*εν όψει του εορτασµού της Ελληνικής Επανάστασης του 1821…µε πολύ µεγάλο σεβασµό…αφιερωµένο…
Ελευθερία… Όταν λες «όχι» χωρίς επίγνωση και «ναι» χωρίς πραγµατική θέληση, νιώθεις ελεύθερος; Όταν παραµένεις σε καταστάσεις που δε σε εκφράζουν, νιώθεις ελεύθερος;
Όταν συναντάς ανθρώπους απλώς γιατί έχετε χαθεί και πρέπει να βρεθείτε κι όχι γιατί επιθυµείς πάρα πολύ να τους δεις, νιώθεις ελεύθερος; Όταν δουλεύεις ως αργά, όχι γιατί σου αρέσει η δουλειά σου και την απολαµβάνεις, αλλά είτε γιατί σε πιέζουν οι καταστάσεις, είτε γιατί πρέπει να βγεις από οικονοµικά αδιέξοδα, νιώθεις ελεύθερος; Νιώθεις ελεύθερος… όταν;… όταν;… όταν;… Είναι κι άλλα πολλά, που µπορεί να κάνεις συχνά, είτε αναγκαστικά, είτε από συνήθεια και να µη νιώθεις ελεύθερος… Εσύ τα ξέρεις…
Ελευθερία: Απουσία εξαναγκασµού και καταπίεσης, αλλά και απουσία καθεστώτος ξένης κατοχής και τυραννίας. Αυτός είναι ο κλασικός ορισµός της ελευθερίας. Γνωστός και αποδεκτός… Αλλά πάµε και λίγο παραπέρα…Μήπως ελευθερία δεν είναι και η δυνατότητά σου να επιλέγεις το δικό σου νόηµα και σκοπό ζωής και να δρας κατά βούληση, µε την προϋπόθεση ότι δε βλάπτεις κανέναν; ∆εν είναι και το να παραµένεις µακριά από καθωσπρεπισµούς και από το τι θα πει ο κόσµος; ∆εν είναι και το να είσαι έξω από όποια τυπική κατάσταση προσπαθεί να σ’ έχει «του κουτιού» και απ’ όσους θέλουν να σε κάνουν να είσαι το «καλό» παιδί, σύµφωνα µε το δικό τους σκεπτικό; ∆εν είναι και το να βάζεις τα όριά σου άφοβα σε όλους τους ανθρώπους µε τους οποίους είσαι σε συχνή επαφή, ξεκαθαρίζοντάς τους τι θες και πώς το θες; ∆εν είναι και το να αισθάνεσαι το σώµα σου, την καρδιά σου, τα «θέλω» σου; ∆εν είναι και το να µη λαµβάνεις υπόψη σου όσους προσπαθούν να σε ορίσουν ως κάτι άλλο απ’ αυτό που είσαι; ∆εν είναι και το να ορίζεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου µε γνώµονα τι σου αρέσει και τι όχι και τι σου ταιριάζει και ποιος; Συµφωνείς, ότι ελευθερία είναι, όλα… µόνο αν τα θες, µόνο αν σου βγαίνουν, µόνο αν είναι τα αληθινά σου;
Κι από την άλλη τώρα…Πόσο εύκολο είναι, άραγε, να δρας µε οδηγό την ελευθερία σε όσα θες, σε όσα σου βγαίνουν, στις αλήθειες σου και στις επιθυµίες σου; Κι αν δεν είναι εύκολο, τι εµποδίζει την ξεκάθαρη και χωρίς ψυχαναγκασµούς διαδροµή σε ό,τι σου λέει η καρδιά σου και σε όσα εσύ είσαι, ως ανθρώπινη υπόσταση; Πολλές οι αναρωτήσεις και οι προβληµατισµοί… Εσύ όµως, έχεις όλες τις απαντήσεις για τα παραπάνω. Απαντήσεις, που «συµπλέουν» µε ό,τι πιστεύεις και µε ό,τι υποστηρίζεις…
Ως λέξη η ελευθερία, προκύπτει από το… παρά το ελεύθειν όπου ερά τις, (ελεύθω: έρχοµαι, πορεύοµαι / ερώ: αγαπώ-έρως), δηλαδή, το να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπά και επιθυµεί και σε ό,τι γεννά έρωτα στην ψυχή του. Σύµφωνα µε την ετυµολογία της λέξης λοιπόν, ελευθερία είναι το να πράττει κάποιος εν γένει, σύµφωνα µε ό,τι αγαπά. Έτσι, είναι ξεκάθαρο, ότι δεν αρκεί να µην είσαι υπόδουλος για να νιώθεις ελεύθερος. Ελεύθερος είσαι, όταν ακολουθείς ό,τι σε ενθουσιάζει, σε προκαλεί, σε συγκλονίζει και ξυπνά την ψυχή σου. Τι πιο όµορφο και πιο ανακουφιστικό! Υπάρχει βέβαια, βαθµός δυσκολίας σε αυτό… Θέλει αγώνα, θέλει οργάνωση, θέλει δύναµη και θάρρος, θέλει επιµονή, θέλει εµπιστοσύνη σε σένα, αλλά και µεγάλη ειλικρίνεια µε σένα και τις βαθιές σκέψεις και αναζητήσεις σου…
Όπως και να ‘χει όµως, (και το ξέρω ότι θα συµφωνήσεις), ένα είναι το σίγουρο. Η ελευθερία, τελικά, κερδίζεται και… αξίζει! Και σου αξίζει! Και µας αξίζει!
*Στη µνήµη των ηρώων της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου του 1821, που κέρδισαν µε αγώνα την ελευθερία τους και έγραψαν µε το αίµα τους το σύνθηµα, «Ελευθερία ή θάνατος», που έγινε και το εθνικό σύνθηµα της Ελλάδας και από το 1838, η 25η Μαρτίου, επέτειος εορτασµού της έναρξής της επανάστασης, καθιερώθηκε ως ηµέρα εθνικής εορτής και αργίας.
