Ελαιοκαλλιεργητές της… Χημείας;

Κύριε διευθυντά,
«Είμαι του ήλιου θυγατέρα, η πιο απ’ όλες χαϊδευτή…», λέει ο ποιητής Κ. Παλαμάς για την ελιά.
Επομένως την ελιά πρέπει να τη λούζει ο ήλιος από παντού. Όταν είναι σιμά τα λιόφυτα, όπως στα ορεινά του νομού και ακλάδευτα επί χρόνια, δημιουργούνται μύκητες, μικροοργανισμοί, μικρόβια και αρρωσταίνουν από λεκάνιο, μαυρίλα, πυρηνοτρήτη, κ.λπ.
Η μακαρίτισσα η μητέρα μου έβαζε με τσεκούρι ή σάρακα (πριόνι) εργάτες και κλάδευαν 6-7 ρίζες την ημέρα και ήταν ευχαριστημένη. Τώρα με αλυσοπρίονα είναι να δυνατόν να κλαδευτούν 30-35 ελιές ημερησίως από δύο άτομα. Στη γειτονιά μου από 2.000 δέντρα ανάμεσα Κάντανο – Πλεμενιανά, υπάρχουν ελαιόδεντρα που είναι 50 χρόνια έρημα. Πώς είναι δυνατόν να αποδώσουν;
Περίπου προ 30ετίας, που είχα οργώσει ένα λιόφυτο όψιμα, παρατήρησα ότι ενώ πήγαινα να περάσω τέλος Αυγούστου κάρφωνα (βουλούσα) στο χωράφι. Κρατούσε υγρασία από το όργωμα του Απριλίου. Προ τριετίας όργωσα 90 ρίζες, δεν είδα καμία άλλη καλλιεργημένη. Οργώνοντας σκεπάζουμε τα φύλλα (φυσική λίπανση), λιάζεται το έδαφος και εμπλουτίζεται με άζωτο από την ατμόσφαιρα, ζουν και οι σκούληκες που χρειάζονται για να δημιουργούν οπές (τρύπες) αερισμού του εδάφους.
Αντ’ αυτών ρίχνουμε πολύ λίπασμα, που κάνει τα τριχοειδή επιφανειακά ριζίδια, αφού δε σκεπάζεται, όπως παλιά, και ψεκάζουμε με φυτοφάρμακα αλόγιστα, που διαλύουν το μικρόκοσμο και το οικοσύστημα. Έτσι θησαυρίζουν οι μεγάλες εταιρείες φυτοφαρμάκων (mosanto) και φεύγει συνάλλαγμα έξω. Οι απεριποίητες ελιές αρρωσταίνουν και τις κάπως περιποιημένες. Έτσι εξηγείται γιατί από το 2004 έχουμε κάνει τρεις βεδέμες κανονικές, δηλ. 2006, 2016, 2018. Η τσουνάτη της ορεινής ζώνης υπ’ όψιν ότι έχει μια χρονιά γεμάτη, μια άδεια. Μήπως πρέπει να περιορίσουμε τα χημικά και να καλλιεργούμε παραδοσιακά, αφού οι γονείς μας όργωναν με τα ζώα, ενώ σήμερα έχουμε μηχανήματα;
Γιάννης Καμηλάκης
συν/χος διδάσκαλος