Yπάρχουν πάντα και σε κάθε εποχή ευαίσθητοι άνθρωποι, που βλέπουν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο, με τη δική τους ματιά, κι όταν πια τους ακούμε βεβαιωνόμαστε πως κι εμείς τα ίδια πράγματα νιώσαμε, αλλά όμως δεν μπορέσαμε να τα εκφράσουμε…
Αυτή είναι και η διαφορά μας!
Ποιητής είναι ο δημιουργός και ποίημα το δημιούργημά του. Ο ρόλος του ποιητή είναι πολύ σημαντικός. Ο Αχιλλέας ήταν μεγάλος, αν όμως δεν υπήρχε ο Ομηρος;..
Ενα ποίημα θεωρείται “άριστο” όταν με όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις εκφράζει περισσότερα νοήματα.
Ενα παράδειγμα από τον Κ. Παλαμά:
Στη Νεολαία μας (1η Νοεμβρίου 1940)
Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ’ την ανεμοζάλη
το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,
αυτό το λόγο θα σας πω δεν έχω άλλο κανένα:
Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα!
Αφορμή για τα παραπάνω μου έδωσε η Δασκάλα – Ποιήτρια κα Ελισάβετ Διαμαντάκη – Κωνσταντουδάκη όταν έπεσε στα χέρια μου η πρόσφατα εκδοθείσα ποιητική συλλογή της “ΗΛΙΟΓΕΡΜΑ”.
Την είχα γνωρίσει την κυρία Ελισάβετ από τη 10ετία του ‘70, σαν συνάδελφο και χωριανή, η καταγωγή της είναι ο Φουρφουράς – Αμαρίου κι εμένα οι Λαμπιώτες.
Ηταν ένας άνθρωπος που δε φαινόταν…
Εκρυβε ένα ταλέντο, που με τα χρόνια άρχισε να αποκαλύπτεται και να εκπλήσσει!
Ο,τι έχει να πει μας το λέει πάντα με ποίημα.
Μια ακροστιχίδα – ποίημα πάλι για τον Κ. Παλαμά:
ΜΝΗΜΕΣ
Κουράστηκες ως τα βαθιά γεράματα
Ωραίο ναό του πνεύματος να κτίσεις
Στης γης τους ζωντανούς και τους αγέννητους
Τρανή κληρονομιά να τους αφήσεις.
Και σε άλλο ποίημα, φαίνεται πως τον θαυμάζει ιδιαίτερα τον Παλαμά:
…Κι όταν ο χάρος θέρισε το στάχυ τ’ ακριβό του
στη μαύρη κατοχή,
τι ‘ταν εκείνος ο λαός, τι ‘ταν εκείνη η φλόγα
στο σκήνωμα μπροστά του ποιητή!..
Από την ίδια συλλογή:
ΜΑΪΟΣ 1941
Η Κρήτη ολόρθη μάχεται και τον εχθρό ντροπιάζει!
Μες στην καρδιά της Ανοιξης μια αποφράδα μέρα
Αρχίνισαν απάντεχα,να σχίζουν τον αέρα
Χάρου ατσάλινα φτερά… Του ναζισμού τα όρνια
Ηρθαν να σπείρουν συμφορές, μα η Κρήτη δεν τα χάνει!
Αλλη ακροστιχίδα για το “ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ”:
Ποιοί κρύβουνε τόσον καιρό, στα νέφαλα τον ήλιο;
Ολη τη χώρα σύψυχη, στον τρόμο ποιοι κρατούνε;
Λουλούδια δεν ανθίζουνε πουλιά δεν κελαηδούνε.
Υαινες μόνο τριγυρνούν, λύκοι μ’ αρνιών δεμάτι
της χούντας τα λαγωνικά, τα χοντροβολεμένα…
Χρόνια τώρα αναζητούσαμε ποιήματα σωστά – αντάξια των γεγονότων, για απαγγελία στη γιορτή του Πολυτεχνείου, κατά μήνα Νοέμβριο, νάναι καλά η κα Ελισάβετ…
Με ιδιαίτερη ευαισθησία προσεγγίζει την “Αιώνια Μητέρα”, προσφωνώντας την:
«Ισια, στητή κολόνα της ζωής
Αιώνια Μητέρα ευλογημένη».
Ασχολείται με ιστορικά θέματα όπως: “Το Χάνι της Γραβιάς”, “Ο θάνατος του Διγενή”, “Η Κύπρος”, “Η Κρήτη”, “Το Αρκάδι”. Δίδει και μηνύματα των καιρών, με αφορμή το ποίημα: “Το πατρικό σπίτι”.
…Ισως οι δύσκολοι καιροί όπου περνάμε τώρα, να ‘χουν και τούτο το καλό: Στ’ άδεια χωριά και πάλι
π’ όσο και πήγαιν’ άδειαζαν, στα σπίτια που ρημάζαν, γιατί τα εγκαταλείπανε, γυρεύοντας στην πόλη μια πιο ξεκούραστη ζωή, -να ‘ρθούνε πάλι πίσω…
Κι ένα ωραιότατο ποιηματάκι με κοινωνική ευαισθησία που το παραθέτουμε αυτούσιο:
“ΠΡΟΣΦΥΓΑΚΙΑ ΚΙ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ”
Μονάχα δυο προσφυγάκια/ με τη θλίψη στα ματάκια
στέκονται σε μια γωνιά/ και κοιτάζουν τα Ελληνάκια
που δε θέλουν να τα πάρουν/ στη δική τους συντροφιά…
Η δασκάλα πλησιάζει/ και μ’ αγάπη τα κοιτάζει
στα ματάκια τα θολά./ Τους μιλάει, τα ρωτάει,
τα χεράκια τους κρατάει,/ κι απορούν τ’ άλλα παιδιά…
Μια και δυο και τρεις και πέντε/ τα συντρόφεψε η δασκάλα
και περνούσανε μαζί/ τα διαλείμματα παρέα
ώσπου με χαρά μια μέρα,/ ψάχνει δίχως να τα βρει…
Ενα βιβλίο 93 σελίδων που περιλαμβάνει 67 ποιήματα διαλεκτά.
Πιστεύω οι συνάδελφοι που καθημερινά βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες, μπορούν να έχουν στο εξής ένα σπουδαίο βοήθημα για κάθε χρήση…
Υπάρχουν μέσα ποιήματα που μπορούν να διαβαστούν και να αναλυθούν την κατάλληλη ώρα.
Οι εκδόσεις “ΕΡΕΙΣΜΑ” έχουν κάμει ωραία δουλειά και αξίζουν κάθε επαίνου.
Επίσης, άξια συγχαρητηρίων είναι η πρόσφατη παρουσίαση του συνόλου του ποιητικού έργου της κας Ελισάβετ στο Ενοριακό Κέντρο του Ι.Ν. Κων/νου και Ελένης της Νέας Χώρας.
Την παρουσίαση έκανε η γνωστή φιλόλογος κα Ρούλα Βουράκη με συντονιστή τον άξιο συνάδελφο – ποιητή κ. Βαγγέλη Κακατσάκη.
Η ποιήτρια στην αντιφώνησή της και πάλι χρησιμοποίησε τον ποιητικό λόγο…
Νάναι πάντα γερή με την οικογένειά της, και να μας χαρίζει πλούσιους τους καρπούς της δημιουργίας της.
