Νομίζω καμιά φορά ότι είναι τόσο μεγάλη η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλει η νέα πολιτική ηγεσία, σα να επρόκειτο να βγάλει το “ύδωρ εκ της πέτρας”.
Η ανταγωνιστικότητα της χώρας είναι ακόμη σε χαμηλό επίπεδο, η ανεργία θα αργήσει να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα, η μεσαία τάξη που είναι πυλώνας της Δημοκρατίας θα πρέπει ν’ ανακουφιστεί από το άχθος των φορολογικών βαρών.
Αισθάνομαι ότι τώρα, η πανεθνική προσπάθεια ξεκινά από την αρχή και είναι κύρια ευθύνη της κυβέρνησης και των πολιτικών να σφυρηλατήσουν μια νέα κοινωνική συμφωνία, αμφίδρομη και με αλληλοσεβασμό.
Αν “το μάτι είναι το λυχνάρι του σώματος”, η οικονομία είναι η ψυχή της κοινωνίας.
Η κοινωνία πάλλεται και συσπάται ανάλογα με τις προσφερόμενες οικονομικές ευκαιρίες και την καλλιέργεια του κλίματος εμπιστοσύνης.
Αν η οικονομία είναι η ψυχή, σώμα της κοινωνίας είναι το κράτος δικαίου και η λειτουργία των θεσμών με το αίσθημα Δικαιοσύνης.
Είδα “στρατιές” ολάκερες να ξεκινούν με εμβατήρια και σφρίγος και να επιστρέφουν καθημαγμένες.