«Την αλήθεια που υπάρχει στους στίχους, στη μελωδία, έχουμε καταφέρει να την περάσουμε στον κόσμο. Οι αλήθειες μας έχουν συναντηθεί» λέει στις διαδρομές η καταξιωμένη ερμηνεύτρια Ελένη Δήμου, η οποία την Τρίτη 9 Αυγούστου στις 9 το βράδυ θα δώσει μια μοναδική συναυλία στο Πέτρινο Θέατρο στα Νωπήγεια στο πλαίσιο των καλοκαιρινών εκδηλώσεων “Λουσακιές 2022”.
Με αφορμή τη συναυλία στην Κίσσαμο μιλήσαμε με την Ελένη Δήμου, για τη μουσική της διαδρομή, τους νέους μουσικές, την πανδημία, τη δύσκολη επικαιρότητα που διανύουμε καθώς και για την αγάπη της για την Κρήτη….
• Ποια η σχέση σας με την Κρήτη και τα Χανιά; Είναι κάτι που ξεχωρίζετε και αγαπάτε στο νησί μας;
Στα Χανιά έχω ζήσει από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής μου, αρκετά χρόνια πριν. Έχω μείνει για αρκετό καιρό, έχω τραγουδήσει για αρκετό καιρό στα Χανιά, έχω κάνει πάρα πολλούς φίλους. Γενικά την Κρήτη την αγαπώ πολύ, με έναν παράξενο τρόπο, σχεδόν ανεξήγητο. Στα Χανιά έχω περάσει πάρα πολύ όμορφα. Κι ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση της συναυλίας που αποδέχθηκα με μεγάλη χαρά.
• Έχετε πει τραγούδια που έχουν μείνει στην ιστορία της ελληνικής μουσικής και μέχρι σήμερα δημιουργούν τα ίδια αισθήματα σε όποιον τα ακούει. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ακούνε τα τραγούδια σας άνθρωποι κάθε ηλικίας;
Νομίζω ταυτίζονται με το συναίσθημα, είναι τρόπος επικοινωνίας και συναλλαγής βαθύτερων συναισθημάτων. Τους αγγίζει αυτό που συμβαίνει, αυτό που καταγράφεται σε ένα τραγούδι, σε μια μελωδία, σε έναν στίχο. Τους αγγίζει, ταυτίζονται και κατ’ επέκταση ταυτίζονται και με τους δημιουργούς και με τον ερμηνευτή. Νομίζω ότι η αλήθεια που υπάρχει στους στίχους, στη μελωδία, έχουμε καταφέρει να την περάσουμε στον κόσμο. Οι αλήθειες μας έχουνε συναντηθεί.
• Στην πορεία σας είχατε την τύχη να συναντήσετε και να συνεργαστείτε με σημαντικούς καλλιτέχνες: Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Σπανός κ.α Στα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν τον δρόμο της Μουσικής τι συμβουλή θα δίνατε σε αυτή τη δύσκολη εποχή όπου δεν προβάλλονται ποιοτικά πρότυπα;
Είναι πραγματικά μια δύσκολη περίοδος για νέους δημιουργούς, νέους τραγουδιστές, δεν υπάρχουν δισκογραφικές, τα πρότυπα λειτουργούν τελείως διαφορετικά. Εμένα η συμβουλή μου πάντα στα παιδιά είναι να ανατρέξουν στο παρελθόν, για να μπορέσουν να δημιουργήσουν μέλλον. Εάν δεν μπεις σε αυτή τη διαδικασία και κοιτάξεις μόνο τι επικρατεί στο παρόν, φοβάμαι ότι δεν έχει μέλλον αυτό που θέλεις να κάνεις. Πρέπει να ανατρέξουν στο παρελθόν, για να ακούσουν σπουδαίες δημιουργίες – δόξα τω θεό, έχουμε πλούσια συλλογή τραγουδιών, ποιημάτων, μελοποιημένων ποιημάτων, σπουδαίους δημιουργούς. Νομίζω ότι αυτά θα είναι πολύ βασικά δώρα στις αποσκευές τους, τα οποία μας έχουν κάνει οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την Τέχνη της Μουσικής και του Τραγουδιού γενικότερα. Κι ίσως αυτό τους δημιουργήσει ένα καλό μέλλον…
• Με το άνοιγμα των μουσικών σκηνών και των συναυλιών, μετά την καραντίνα, παρατηρείται ότι το κοινό έχει ανάγκη αυτή την επαφή με την μουσική και τους καλλιτέχνες;
Ναι, πολύ. Εγώ που έχω κάνει μια μικρή περιοδεία φέτος κατ’ επιλογή, βλέπω ότι ο κόσμος έχει πάρα πολύ ανάγκη αυτήν την επαφή. Κι επίσης διαπιστώνω ότι στο κοινό μου υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι – κι αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό- δηλαδή νέοι 18- 20 ετών, 30 – 35 ετών κ.λπ. Χαίρομαι πάρα πολύ που ταυτίζονται με τις επιλογές μου και με τα τραγούδια μου.
• Αν «η ζωή ήταν γυναίκα» ποιο όνομα θα είχε; Σας ρωτώ γιατί το συγκεκριμένο τραγούδι σας, μιλά και αγαπήθηκε πολύ από το γυναικείο φύλο, το οποίο τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας μετρά έναν μεγάλο αριθμό γυναικών που κακοποιούνται ή και δολοφονούνται. Αν σας ζητούσα να στέλνατε ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ως γυναίκα και καλλιτέχνης, ποιο θα ήταν αυτό;
Κοιτάξτε, πρέπει να ξεπεράσουμε τον όρο πατριαρχία, κάποτε, σε αυτήν τη χώρα. Το σώμα της γυναίκας ανήκει στη γυναίκα και είναι επιλογή της να φύγει από κακοποιητικές σχέσεις, από κακοποιητικούς συντρόφους ή συζύγους. Υπάρχουν γυναίκες πάνω από 50 ετών που έχουν αποφασίσει να χωρίσουν και αυτοί οι άνδρες δεν το δέχονται, δεν το δέχεται ο εγωισμός! Το μήνυμα που έχω να περάσω είναι ότι θλίβομαι πραγματικά, θυμώνω πάρα πολύ, οι Νόμοι πρέπει να αλλάξουν, ο όρος γυναικοκτονία πρέπει να μπει στο Ποινικό Δίκαιο, οι ποινές πρέπει να αλλάξουν γι’ αυτά τα εγκλήματα. Πρέπει να αλλάξουν οι Νόμοι για τον βιασμό της γυναίκας, πρέπει να αλλάξουν οι Νόμοι για το έγκλημα στη γυναίκα.
Ο τρόπος για να λύσεις προβλήματα δεν είναι το έγκλημα. Φοβάμαι πως η πανδημία έβγαλε στην επιφάνεια πράγματα που δεν είχαν φανεί στις σχέσεις των ανθρώπων.
• Πώς μπορούμε να πούμε «Δεν πιστεύω» στις «Εξουσίες» που καταδυναστεύουν τις ζωές μας;
Πρόκειται για τραγούδια με διαφορετικά μηνύματα, το ένα μιλά για τον πόνο από έναν χωρισμό, όταν κάτι τελειώνει, και το άλλο τραγούδι, είναι ένα διαχρονικό τραγούδι που μιλά για τις εξουσίες. Αυτός ο όρος “εξουσιάζω” στις μέρες μας έχει γίνει, δυστυχώς, εμμονή. Θα έπρεπε να εξουσιάζουμε μόνο τους εαυτούς μας.
