Ρήγμα έχει επέλθει μέσα στη γερμανική κυβέρνηση και στον γερμανικό λαό, ρήγμα και στην Ευρωζώνη, με το ελληνικό ζήτημα. Ολα ξεκίνησαν απ’ την επιστολή που εστάλη απ’ την Αθήνα στον Ντάισελμπλουμ, ο οποίος είχε αποδεχθεί τις αρχές της κατά τις εδώ συνομιλίες του με τον κ. Τσίπρα. Εζητείτο 6μηνη παράταση, που έβρισκε σύμφωνο και τον Μοσκοβισί. Το θέμα θα είχε λυθεί απ’ τη Δευτέρα, αν δεν επενέβαινε ο Σόιμπλε, να στείλει άλλο κείμενο στον Ντάισελμπλουμ. Ετσι αντέδρασαν οι Γερμανοί. Η άρνηση από ελληνικής πλευράς ήταν αναμενόμενη.
Ολο το παιχνίδι εναντίον της Ελλάδος το παίζουν οι Γερμανοί. Η Ελλάδα ζητά να εφαρμόσει τις εξαγγελθείσες προεκλογικές υποσχέσεις. Οχι όλες, αλλά επιδιώκει σύμπτωση απόψεων. Εχει κάνει προτάσεις, ώστε να εμπνέουν εμπιστοσύνη για φερεγγυότητα και σταθερότητα, διαφυλάσσοντας την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Εχει κάνει πρώτη βήματα στο πλάι, όπως συμβαίνει σε κάθε συμβιβασμό. Τώρα το μπαλάκι έπεσε στην άλλη μεριά.
Διάφοροι οικονομολόγοι, μεταξύ και ο πολύς Στίγκλιτς, ζήτησε αποτελεσματικότητα στις διαπραγματεύσεις και επίτευξη συμφωνίας, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι ανάγκη να συμβιβασθούν οι πιστωτές. Ετσι δεν θα ευνοηθεί μόνο η Ελλάδα, αλλά και αυτοί που τόσο αδιάλλακτα θέλουν να μην αλλάξει η πορεία απ’ αυτή, που είχε χαραχθεί απ’ την προηγούμενη κυβέρνηση. Πρέπει να βρεθεί λύση, γιατί διαφορετικά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα βρεθεί στα πρόθυρα της χρεωκοπίας ολόκληρο.
Αν δεν επιτευχθεί θετική συμφωνία, θ’ αποτελέσει το προανάκρουσμα διάσπασης όχι της ζώνης του ευρώ, αλλά θα ναρκοθετήσει και τα θεμέλια της Ε. Ενωσης. Θα δημιουργήσει τάσεις αποσύνδεσης και άλλων χωρών απ’ το ευρώ. Ο Σαρκοζί επετέθη στον Τσίπρα, αλλά ο Ολάντ δεσμεύθηκε να βοηθήσει. Αυστρία και Πορτογαλία είναι στο πλευρό του Σόιμπλε, ενώ ο Γιούνκερ τα βάζει με τον Ντάισελμπλουμ. Ο Φινλανδός χαράσσει δική του τρίτη γραμμή και απ’ την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού ο Τζακ Λιου δείχνει ότι οι Η.Π.Α. επιθυμούν συμβιβασμό.
Οι Γερμανοί έχουν στα σχέδιά τους την έξοδο της Ελλάδος απ’ το ευρώ. Προσπαθούν Μέρκελ και Σόιμπλε, οι θεωρούμενοι ατύπως θεματοφύλακες της Ευρωζώνης, να το επιβάλλουν για δικούς τους λόγους και για τούτο είναι επικίνδυνοι να διχάσουν την Ευρώπη. Ισως το πάνε πιο πέρα απ’ την Grexit. Ονειρεύονται μια Ευρώπη στα μέτρα τους. Μια γερμανοκρατούμενη Ευρώπη και όχι μια ευρωπαϊκή Γερμανία. Τέτοιες όμως καταστάσεις δεν ωφέλησαν τη Γερμανία, ούτε όμως και την Ευρώπη. Υπάρχει και το άλλο. Αν μεθοδεύσουν την Grexit, τίθεται εν αμφιβόλω κατά πόσο θα μπορέσουν οι δανειστές να απαιτήσουν την εξόφληση των οφειλών στο νέο νόμισμα που θα καθιερωθεί. Συνεπώς φοβούνται μήπως επακολουθήσει χαώδης κατάσταση και ως προς αυτό.
Κατά το Μπλούμπεργκ Ελλάδα και Ευρώπη βρίσκονται σε πόλεμο. Κάνει λόγο για βλακώδη αυστηρότητα της Γερμανίας, που απαιτεί απ’ την ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει απροκάλυπτα τις προεκλογικές της υποσχέσεις. Αν καταλήξουν σε ασυμφωνία, οι Γερμανοί με όσους τους υποστηρίζουν, θάχουν μεγαλύτερη ευθύνη απ’ όσο η Ελλαδα. Υποστηρίζεται ότι η ελληνική πρόταση μπορεί να αποτελέσει βάση των διαπραγματεύσεων. Οι Γερμανοί έλεγαν ότι δεν θα πήγαιναν στο Γιούρογκρουπ, αν οι ελληνικές προτάσεις δεν αξίζουν. Επειδή πήγαν σημαίνει ότι δεν ήσαν για πέταμα και γι’ αυτό έγινε κουβέντα. Ξεκίνησαν με καθαρή άρνηση και αυτό είναι η αρχή τους. Τελικά κάθισαν στο τραπέζι να πάρουν
