Ελληνικές Απόκριες

Το Τριώδιο άνοιξε…
Οι “Τρεις Ωδές”, εξαιρετικό δείγμα της Βυζαντινής Υμνογραφίας για την Εκκλησία μας, θα επαναληφθούν και φέτος…, αλλά!!!
Και τα εθιμικά ξεφαντώματα, που βοηθούν το κουρασμένο ελληνικό θυμικό    -λόγω κρίσης- να επανακάμπτει στα λογής – λογής βάσανα, καλά θα κρατήσουν     -προφανώς- και αυτά!
…Αν και η ελληνική καρδιά του Καρναβαλιού κτυπά στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, έχουμε κι άλλες δεκάδες Καρναβάλια σ’ όλη την πατρίδα, που επικεντρώνουν την αισθητική τους στο παραδοσιακό χρώμα…
Αναβιώνουν έθιμα, αφήνοντας τις ρίζες τους στο χρονικό φως του σήμερα, ρίζες που βρήκαν “χρώμα” πρόσφορο και γόνιμο, έθους, που καλύπτει τις αρχέγονες ανάγκες της ψυχής, για τόνωση, εκτόνωση και ευδαιμονία.
Παρελάσεις και χοροί, παραστάσεις, δρώμενα σπαρταριστά, διαγωνισμοί, ανταγωνισμοί, πειράγματα…
Ασφαλώς και το Καρναβάλι του Ρίο Ντε Τζανέιρο διαθέτει χρώματα και απολύει ζηλευτή ένταση κεφιού, στοιχεία ασύγκριτα με άλλα, σε ολόκληρη την υφήλιο.
Ομως, κι εμείς, εδώ, κοντά μας, δίπλα, παρά δίπλα στο δικό μας… Ρίο, το Ελληνικό, το “Πατρινό γιορτάσι”, δημοφιλέστατο και δυνατό, πραγματοποιείται κάθε χρόνο!
Μια ιδιαίτερα σημαντική διοργάνωση, που θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο της κορυφαίας γιορτής του είδους, σε εύρος εννοείται Ελλάδας, και Ευρώπης, ίσως!
Πάτρα, η… “Καρναβαλοπριγκιπέσσα”!
Ολη τους την ψυχή δίνουν οι Πατρινοί και δεν θα υπερβάλλουμε αν τονίσουμε, ότι πολλοί, πάρα πολλοί είναι εκείνοι που ολόκληρο το χρόνο περιμένουν τις εκδηλώσεις του τελευταίου δεκαπενθημέρου, μετά το άνοιγμα του Τριωδίου…
Μια αναφορά στο ενδεικτικότερο δρώμενο, εντυπωσιακό, και ονομαστό, και πιπεράτο, με θιασώτες πολλούς, αξίζει!
Τα “Μπουρμπούλια”.
Τα μπουρμπούλια λοιπόν, είναι γνωστά και ως χοροί με τα μαύρα ντόμινο. Στο Δημοτικό Θέατρο συγκεντρώνονται σε κάθε μπουρμπούλι, γυναίκες με μαύρα ντόμινο και μάσκες και άνδρες με μαύρα κουστούμια.
Ο χορός που ακολουθεί με τη βοήθεια του κρασιού, αλλά και της καλής διάθεσης, οδηγεί σε μια νύχτα με απρόοπτα και εκπλήξεις, για ορισμένους ίσως δυσάρεστες, όταν βγουν οι μάσκες και γίνουν τ’ αποκαλυπτήρια…
Το τελευταίο Σάββατο της Αποκριάς και πριν από τη Μεγάλη Κυριακάτικη Παρέλαση των καρναβαλιστών και των αρμάτων, γίνεται ο χορός του “Μαύρου Ντόμινο”, που ουσιαστικά πρόκειται για το επίσημο μπουρμπούλι, με ιδιωτικό χαρακτήρα και ατομικές προκλήσεις.
Και αφού σταθήκαμε στα θαυμάσια μπουρμπούλια καλό είναι να… ανηφορίσουμε προς Νάουσα μεριά, που “καρναβαλίζει” με τις “Μπούλες” της!
Μπούλες, γενίτσαροι και ροή τσίπουρου συνεχής και εν αφθονία!
Είναι άνδρες, και οι γενίτσαροι και οι μπούλες, μεταμφιεσμένοι με φουστανέλες και “γκιρντάνια”, κρίκους βαρείς στη μέση και το λεγόμενο “πρόσωπο”. (Δηλαδή ένα λευκό κερωμένο πανί, με ζωγραφιστό μουστάκι) εξάλλου, να θυμηθούμε ότι το “πρόσωπο”, “προσωπείο”, “Μάσκα”, είναι εξάρτημα αποκριάτικο, σ’ όλες τις οργανώσεις του κόσμου και στη χώρα μας προσλαμβάνει άλλο έναν συμβολισμό του κύρους του ρόλου που υποδύεται, κι έχει την απαρχή του, στη θεατρική διαδικασία.
Οι Γενίτσαροι λοιπόν και οι Μπούλες σ’ ένα πλήθος, ορμητικό, ζωντανό και πανέτοιμο για ξεφάντωμα μέσα στον κόσμο, παίρνει την… άδεια από τον δήμαρχο της πόλης, για ν’ αρχίσει τον δημόσιο χορό!
Το ωραίο γλέντι της Αποκριάς!
Καλές Απόκριες, Χρόνια Πολλά.