Όταν από τις –πολύ καλές –εκδόσεις Βακχικόν μου πρότειναν να γράψω κάποια σημειώματα για νέους Κρήτες συγγραφείς και ποιητές πήρα διπλή χαρά, εκτός από το ότι θα πλούτιζα την βιβλιοθήκη μου θα πρόσθετα κάτι στην κριτική της τοπικής λογοτεχνίας. Το κυριότερο όμως ήταν πως μου δινόταν η ευκαιρία να γράψω πιο πολύ για βιβλία σε αυτές τις σελίδες, πιο οργανωμένα και πιο τακτικά. Το πρώτο βιβλίο που έφερε ο ταχυδρόμος εκδόθηκε μόλις τον Νοέμβρη του 2020 και είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του Ηρακλειώτη Κωνσταντίνου Σύρμου «Εμφάνεια». Εμφάνεια σημαίνει το εμφανές, το φανερό εδώ μαζί την ποιητική που το οδηγεί στην φανέρωση, στο φως. Είναι η σχέση αλήθειας του ποιητή με το αντικείμενο του –το ποίημα που αναγνωρίζεται.
Στα ποιήματα του Κωνσταντίνου Σύρμου σε αυτήν την συλλογή είναι πάντα η ύλη, το περιβάλλον φανταστικό ή πραγματικό του ποιητή, το σώμα ακόμα και η σκέψη του που αποκαλύπτεται στους παρατηρητικούς αναγνώστες, όμως η ψυχή για ν’ αμυνθεί γίνεται κτήμα, συνείδηση κι έμπνευση όλων όσων συμμετέχουν στην ποίηση αυτή.
Ο ποιητής με τρόπο φριχτό/ μέσα στην εγκεφαλική ησυχία/ εκείνων που τον διαβάζουν/ αργοπεθαίνει. (Ο ΠΟΙΗΤΗΣ)
Μιμείται ο ποιητής το ποίημα και γίνεται απτός, οι λέξεις όπως αναγιγνώσκονται, φωναχτά ίσως, κάνουν φανερή την σκέψη του, την προλαβαίνουν –ο αναγνώστης συμμετέχει σε διαύγεια αλλά συνήθως η απάθεια, η αποχή σκοτώνει με τρόπο φριχτό.
Και:
…/ οι κουρτίνες είχαν πετρώσει/ έμοιαζαν με τσιμεντένιο ακορντεόν/ Ο καθρέφτης είχε πέσει κάτω/ σπασμένος.// Τα ανοιγμένα φύλλα της ντουλάπας/ κρέμονταν σαν μισοσκισμένες σελίδες βιβλίου/….
//Το συρτάρι του κομοδίνου/ έχασκε όπως ένα στόμα ανοιχτό/ Η φωτογραφία είχε βγει από την κορνίζα/….//
//Οι παντόφλες/πλάι πλάι στην πόρτα/ πιεσμένες σαν ακόμη να κουβαλούν/ ένα σώμα//Το φως ανοιχτό/….(ΝΥΧΤΑ)
Μια σκηνογραφία από εικόνες και σκέψεις που φανερώνει -περιγράφει, απλά, σχεδόν αντικειμενικά συναισθήματα που περιμένουμε.
Κι όμως:
…/και η νύχτα εξαγριωμένη/ δεν βρήκε μέρος για να κρυφτεί.
Ποίηση μοναχική αλλά ζωντανή, υπαρξιακή, που γεμίζει συχνά με αγάπη η «Εμφάνεια». Μια έννοια συγγενής αλλά όχι ίδια -θα προσθέσω εδώ -η επιφάνεια. Αν η πρώτη σημαίνει το φανερό ή την φανέρωση η δεύτερη σημαίνει την εκδήλωση, την αναγνώριση και την συνειδητοποίηση.
