τα οποία ο Λιλικάκης, ήδη απο τότε που δίδασκε μκρότερες ηλικίες, τα θεωρεί ως την απόλυτη πηγή αχαλίνωτης έμπνευσης. Φλέγοντα ζητήματα ανθρώπου, φύσης κ.ά., θίγονται μέσα από την επανάχρηση κάθε είδους σκουπιδιού, πεταμένων παιχνιδιών, αλλά όχι μόνο.
