∆εν ήξερε πολιτική, δεν ρώταγε;

Στον ΣΥΡΙΖΑ ο τέως πρόεδρος και τα κοµµατικά στελέχη, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είχαν ιδιαίτερη επίδραση στη µύηση οποιουδήποτε πολιτικού θέµατος µε υπερτονισµό του ύφους ή του χαρακτήρα τους.
Τις τελευταίες ηµέρες µετετράπη το κόµµα σε “περιπλανώµενο θίασο”. Πριν την πρόταση µοµφής και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ετέθησανt µερικά ερωτήµατα για την τακτική του προέδρου. ∆ηλαδή αν δεν εκφωνούσε συκοφαντικό και εµπρηστικό λόγο για τους επικριτές του γνωστούς και µη εξαιρετέους, θα είχαν διαφορετική κατάληξη οι εξελίξεις.
Τα άσχηµα δεν προήλθαν µόνο από τον ίδιο, αλλά υπήρξαν και οι φανερά εµπλεκόµενοι µε το γνωστό “τρολάρισµα” να ερεθίσουν τους ήρεµους και να δηµιουργήσουν ατµόσφαιρα σύγχυσης και προϋποθέσεις ψυχρότητας. Ο άνθρωπος αυτός αντέχει µόνο τον εαυτό του στον καθρέπτη, φαίνεται ανεπαρκής και δείχνει ότι αδυνατεί ν’ αντιληφθεί τι συµβαίνει στην πραγµατικότητα.
Ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ουρανοκατέβατος όντας, απέδειξε πόσο άσχετος είναι µε την πολιτική. ∆εν εµφορείτο από σεµνότητα και ήταν συγκρουσιακός. Έδειχνε την πόρτα σε στελέχη που κατόρθωσαν εκπέµποντας µια ιδιόρρυθµη αριστερή λάµψη να τιθασεύσουν την Τρόικα. ∆εν κατάλαβε ότι θα µπορούσε να απέρριπτε την πρόταση µοµφής και να τη µετέτρεπε σε επανεκλογή προέδρου του κόµµατος. Θα ήταν ενεργά συµµέτοχος στις Συνεδριάσεις του π. Γρ. και της Κ.Ε. µέχρι την εκλογή νέου προέδρου και θα είχε χρόνο να διορθώσει, αν έπαιρνε διόρθωση, το βαρύ κλίµα εναντίον της οµάδας των “87”.
Αλλά «µωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι».
Κάηκε ο Κασσελάκης απ’ την εξουσία πριν την αγγίξει µαζί µε πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς άλλος δεν κατάφερε να κάνει κυβέρνηση την Αριστερά εκτός από τον Τσίπρα, αλλά και εκείνος δεν άντεξε.
Θα µπορούσε ο Κασσελάκης ν’ αντεπεξέλθει στους µηχανισµούς µιας δικής του αριστεράς, που να ενσωµατωθεί µε την πολιτική των άλλων αριστερών δυνάµεων;
Ιδού το ερώτηµα!