Η ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Eνωση

» Η προεδρία της Ένωσης δεν είναι μια υπόθεση ξένη προς τα συμφέροντα του τόπου. Ο θετικός απολογισμός (αν υπάρξει) στο τέλος του εξαμήνου μεταφράζεται σε κύρος.
Κεφαλαιοποιείται πολιτικά την επόμενη της λήξης της προεδρίας, ως μια υπεραξία που θα συνοδεύει την Ελλάδα εντός των ορίων της Ε.Ε. για το προσεχές διάστημα.
Τονώνει λόγω της αίγλης που αποκόμισε και την κλονιζόμενη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. Η Ελλάς είναι μια ιδιαίτερη χώρα που υπέστη σωρεία δεινών από την τιμωρητική διάθεση των εταίρων. Τώρα οφείλει ν’ αντεπιτεθεί, προστατεύοντας την αξιοπρέπεια και τα συμφέροντα του λαού της.
Τώρα ας πούμε η συγκυρία δεν μοιάζει με το 2003, είναι μια ειδική συγκυρία όπου δοκιμάζονται οι αντοχές των Ελλήνων πολιτών.
Αυτό πρέπει ν’ αποτελέσει μέριμνα της ελληνικής προεδρίας. Η επιτυχία του εγχειρήματος συναρτάται από τον αναγκαίο σχεδιασμό.
Σχεδιασμό προτεραιοτήτων, αλλά και ενδυνάμωση των πολιτικών ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας της Ένωσης.
Συνεκτίμηση των θεμιτών “ευαισθησιών” των εταίρων αλλά και ρεαλιστική αποτύπωση της υφεσιακής παρακμής.
Η Ελλάδα πρέπει να συνθέσει την πραγματικότητα δημιουργικά. Η προεδρία έχει την υποχρέωση ν’ αντιδράσει στις δοκιμασίες των λαών του Ευρωπαϊκού Νότου. Το “ρήγμα” πρέπει να γεφυρωθεί, οι πολιτικές που θα αναπτυχθούν να μην είναι φοβικές απέναντι στον συντηρητισμό.
Η Ελλάδα οφείλει ν’ αλλάξει τους συσχετισμούς. Όλα από το 2009 ήταν θέμα δειλής διαπραγμάτευσης εκ μέρους μας και “άναδρων” συσχετισμών. Πρέπει να διερευνήσουμε αν υπάρχει κοινό έδαφος στις συζητήσεις μας, να παλέψουμε για ν’ αλλάξουν νοοτροοπίες, ότι η λιτότητα είναι πανάκεια, είναι μια χρυσή ευκαιρία…