Μπορεί να κυρώσαμε… τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά αυξήθηκε ο… κατώτατος μισθός· είναι κι αυτό κάτι. Και μην ακούσω κανένα να λέει κάτι άλλο, γιατί δεν ξέρει τι λέει· όπερ αποδεικνύει ότι δεν συμφωνεί μαζί μας, άρα είναι εναντίον μας, δηλαδή… εχθρός μας, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη, κι όπως μπορεί να ηχεί στο αφτί του μέσου Ελληνα!
Η Ελλάδα διχοτομείται… συνεχώς! Συνεχώς οι κάτοικοί της μοιάζουν να βρίσκονται σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα! Αναμοχλεύονται έριδες και πάθη, κι ως γνωστόν στην αναμπουμπούλα που δημιουργείται χαίρεται ο λύκος!
Στη δική μας δύσμοιρη περίπτωση, ο λύκος δεν είναι μόνο ένας είναι πολλοί, και βέβαια όχι μόνο χαίρονται αλλά ’πέσαν κιόλας να μας ’φαν!
Φταίμε όμως κι εμείς…! Μήπως δεν φταίμε;
Πάμε τώρα να δούμε πού βρισκόμαστε τούτη την ώρα που μιλούμε:
α) Καταρχάς έχουμε βγει από τα μνημόνια (από τον Αύγουστο), και πλέον η παλιά τρόικα που έγινε θεσμοί, τώρα έρχονται μεν αλλά δεν είναι οι θεσμοί που ξέραμε! Οοοχι, τώρα είναι μεν θεσμοί αλλά στη μεταμνημονιακή εποχή που πάλι μας λένε τι πρέπει να κάνουμε… αλλά μεταμνημονιακά!
Εμείς όμως που έχουμε βγει από τα μνημόνια και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, δυσκολευόμαστε διότι αν κάνουμε ό,τι θέλουμε, θα ξαναμπούμε στα “μνημόνια”, οπότε πρέπει να τους ακούμε και να κάνουμε αυτό που μας λένε… τουτέστιν να δώσουμε κι άλλα!
β) Μας απασχολεί και το θέμα το ενδοοικογενειακό που προέκυψε μετά το διαζύγιο των πρώην συγκυβερνώντων· μη σου τύχει η απάτη κι η αυταπάτη… δεν ξεμπερδεύεις με τίποτα!
…Ωστόσο το Μακεδονικό πέρασε, πάει… και κάποτε μια στιγμή στο μέλλον κάποιος από τους 153 θα βρεθεί να μας πει ότι «μαζί την υπογράψαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών»!
Κι εμείς τότε θα του “γιουρουντήξουμε”, έτσι για την τιμή των όπλων!