«Μια περίεργη νοοτροπία που έχω διαπιστώσει χρόνια τώρα , είναι πάντα στα πλαίσια του συγκρητισμού στην Κρήτη, και τα ανισοβαρή δελτία επικαιρότητας, συνεντεύξεις, ανταποκρίσεις κ.λπ. Μια νοοτροπία: τα καλά τα δικά μας, όλα δικά μας, τα κακά τα δικά μας, και δικά σας.
Παρασκευή 25 Ιουνίου, όλα τα δελτία της ΕΡΤ1 δηλώνουν για τη μετάλλαξη “Δέλτα” του covid-19 στην Κρήτη, Ιδιαίτερα στο μεσημεριανό δελτίο, κάνει ρεπορτάζ από το Ηράκλειο η Σταυρούλα Κατσουλάκη, βγάζει στον αέρα τον περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη και επι 4’ ενώ μιλούν για τα 19 κρούσματα μετάλλαξης Δ’ covid-19, που υπάρχουν στο Ηράκλειο, δείχνουν οπτικό υλικό μόνο από Χανιά και ιδιαίτερα το λιμάνι, το φάρο, το Τζαμισί, δηλαδή από το πλέον τουριστικό αστικό τοπίο των Χανίων. Λεπτομέρεια θα μου πεις, πόσοι θα το προσέξουν…
Στο απογευματινό δελτίο της ΕΡΤ, δημοσιογράφος η Χρύσα Παπασταύρου, καλεί τη Νεκταρία Μανουσογιαννάκη στο Ηράκλειο, η οποία μιλά για τα κρούσματα στην Κρήτη, δείχνοντας το λιμάνι των Χανίων, το Φάρο, το Φιρκά… το ίδιο βιολί, συνεχίζεται… Εμά πια!
Σύμπτωση; Tυχαία λεπτομέρεια; O καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Σίγουρα όμως η Κρήτη δεν είναι Σίφνος ή Μύκονος, έχει τέτοιο μέγεθος που καλά είναι να εστιάζουν τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ στην περιοχή που αφορούν τα γεγονότα και όχι να αναφέρονται γενικότερα με τη λέξη Κρήτη, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου…»
Παρασκευάς Περάκης και Ελένη Φουντουλάκη σχολιάζουν την επικαιρότητα και μπαίνουν… onLine με την Επίκουρη Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ Ιωάννα Κωσταρέλλα, την Ιταλίδα Δρ Ιστορικών Σπουδών Desi Marangon, τη θεατρική συγγραφέα Κατερίνα Σχοινοπλοκάκη και τον Πρόεδρο του συλλόγου Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Αυτοκινήτων Ν. Χανίων Χρήστο Μυλωνάκη
Πολύ σωστά. Όταν οι Ηρακλειώτες έχουν να μοιράσουν χρήματα, τότε λένε Κρήτη και εννοούν το Ηράκλειο και τα περίχωρα του. Στις “τρικυμίες” τους, Κρήτη ειναι τα όμορφα Χανιά μας. Τότε θυμούνται ότι υπάρχουμε και εμείς. Μόνο όταν πρόκειται να καμουφλάρουν την απελπισία τους και να πετάξουν τη μπάλα στην κερκίδα. Ελπίζω, όταν θα έρθει η ώρα της κάλπης να έχουμε ξυπνήσει για να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση που τους πρέπει.