Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ηχηρή αμφισβήτηση της μεθόδου που επέλεξε η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση για να διαχειρισθεί την οικονομική κρίση και το μήνυμά της υπερβαίνει την ελληνική περίπτωση, σύμφωνα με σχόλια που δημοσιεύονται στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων Le Monde και Liberation.
Ακόμη και αν ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύθηκε για την παραμονή της χώρας του στη ζώνη του ευρώ και ακόμη και αν μετρίασε τη ρητορική του τις τελευταίες εβδομάδες, ο διορισμός του ως πρωθυπουργού θα σηματοδοτήσει εν τοις πράγμασι την πλέον έντονη αμφισβήτηση της μεθόδου διαχείρισης της κρίσης που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ενωση, αναφέρεται σε σχόλιο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le Monde.
Οι συνομιλίες με την τρόικα των πιστωτών θα πρέπει να αφορούν τους όρους αποπληρωμής του ελληνικού δημοσίου χρέους, που φθάνει τα 321,7 δισεκατομμύρια ευρώ (175% του ΑΕΠ) και για τους όρους της καταβολής των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει ανάγκη η Ελλάδα τους επόμενους μήνες αφού δεν είναι σε θέση να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές, επισημαίνει η εφημερίδα.
“Οι Έλληνες ψηφοφόροι εξέφρασαν την άρνησή τους σε μία τιμωρητική λιτότητα και σε μία “Ευρώπη Τιμωρό”, ακόμη και αν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, επιθυμούν να παραμείνουν στο ευρώ. Εδειξαν, επίσης, την επιθυμία τους να απαλλαγούν από ένα ολιγαρχικό και πελατειακό σύστημα εξουσίας, ψηφίζοντας υπέρ ενός κόμματος που επαγγέλλεται μία πραγματική μεταρρύθμιση του Κράτους” αναφέρει ο Μαρκ Σεμό στο κύριο άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας Liberation.
“Αυτό το μήνυμα, η Ευρώπη πρέπει να το αντιληφθεί, τη στιγμή που το νόημα αυτής της ψηφοφορίας ξεπερνά την ελληνική περίπτωση. Πολλές πρωτεύουσες των 28, αρχής γενομένης από το Βερολίνο, ύψωναν τον φάσμα ενός ‘Grexit’… Εκτοτε ο τόνος έχει αλλάξει- ακόμη και στη Γερμανία- απέναντι στην προφανή χρεοκοπία της ελληνικής πολιτικής τάξης, όπως και απέναντι στα όρια μίας θεραπείας που βύθισε στη μιζέρια μία ολόκληρη χώρα, μείωσε το ΑΕΠ της και αύξησε το βάρος του αβυσσαλέου χρέους της”.
“Η Ευρώπη έφθασε στην ώρα ενός συμβιβασμού που θα βασίζεται σε μία νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και σε ένα μορατόριο ως προς τα επιτόκια. Ο δρόμος προς τον συμβιβασμό αυτόν είναι στενός. Δεν υπάρχει άλλος. Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας, φορέας όλων των (υπερβολικών;) ελπίδων, έχει συναίσθηση της πραγματικότητας” καταλήγει ο Μαρκ Σεμό.