Η αποστασιοποίηση των Αμερικανών απ’ τη Μ. Ανατολή, αφήνοντας τον κουρδικό λαό στην τύχη του και στη δικαιοδοσία του Ερντογάν, έδωσε το δικαίωμα στη Μόσχα να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και να γίνει ο ρυθμιστής των εξελίξεων. Ο Πούτιν θεωρεί αδιέξοδη την πολιτική του εμπάργκο της Ε.Ε. προς τη χώρα του, διότι έχει κι αυτός θέσει σε εφαρμογή αντίμετρα, θεωρώντας ότι είναι αρκετά εύρωστη η οικονομία της Ρωσίας, πράγμα που πιστεύει η κοινή γνώμη στη χώρα του.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συγκαταλέγεται μεταξύ των σκληρών ηγετών της εποχής μας, είναι απ’ αυτούς που πάσχουν και από μεγαλοϊδεατισμό, ζει με τις ψευδαισθήσεις του και ονειρεύεται την επανασύσταση της παλιάς Σοβιετικής Ενωσης. Τά ’βαλε με την Ουκρανία και τη Γεωργία, προσάρτησε την Κριμαία, που έγινε σιωπηρά αποδεκτή, γιατί “δεν ίδρωσε κανενός το αυτί” στη Δύση.
Οι ελληνορωσικές σχέσεις υπέστησαν σοβαρό πλήγμα μετά την απέλαση Ρώσων διπλωματών για τις δηλώσεις τους, όσον αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών, κατηγορώντας μας για λάθος κίνηση υπογραφής νέας Ελληνο-Αμερικανικής αμυντικής συμφωνίας για τις βάσεις. Οπως δε προειδοποίησαν τους Κούρδους, ότι θα τους εγκαταλείψουν οι ΗΠΑ στη Συρία έτσι πρόβλεψε ότι οι Αμερικάνοι θα κάνουν το ίδιο και για τους Ελληνες.
Βέβαια δεν μπορεί να αγνοηθούν από την όποια ελληνική κυβέρνηση οι σχέσεις συνεργασίας Μόσχας-Αγκυρας στο εμπόριο, τουρισμό και στην προμήθεια πολεμικού υλικού, που δοκίμασαν και κλώνισαν την εμπιστοσύνη της ελληνικής προς τη ρωσική πλευρά. Η ουδέτερη σχέση της Μόσχας έναντι των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ και η χλιαρή στάση της στο Σύμφρωνο Τουρκίας – Λιβύης για τη μεταξύ τους οριοθέτηση ΑΟΖ, συμβάλλουν στις ανησυχίες, ότι οι σχέσεις Ελλάδος – Ρωσίας δεν θα είναι ίδιες, όπως στο παρελθόν. Στη Ρωσία πολλοί πιστεύουν, ότι η Ελλάδα δρα καθ’ υπόδειξιν άλλων, χωρίς δική της πρωτοβουλία, γι’ αυτό έχουν στραφεί σε άλλες βαλκανικές χώρες, να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.
Κατόπιν τούτων καθίσταται ανάγκη αναθεώρησης των σχέσεων μας με τη Ρωσία, ο τραυματισμός των οποίων πρέπει να επουλωθεί, όσο γίνεται πιο γρήγορα με μελετημένους χειρισμούς. Υπ’ όψιν η διαχρονικότητα της ελληνορωσικής φιλίας. Η Ρωσία ήταν προσφιλής στους Ελληνες, ως εκ παραδόσεως εχθρός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και λόγω της Ορθοδοξίας.
Ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός αν έτρεφε ευνοϊκές προσδοκίες από τη Μόσχα, διαψεύσθηκε όπως και οι προηγούμενοι Ανδρέας Παπανδρέου και Κώστας Καραμανλής. Το ίδιο προσεκτικός πρέπει να είναι και ο κ. Μητσοτάκης, γιατί ο Πούτιν έχει στραμμένο το ενδιαφέρον του στην Τουρκία. Μην ξεχνάμε ότι μετά την αναγκαστική παραίτηση του Τσάρου Νικολάου Β’ το 1917 και τη νίκη των Μπολσεβίκων, οι οποίοι συμμάχησαν με τον Μουσταφά Κεμάλ, χάσαμε έναν από τους τρεις της Αντάντ, δεν το αξιολογήσαμε και φθάσαμε στη μικρασιατική καταστροφή.