– (Πρωτομαγιά, όπως πάντα) Είθισται η Πρωτομαγιά, ημέρα των ανθέων, να συνεορτάζεται με τους αγώνες της εργατικής (ή μήπως και εργαζόμενης) τάξης; Εξαρτάται από ποια -κομματική- σκοπιά το βλέπει κανείς. Ας πούμε τι σημαίνει στην εποχή μας το αρκτικόλεξο ΓΣΕΕ και πόσο ο φορέας αυτός ανταποκρίνεται στο ιδρυτικό καταστατικό του; Σήμερα, η πανδημία τα παραμέρισε όλα: ιδεολογίες, αγώνες, διεκδικήσεις… Αγώνας μόνο για επιβίωση. Εν πάση περιπτώσει, μια έξοδος στη φύση, σου προσφέρει τη μαγεία άλλων αγώνων: φυτά (φωτ.), άνθη, πουλιά, ζώα…, ανανεώνονται με νέους κλώνους, γόνους, χρώματα, ευωδίες. Ίσως αυτή να είναι και η πρωταρχική αξία της Πρωτομαγιάς: ένας αέναος και επίμονος αγώνας ανανέωσης.
– (Τα πάντα, ίδια σαν πάντα) “Υποδέχεται” πρώτο – πρώτο τους ξένους που έρχονται από τη Σούδα. Ποιο; Το παλιό Πολεμικό Μουσείο: Ένα ερειπωμένο σκηνικό, σταθερό-όπως και πολλά άλλα που βρίσκονται δεκαετίες στον ίδιο παρονομαστή -που όμως δεν αλλάζει με τίποτε. Κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές παρέρχονται, τα “ερείπια” της πόλης όχι!
