Ελληνορωσικές σχέσεις πράξη δεύτερη

Την αναθέρμανση των σχέσεων των δύο χωρών επιδιώκει η επίσκεψη του πρ/ργού στη Μόσχα. Είναι η δεύτερη φορά, που κάνει ταξίδι στη Ρωσία ο κ. Τσίπρας, το οποίο προετοίμασε ο κ. Καμμένος τον Οκτώβρη, για να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις, έπειτα από μια ψυχρότητα, που πέρασαν οι Ελληνορωσικές σχέσεις λόγω της απέλασης δύο Ρώσων διπλωματών. «Πρέπει», είπε ο κ. Τσίπρας, «ν’ αποκαταστήσουμε τις σχέσεις με τη Ρωσία, αφήνοντας πίσω όσα συνέβησαν…».
Η Ρωσία είναι ένας διεθνής πόλος έλξεως, δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, αλλά οι συνθήκες, που επικρατούν στην περιοχή, την κάνουν να συνεργάζεται με την Τουρκία, που είναι στο ΝΑΤΟ. Η στροφή προς τη Ρωσία, ίσως να ‘χει σχέση με την πολιτική συμπεριφορά της Τουρκίας εναντίον μας, την οποίαν προσπαθούμε ν’ αντιμετωπίσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο.
Δρομολογήθηκε, λοιπόν, η εμβάθυνση των φιλικών σχέσεων και η συνεργασία των δύο χωρών επί πολυεπιπέδου συνεργασιών. Την πρώτη φορά πήγε στη Ρωσία τον Μάιο 2015 με τον κ. Λφαζάνη στην αρχή της πρωθυπουργίας του, που αντιμετώπιζε το πρόβλημα του χρέους και προσπαθούσε να βρει στηρίγματα. Το μόνο που αποκόμισε απ’ τον Πούτιν ήταν η συμβουλή, να παραμείνει στους κόλπους της Ε.Ε.
Την περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη προσκείμενη και αρεστή στη Δύση, εμείς επανασυνδέουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία, κύριο κίνητρο της οποίας είναι ο αντιαμερικανισμός της και η αντιπαλότητά της προς τη Δύση.
Τα σημαντικότερα θέματα, που είναι για συζήτηση περιστρέφονται στη λειτουργία του αγωγού φυσικού αερίου Turk-stream, να περάσει απ’ την Ελλάδα και εκείθεν προς Ευρώπη, η επανενεργοποίηση των S300 και το αγκάθι της Συμφωνίας των Πρεσπών, για την οποίαν οι Ρώσοι εξαρχής είχαν επισημάνει, ότι είναι σε λάθος δρόμο.
Με τον αγωγό Turk Stream έχει αξία ότι θα περάσει απ’ την Ελλάδα, η Ευρώπη θα αποκτήσει “ενεργειακή ασφάλεια”, θα είναι όμως εξαρτημένη απ’ τη Ρωσία, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τους Αμερικανούς, που επιθυμούν να προωθήσουν δικά τους κοιτάσματα υγροποιημένου αερίου, γι’ αυτό βολιδοσκοπούν το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Για την περαιτέρω συνεργασία των δύο χωρών επί στρατιωτικού επιπέδου η αρχή θα γίνει με τους S300, που παραμένουν ανενεργοί, να συμπληρωθούν με ειδικό εξοπλισμό, ώστε ν’ αντιμετωπίσουν τους S400 της Τουρκίας. Είναι κι άλλα θέματα στην ατζέντα, όπως η σύγκρουση των δύο Πατριαρχείων, για το Αγιον Ορος, ο ενεργειακός χάρτης της Ανατολικής Μεσογείου κ.ά.
Το πιο σοβαρό θέμα είναι το Σκοπιανό οι ασάφειες της Συμφωνίας των Πρεσπών και ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε η υπηκοότητα, το όνομα και η γλώσσα. Εκείνο που ενδιαφέρει τον Πούτιν και είναι άγνωστο πώς θα το ξεπεράσει ο κ. Τσίπρας είναι η πιθανολογούμενη ένταξη της Π.Γ.Δ.Μ. στο ΝΑΤΟ, οπότε λιγοστεύουν στο ελάχιστο οι επιρροές της Ρωσίας στα κράτη της Βαλκανικής Χερσονήσου.
Υπ’ όψιν ότι τέτοιου είδους πολυεπίπεδων μορφών συνεργασίας κυρίως στρατιωτικού περιεχομένου με τη Ρωσία, επί προσωπικού μάλιστα επιπέδου με τον Πούτιν στοίχισαν την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Καραμανλή. Το σκέφθηκε αυτό ο κ. Τσίπρας; Η μικρή χώρα η Ελλάδα πως μπορεί ν’ αντιπαρατεθεί με τις ΗΠΑ; Το ένα πόδι στη μιά βάρκα και τ’ άλλο στην άλλη δεν γίνεται. Στη συνέντευξη Τύπου ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να δείξει, ότι γίνεται, ανεπιτυχώς κατά τη γνώμη μου.