Ελληνοσινικά

Αδιαμφισβήτητα η Κίνα έχει δρομολογήσει τη μετάβασή της απ’ το κομμουνιστικό καθεστώς στον κεφαλαιοκρατισμό. Δεν βιάζεται. Σιγά – σιγά αναβαθμίζει τις σχέσεις της με τον δυτικό κόσμο. Είχαν τον δρόμο του μεταξιού, τον οποίο εκσυγχρονίζουν και δημιουργούν την υδάτινη οδό μέσω της διώρυγας του Σουέζ, η οποία διαπλατύνθηκε. Μ’ αυτές τις δύο διαδρομές θα προσεγγίσει ευκολότερα την Ευρασία η αχανής Κίνα. Εχει αναδειχθεί σε ισχυρό παίχτη στον πολιτικό και οικονομικό τομέα παρά τις αδυναμίες της κυρίως σε ανθρωπιστικό επίπεδο. Υπάρχει κι εκεί κοινωνική και πολιτική διαφθορά των αξιωματούχων, εργατική καταπίεση και φτώχεια, η οποία βρίσκεται σε χώρους απρόσιτους σε επισήμους και τουρίστες.
Η Κίνα είναι πλούσια χώρα. Εχει αγοράσει το 25% του εξωτερικού χρέους των Η.Π.Α. και διαθέτει τη μεγαλύτερη ρευστότητα στον κόσμο. Η Ελλάδα δε ξέρουμε, αν από τόλμη  ή από εξαναγκασμό έκανε άνοιγμα στην Κίνα με την εγκατάσταση της COSCO στον Ο.Λ.Π. επί Κ. Καραμανλή, εγχείρημα που είχε καταδικάσει ο Γ.Α.Π., γι’ αυτό είχε περιλουσθεί με δακρυγόνα και που είχε καταπολεμηθεί απ’ το μικρό τότε κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και πρυτάνευσε η λογική ότι η χώρα έχει ανάγκη προσέλευσης επενδυτών και κεφαλαίων αναθεώρησε τις απόψεις του για την COSCO. Μετά δε την επέκτασή της στον Πειραιά και κατόπιν εντόνων διπλωματικών διαβουλεύσεων ο Ελληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε αυτή την αχανή χώρα. Συνέπεσε δε το ταξίδι να γίνει την επομένη της ψήφισης του νόμου του κ. Δρίτσα επικύρωσης της Σύμβασης Cosco με το ελ. Δημόσιο, με την οποία της παραχωρείται το 67% του Ο.Λ.Π.
Απ’ το Πεκίνο, λοιπόν, μας ήρθε η δήλωση του κ. Τσίπρα  ότι «η χώρα μας οφείλει να είναι φιλική προς τους επενδυτές που έρχονται να επενδύσουν με προοπτική αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας».
Η Ελλάδα αποφάσισε να γίνει μέλος της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων, να έχουμε τη δυνατότητα χρηματοδότησης επενδύσεων κινεζικών επιχειρήσεων…
Φαίνεται, ότι η ελληνική πρωτοβουλία δεν ενοχλεί τους Ευρωπαίους. Τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Γκάμπριελ κ.ά. Κατά τη Frankfuter Allemeine ο κ. Τσίπρας «από επαναστάτης έγινε εκσυγχρονιστής». Εξυπηρετεί ούτως ή άλλως το Βερολίνο εφαρμόζοντας τα μνημόνια. Εχει εμπεδωθεί στην Ελλάδα η «αριστερά της διακυβέρνησης». Δεν τους νοιάζει τι θα κάνει με τους Κινέζους. Η κυριαρχία τους στην Ελλάδα έχει αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα τώρα που θέλουν να ελέγξουν το τραπεζικό σύστημα με πρόσωπα της εμπιστοσύνης τους. Εχουν κατανοήσει ότι απέκτησαν δικό τους άνθρωπο, που μετέτρεψε τη δυσπιστία και την καχυποψία σε εμπιστοσύνη. Διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη που θα τα βγάλει πέρα με το κατεστημένο.
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Κογκρέσου τον ομότιμό του Λι Κετσιάνγκ, ξεναγήθηκε στο Σινικό Τείχος και έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών για την «απεριόριστη εκτίμησή του στα μεγάλα κατορθώματα του ανθρώπου». Πήγε στην απαγορευμένη Πόλη του Πεκίνου, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των Ηρώων στην πλατεία Τιέν Αν Μεν, συναντήθηκε με τον Κινέζο πρόεδρο Ξι Γιν Πινγκ και είδε τον πρόεδρο της COSCO και της ZTE στο Κέντρο Ανάπτυξης και Ερευνας.
Οχι δεν πήγε να δει τον Πήλινο στρατό του Αυτοκράτορα Τσίο, που ήταν χωμένος πάνω από 2.000 χρόνια και ανακαλύφθηκε από έναν γεωργό το 1974, αποτελούμενο εξ 8.100 αγαλμάτων ανθρώπων, αλόγων και μορφές άλλων ζώων σε φυσικό μέγεθος.
Περιμένουμε την Ελληνο-Σινική συμφωνία απ’ το Πεκίνο, αρκεί να γραφεί με “σινική μελάνη” και όχι με “συμπαθητική μελάνη”, που αναγνωρίζεται μόνο από… ειδικούς.
Μετά το ταξίδι θα δούμε τι “κινέζικα” θα πάρουμε και τι θα δώσουμε!