Tα πάντα είχαν καθοριστεί, προσδιοριστεί με ακρίβεια στην πιο μικρή τους λεπτομέρεια. Ετσι την καθορισμένη ημέρα Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015 και ώρα 8 μ.μ. στη γνωστή σε όλους ταβέρνα του Γιώργου του Μπουράκη στα Κουνουπιδιανά με τα πεντανόστιμα φαγητά και την άψογη περιποίηση, άρχισαν να καταφτάνουν με μεγάλη χαρά και απέραντη συγκίνηση για να λάβουν μέρος στην έκτη τους τη μάζωξη, οι αρχόντισσες και οι άρχοντες του σήμερα, που δεν ήταν άλλοι από τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες του χτες του Ενάτου Δημοτικού Σχολείου Χαλέπας τάξεως 1952.
Ηταν κάτι το μοναδικό, το ανεπανάληπτο.
Κι είχαν τόσα πολλά να πουν,
τόσα να μολογήσουν,
τόσα να διηγηθούν,
τόσα να ιστορήσουν.
Οκτώ η ώρα μ.μ. ήλθαν
σχεδόν 1 η ώρα το πρωί έφυγαν
με μια υπόσχεση
του χρόνου να ξανάρθουνε, να ξαναβρεθούνε,
να πουν όσα δεν είπανε να τα ξαναπούνε.
Έκτος χρόνος μάζωξης
κι έπεται συνέχεια
του Ενάτου οι συμμαθητές
της ζήσης, οι συναθλητές
με θαυμαστή συνέπεια
και περισσή ευγένεια
και κόντρα στην ανέχεια
στην ταβέρνα του Μπουρή
που είναι κανείς να απορεί
πως όλα ο Γιώργης τα μπορεί
και τις τιμές του διατηρεί
και έτσι σ’ όλα υπερτερεί
κι απέραντη συγκίνηση μα και χαρά μεγάλη
αρχόντισσες και άρχοντες μαζεύτηκαν και πάλι
να συνεορτάσουνε και να θυμηθούνε
τα χρόνια τους τα σχολικά
τα παιδικά τους χρόνια
που όσα χρόνια κι αν διαβούν
θα τα θυμούνται αιώνια
Εκτος χρόνος μάζωξης
μπράβο κι αλάβωτά μας
που συν Θεώ γιορτάζουμε
τα… εξάχρονά μας!
Έκτος χρόνος μάζωξης
Μπράβο και πάλι μπράβο
μα και μπραβίσιμο παιδιά
που περάσαμε τον κάβο
τον κάβο τον πολύχρονο
τον πολυκαιρισμένο
τον Πολυχρόνη δηλαδή
τον πολυχρονεμένο
Και τελειώνοντας παιδιά
κάθε υγεία και χαρά
από καρδιάς σας εύχομαι
μα και του χρόνου πάλι ξανά
ν’ ανταμωθούμε εύχομαι.
Μέχρι να θέλει ο Θεός
μέχρι να φλεβαρίζει
μέχρι να κάνει ξαστεριά
κι η γης ανθούς ν’ ανθίζει.
