– (Περί παιδείας, όπως πάντα) Άνοιξαν χθες τα σχολεία της Μ.Ε., φυσικά με ελπίδες αλλά και όλα τα εγγενή γνωστά προβήματα. Έχει ενδιαφέρον μια πρόσφατη έρευνα (ετήσια έκθεση για την Εκπαίδευση 2019-2020 του “Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ)” της ΓΣΕΕ, 28-1-21), που προβάλλει όλα τα διαχρονικά προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας. Σ’ αυτή αποδεικνύεται για πολλοστή φορά πως τα πάντα στην Εκπαίδευση επιδεινώνονται αντί να βελτιώνονται. Τα προβλήματα σχετίζονται με ζητήματα εισροών και εκροών, όπου στις εισροές συμπεριλαμβάνεται το εκπαιδευτικό προσωπικό (διορισμοί), η επάρκεια και η ποιότητα του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και των υποδομών (διαρκές πρόβλημα), τα προγράμματα σπουδών και φυσικά η χρηματοδότηση, ενώ στις εκροές λογίζονται τα μαθησιακά-εκπαιδευτικά αποτελέσματα (όχι πάντα επιτυχή). Παρατηρείται επίσης διεύρυνση των εκπαιδευτικών και κοινωικών ανισοτήτων, οι οποίες οξύνθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης (πόσο μάλλον τώρα με την υγιεινομική κρίση), τοποθετώντας την Ελλάδα σε χαμηλή θέση συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μ.ό. Εκτός αυτών, έχουμε και συνεχείς πειραματισμούς από τον κάθε υπουργό Παιδείας που “αισθάνεται το χρέος” να κάνει τη δική του “μεταρρύθμιση”.
Η Παιδεία θα πρέπει να πάψει να είναι πεδίο κομματικών ιδεολογικών διαγκωνισμών, με τη σύσταση μιας μόνιμης “Εθνικής Επιτροπής Παιδείας” ειδημόνων: από όλους τους χώρους, η οποία και θα έχει την ευθύνη των προτάσεων για όποιες αλλαγές.
– (Μια πρόταση) «…Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να χαραχτεί η εθνική στρατηγική που έλειπε το 2020, τόσο για την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, όσο και για τις διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με στόχο μια έντιμη συμφωνία στη βάση του διεθνούς δικαίου, διμερώς ή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με σαφείς κόκκινες γραμμές! Μια εθνική στρατηγική που -σε συντονισμό με την Κυπριακή Δημοκρατία- είναι αναγκαίο να υπάρξει και για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ και του πλαισίου Γκουτέρρες». Τα παραπάνω “συνολικά” τόνισε -πολύ σωστά μερικώς- ο κ. Αλέξης Τσίπρας (27-1-21, στο NEWS 24/7). Απορία μας: Μα, καλά, όταν “έλυνε” εν κρυφώ και παραβύστω το λεγόμενο “μακεδονικό”, ο ίδιος πόση “εθνική στρατηγική” εφάρμοζε; Έφερε ποτέ το θέμα στη Βουλή για συζήτηση; Κάλεσε τους ειδήμονες (διεθνολόγους) και των άλλων πολιτικών χώρων για διαβούλευση; Τι τον ώθησε στην αλαζονική και βεβιασμένη του απόφαση; Η πίεση έξωθεν;
Αξιότιμε κύριε, απάντηση στο ερώτημα σας είναι πιθανόν το βραβείο χάντρες και καθρεπτάκια στην πόλη με την βαριά ναζιστικη ιστορία το Μόναχο.΄Οταν θριαμβολογούν οι γερμανικές εταιρείες που θα κάνουν πάρτυ στις παραποτάμιες κλπ.μπίζνες κάποιο λάκκο έχει η φάβα…..Ούτως η άλλως πρέπει να είμαστε πολύ κουμπωμένοι με τις γερμανικές πολιτικές,οι οποίες συνήθως κινούνται ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα….Με εκτίμηση