» Η Κύπρια χορογράφος συμμετέχει στο 12o Dance Days Chania μιλάει για το έργο που θα παρουσιάσει στο Φεστιβάλ
Σε αυτή την παράσταση, συχνά χρησιμοποιώ τον λόγο για να περιγράψω κινήσεις. Η χορογραφία προκύπτει στο μυαλό και τη φαντασία του θεατή. Μια τέτοια συνάντηση δύναται να φέρει εγγύτητα μεταξύ θεατή και δράσης
Η Κύπρια χορογράφος και περφόρμερ άρτιστ Ελεάνα Αλεξάνδρου παρουσιάζει στο 12o Dance Days Chania, Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού, την Τρίτη 2 Αυγούστου / στο Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, τη νέα της δουλειά «PART 6: What does the tongue do?» μαζί με την Αριάνα Μαρκουλίδου. Η Ελεάνα Αλεξάνδρου λέει πως πρόκειται για ένα ντουέτο που πραγματεύεται την πράξη του φιλιού. «Διαχειρίζομαι το φιλί ως σημείο κατάκτησης, ως στόχο, ως σημείο σύνδεσης μεταξύ δύο ατόμων» λέει η χορογράφος, η οποία έκανε τη δραματουργική απόφαση να ενδύσει τη δουλειά της με κείμενα σε διάφορες γλώσσες και λέει χαρακτηριστικά: «Η μετακίνηση από τα αγγλικά στην ελληνική, στην κυπριακή καθομιλουμένη δημιουργούν μια μετακίνηση από το ιδεώδες, τη φαντασίωση, το μυστήριο, τη θεωρία σε κάτι πολύ κοντά μου, στη σωματική μου μνήμη, στην αντίληψή μου, στις εμπειρίες μου. Βρήκα πως η αλλαγή στη γλώσσα προκαλεί αυτή την ταλάντευση στην απόσταση ή στην εγγύτητα και οι πληροφορίες εισπράττονται ή βιώνονται διαφορετικά». Όσο για τη συμμετοχή της στο 12o Dance Days Chania λέει πως χαίρεται πολύ για τη συμμετοχή της στο φεστιβάλ των Χανιών: «Είναι η πρώτη μου παρουσίαση δουλειάς στην Κρήτη, ανυπομονώ να έχω αυτή τη συνδιαλλαγή».
• Ελεάνα, συμμετέχεις στο 12o Dance Days Chania, τι θα παρουσιάσεις στο κοινό των Χανίων;
Το PART 6: What does the tongue do?, η πιο πρόσφατη μου δουλειά, ένα ντουέτο που πραγματεύεται την πράξη του φιλιού. Βρίσκεται κάπου μεταξύ διάλεξης, εξομολόγησης, φλερτ, σάτιρας, ενσωματωμένης έκφρασης.
• Επί σκηνής εσύ και η Αριάνα Μαρκουλίδου, λοιπόν, το φιλί εκφράζει την απόλυτη δυαδική σχέση;
Δεν είμαι σίγουρη αν είναι όντως απόλυτη! Διαχειρίζομαι το φιλί ως σημείο κατάκτησης, ως στόχο, ως σημείο σύνδεσης μεταξύ δύο ατόμων. Παράλληλα εξετάζεται ο χώρος συνάντησης του φιλιού ως μεταφορά για το πώς ένα άτομο αλληλεπιδρά με ή αντιλαμβάνεται ένα άλλο άτομο σε πλαίσια ισότιμης ή μη ισότιμης σχέσης, ερωτικής ή μη ερωτικής σχέσης. Πώς, μιλώντας για το φιλί, μπορεί να προκύψουν ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με την αντίληψή μας για τον άλλον, τον τρόπο που αποδεχόμαστε, επιλέγουμε ή απορρίπτουμε.
• Είναι το φιλί μια ανάσα ζωής και αναζωογόνηση και ελπίδα…, αυτό εκφράζεται μέσα από την περφόρμανς σου;
Αντιμετωπίζω το φιλί μέσω ακραίας ενδοσκόπησης και τοποθετώντας το σε μια μεγαλύτερη εικόνα, κάτι το οποίο θεωρώ πως προσφέρει ζωντάνια και ανάσα με δόσεις καυστικότητας. Η φόρμα της δουλειάς, η αισθητική της, οι δύο περσόνες, η διαχείριση των σωμάτων σε συνδυασμό με τη σκηνογραφία, θεωρώ πως προσθέτουν σε αυτή την ανάσα και αναζωογόνηση πέραν από την ίδια τη θεματική της παράστασης.
• Πόσο σημαντικό είναι το φιλί στις προσωπικές σχέσεις, είτε ερωτικές, είτε μη;
Τρομερά σημαντικό θα έλεγα. Στο φιλί βλέπω αποδοχή, επούλωση, κατανόηση, λατρεία, τρυφερότητα, τσαχπινιά. Με την ίδια ευκολία βλέπω χειραγώγηση, εκμετάλλευση, πονηριά, διάκριση, βία. Η γλώσσα του φιλιού ή της απουσίας του φιλιού είναι ένας μικρόκοσμος γεμάτος πληροφορίες και αντιλήψεις.
• Κρίνονται πολλά από ένα φιλί που δόθηκε ή δεν δόθηκε;
Ακριβώς αυτό. Το φιλί που δόθηκε ή αυτό που δεν δόθηκε ή δεν λήφθηκε. Το φιλί όπου άλλο φιλί περίμενα, άλλο πήρα. Το φιλί που μου προκαλεί ασφάλεια ή φόβο. Που θέλω ή που με ξενερώνει. Αυτό στο οποίο αφήνομαι ή ακολουθώ. Όταν δώσουμε σημασία, αντιλαμβανόμαστε πολλά για τον εαυτό μας και τον τρόπο που κοιτάζουμε τον άλλον, τον κάθε άλλον, την κάθε άλλη.
• Τα κείμενα είναι πρωτότυπα σε αγγλική, ελληνική, κυπριακή καθομιλουμένη και γαλλική γλώσσα, γιατί αυτή η γλωσσική ποικιλία;
Είναι μια δραματουργική απόφαση. Η μετακίνηση από τα αγγλικά στην ελληνική, στην κυπριακή καθομιλουμένη δημιουργούν μια μετακίνηση από το ιδεώδες, τη φαντασίωση, το μυστήριο, τη θεωρία –αυτά που είναι πιο μακριά δηλαδή– σε κάτι πολύ κοντά μου, στη σωματική μου μνήμη, στην αντίληψή μου, στις εμπειρίες μου –αυτά που είναι πολύ κοντά μου. Βρήκα πως η αλλαγή στη γλώσσα προκαλεί αυτή την ταλάντευση στην απόσταση ή στην εγγύτητα και οι πληροφορίες εισπράττονται ή βιώνονται διαφορετικά. Μέρος της έρευνας, μια ακραία χορογραφική ενδοσκόπηση, ήταν η γλώσσα (το μέρος του σώματος που συμμετέχει σε ένα ερωτικό φιλί) και η γλώσσα (το μέρος του σώματος που κινείται με διαφορετικούς ρυθμούς και διαδρομές αναλόγως ποια γλώσσα μιλάμε). Πολλές γλώσσες!
• Χρησιμοποιείς αρκετά και μελετάς βέβαια τον προφορικό λόγο, αλλά και τη συγγραφή για να χορογραφείς, πώς τα αξιοποιείς καλλιτεχνικά;
Με ενδιαφέρει η μουσικότητα και ο ρυθμός του λόγου. Όσο αφορά το νόημα, ξεκινώ από τρομερά κυριολεκτικές πληροφορίες/παρατηρήσεις τις οποίες τοποθετώ απέναντι από κοινωνικούς προβληματισμούς. Γράφω τραγούδια, spoken word, ποίηση. Μέσα από τη δουλειά εξερευνώ κι άλλες μορφές συγγραφής. Όλα αυτά τα γράφω ως χορεύτρια, ως χορογράφος μέσα από μια ενσωματωμένη διαδικασία και ενσωματωμένη κοσμοθεωρία.
Βρίσκω πως το πρώτο σημείο ουσιαστικής συνάντησης θεατή με παραστατική δράση είναι ο ήχος/ρυθμός. Είτε είναι μουσική, είτε ομιλία. Το ακραίο παράδειγμα αυτού είναι η εμπειρία μιας συναυλίας και η απόλυτη σύνδεση μέσω της μουσικής. Ο χορός ως παραστατική δράση περιλαμβάνει μια άλλη διαδικασία, ειδικά επειδή μιλάμε για χορευτές και θεατές. Η σύνδεση δεν είναι ενστικτώδης, εκτός φυσικά εάν χορεύουμε όλοι μαζί. Αυτές οι εκφάνσεις με ενδιαφέρουν και τις χρησιμοποιώ πολύ συνειδητά.
Σε αυτή την παράσταση, συχνά χρησιμοποιώ τον λόγο για να περιγράψω κινήσεις. Η χορογραφία προκύπτει στο μυαλό και τη φαντασία του θεατή. Μια τέτοια συνάντηση δύναται να φέρει εγγύτητα μεταξύ θεατή και δράσης.
• Είσαι μία περφόρμερ άρτιστ, με βάση την Κύπρο… Πόσο σημαντική είναι για εσένα η καλλιτεχνική εξωστρέφεια;
Τη χρειάζομαι. Νομίζω επειδή είμαι στην Κύπρο. Το σύνδρομο του καλλιτέχνη που ζει σε ένα νησί από το οποίο μόνο με αεροπλάνο μπορεί να βρει άλλες συναναστροφές, άλλη έκθεση, άλλους θεατές, να δοκιμαστεί και να εξελιχτεί. Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία, ανά διαστήματα, να παρουσιάσω έργα μου σε άλλα μέρη, κάθε φορά είναι πολύτιμη. Και χαίρομαι πολύ για τη συμμετοχή μου στο φεστιβάλ των Χανιών. Είναι η πρώτη μου παρουσίαση δουλειάς στην Κρήτη, ανυπομονώ να έχω αυτή τη συνδιαλλαγή.
*Ο Απόστολος Γ. Κουρουπάκης είναι διδάκτωρ Μεσαιωνικής Ιστορίας Πανεπιστημίου Κύπρου, υπεύθυνος ύλης και αρχισυντάκτης πολιτιστικού ενθέτου “Ζωή” της “Καθημερινής” Κύπρου.
