Από το 2010 και εδώ έχουμε δει και υποστεί τόσους φόρους και αφαιμάξεις μισθών και συντάξεων, ώστε μάλλον έχουμε πάθει ανοσία! Δεν μας ταρακουνάει πια τίποτε. Η επιβολή του ΕΝ.Φ.Ι.Α., μεταξύ πολλών άλλων έκτακτων ή ειδικών φόρων, αποτελεί τη σύνοψη μιας φορομπηχτικής αδεξιότητας με στόχο μόνο την είσπραξη! Η ανικανότητα της κυβέρνησης καταγράφεται στις καθημερινές παλινωδίες της και τους ερασιτεχνισμούς επί του θέματος. Ετσι, λοιπόν, οι ιδιοκτήτες ακινήτων έγιναν ύποπτοι φοροδιαφυγής για το κράτος, επειδή αυτό παραπαίει μη κάνοντας σωστά τη δουλειά του. Σήμερα η αγορά ακινήτων βρίσκεται στο ναδίρ, οι εμπορικές αξίες είναι πρωτόγνωρες (κυριολεκτικά “στο σφυρί”), ενώ οι αντικειμενικές παραμένουν παράλογα υψηλές. Στόχος μόνο το ρευστό! Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ σίγουρα θα βοηθήσει, γιατί τουλάχιστον ο ΕΝ.Φ.Ι.Α. θα επιβάλλεται επί πραγματικών δεδομένων. Μια μείωση των αντικειμενικών αξιών, έστω κατά 30%, θα σήμαινε και μείωση όλων των σχετικών φόρων που συνδέονται με τα ακίνητα και τους εμπλεκόμενους στην αγοροπωλησία τους. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα προσκομίσει λιγότερα έσοδα στο δημόσιο, που θα κληθεί η (οποιαδήποτε) κυβέρνηση να καλύψει. Όμως θα υπάρχει τουλάχιστον το περί δικαίου αίσθημα στους πολίτες. Όχι του τσαμπουκά ενός κράτους που “αποφασίζει και διατάσσει”, χωρίς να μελετάει καθόλου τις συνέπειες ενός μέτρου.