-(Ελλάδα και συμπάθεια) Η χώρα μας ευρισκόμενη σε έναν στρατηγικής σημασίας “κόμβο” -ουσιαστικά ανάμεσα σε τρεις ηπείρους- ανέκαθεν αποτελούσε -και αποτελεί- “μήλον της έριδος” των λεγόμενων “μεγάλων” δυνάμεων. Έτσι, η Ελλάδα ξυπνάει ενστικτωδώς τη… συμπάθεια της λοιπής Ευρώπης (γενικά της Δύσης, αλλά και της Ανατολής ενίοτε), όταν εμείς οι κάτοικοί της ομονοούμε και αγωνιζόμαστε για τα δίκαια -τα δικά μας και τα διεθνή. Είναι “ζωτικής σημασίας”, συνεπώς, η συμπάθεια αυτή να κερδίζεται, όχι μόνο για συμφεροντολογικούς λόγους όπως σήμερα (ΗΠΑ, Γαλλία), αλλά και επειδή το αξίζουμε. Εξάλλου, μια τέτοια “καλοσύνη των ξένων” για μας, μικρό κράτος, είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να καταφέρνουμε να επιβιώνουμε και να προοδεύουμε. Περιβαλλόμαστε δυστυχώς από όχι φιλικούς γείτονες, έστω κι αν αυτοί (Τουρκία) κατ’ ευφημισμόν είναι “σύμμαχοί” μας! Συνεχής επαγρύπνηση, συνεχής ετοιμασία, συνεχής αναδιάταξη συμμαχιών απαιτείται…
– (Βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία και πανδημία) Ποτέ μας δεν καταλάβαμε γιατί με κάθε “εγκλεισμό” μας, ενώ τα φαρμακεία, τα μικρομάγαζα της γειτονιάς, τα σουπερμάρκετ, τα ψωμάδικα κ.ά. μένουν ανοιχτά, αντίθετα τα βιβλιοπωλεία μένουν κλειστά! Εύλογη απορία μας, επιτυχημένο όμως και το επιχείρημα του συλλόγου βιβλιοπωλών Ελλάδας που λέει: “Όπως τα φαρμακεία παραμένουν ανοικτά για λόγους σωματικής υγείας, οι βιβλιοπώλες ζητούμε να παραμείνουν ανοικτά και τα βιβλιοπωλεία για λόγους ψυχικής υγείας. Σε πολλές χώρες τα βιβλιοπωλεία χαρακτηρίστηκαν καταστήματα «ζωτικής ανάγκης». Το ίδιο ζητούμε και για την Ελλάδα”. Άδικο έχουν;
