Ελευθερία

Ελευθερία χωρίς όρια ή με όρια που θα τα μετακινούμε ανάλογα, αυτό θέλουμε;
Hλέξη ελευθερία είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται από τον κάθε άνθρωπο με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια, ανάλογα με τον χώρο, τον τόπο, την κοινωνική του τάξη, την πολιτική και πολιτισμική του ταυτότητα, αλλά και ανάλογα με την εσωτερική του κατάσταση κ.λπ.
Ιστορικά ο όρος “ελευθερία” έχει χρησιμοποιηθεί από διαφορετικούς ανθρώπους και μέσα σε διαφορετικές κοινωνίες, για να περιγράψει αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους καταστάσεις, που όλες έχουν έναν κοινό παρονομαστή όσον αφορά το προσωπικό επίπεδο: Τη δυνατότητα του ανθρώπου να δρα χωρίς περιορισμούς και χωρίς εξαναγκασμούς.
Όμως, στην ελευθερία δίδονται διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με τα «συμφέροντά μας». Μα, θα πει κάποιος «η ελευθερία φθάνει μέχρις εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου». Στα λόγια ναι, αλλά στην πράξη; Ποιος καθορίζει αυτό το όριο, το σύνορο, διότι υπάρχει η πεποίθηση, στην πλειονότητα των πολιτών, ότι το όριο είναι τόσο κινητό όσο και τα λόγια μας, που τα παίρνει ο αέρας και εύκολα λέμε: μα δεν είπα αυτό ή δεν εννοούσα αυτό.
Τελικά υπάρχει «κριτής» που να δίνει τα ακριβή όρια της ελευθερίας; Υπάρχει η δυνατότητα να υπάρχει αντικειμενική οριοθέτησή της;
Ναι, θέλω να έχω τη δυνατότητα να κάνω αυτό που επιθυμώ χωρίς εμπόδια, παρενοχλήσεις ή εξαναγκασμούς. Πώς όμως θα γνωρίζω ότι δεν ξεπερνώ τα όρια της ελευθερίας του διπλανού μου;
Για την ελευθερία μπορούμε να εκφράσουμε πολλές και ποικίλες ερμηνείες, που έχουν να κάνουν με την ποσότητα και ποιότητα ελευθερίας που έχουμε μέσα μας. Εκεί λοιπόν, μέσα μας, υπάρχει και ο απόλυτος, ο αντικειμενικός, κριτής. Δεν είναι άλλος από τη συνείδησή μας που μας εκφράζει την ορθή τοποθέτηση των ορίων που έχουμε υποχρέωση να τηρούμε και μας τα δίνει είτε μέσω διαίσθησης είτε με συνειδητά επιχειρήματα.
Φυσικά επεμβαίνει ο νους και προσπαθεί να αλλάξει τα συνειδητά αυτά όρια με συμφεροντολογικές τάχα αιτιολογήσεις. Λογικά μας πείθει πολλές φορές ότι στέκουν οι αιτιολογίες μας, αλλά να μην ξεχνάμε ότι τον νου μας τον χειρίζονται τα ελαττώματά μας που ταυτίζουν την επιβίωση και την ανάπτυξή τους με τη μετακίνηση των όποιων ορίων, κατά το δοκούν.
Η συνείδηση κινείται, κρίνει, ανταποκρίνεται, βασιζόμενη στους συμπαντικούς νόμους, στο θεϊκό κομμάτι μέσα μας, που ποτέ δεν θα ακολουθήσει τα ανθρώπινα στοιχεία, (βλέπε: δαιμόνια, εγώ, ελαττώματα), μέσα μας.
Αν ακολουθήσουμε τις υποδείξεις της συνείδησής μας ως προς την ελευθερία, δεν θα συναντήσουμε ούτε θα δημιουργήσουμε συνειδητούς εχθρούς. Ότι μας λέει, αυτό είναι και δεν αλλάζει, διότι κανένας παράγοντας, καμία παράμετρος δεν μπορεί να επέμβει και να αλλάξει τα όρια της πραγματικής ελευθερίας.
Ίσως σκεφθεί κάποιος: και τι γίνεται με την κοινωνική ελευθερία;
Και στην κοινωνία η συλλογική συνείδηση δίνει την αλήθεια της σε όποιον θέλει να την ακούσει. Και αυτό επειδή η συνείδησή μας έχει ως δεδομένο ότι τα άτομα, οι άνθρωποι, δεν διάκεινται ξένα ή εχθρικά μεταξύ τους. Δεν έχουν ανταγωνισμό μεταξύ τους και η όποια έννοια του συμφέροντος είναι πλασματική.
Οταν δεχόμαστε ή θα έπρεπε να αποδεχθούμε, ότι όλοι είμαστε αδέλφια, τότε δεν αμφισβητούμε την καθοδήγηση της συνείδησής μας.
Τις όποιες άλλες αιτιολογίες ή δικαιολογίες παρουσιάζουμε, έχουν να κάνουν με ανταγωνισμό, με περιορισμούς κάτω από τάχα λογικές εξηγήσεις, που δεν είναι τίποτε άλλο από δράση των ελαττωμάτων μας, που το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν ενεργοποίηση αρνητικών δυνάμεων μέσα μας και γύρω μας.
Ο,τι δημιουργεί φόβο είναι μακριά από την αγάπη, μακριά από την όποια συνειδητή επιλογή μας, μακριά και από την ελευθερία. Και αυτό εύκολα επιβεβαιώνεται όταν βλέπουμε ένα άτομο να μάχεται για το οικονομικό του συμφέρον και να παραβλέπει το κοινό συμφέρον, τη συλλογική προσπάθεια.
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί παραποιούμε την αλήθεια για την ελευθερία;
Έχουμε προβληματιστεί γιατί σε κάθε μας πράξη αλλάζουμε και τα όρια της ελευθερίας με τάχα λογικές επισημάνσεις που τις περισσότερες φορές δεν πείθουν ούτε εμάς;
Μήπως πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας περισσότερο προς την συνείδησή μας, προς το Είναι μας για να είμαστε δίκαιοι, χωρίς φοβίες, χωρίς ανταγωνισμούς που βγάζουν μάτια;
Μια ελάχιστη προσπάθεια και μια δοκιμή θα μας δείξει την αλήθεια.