Φόβος. Για τις ενδεχόμενες δυσκολίες και τα απρόοπτα της κάθε μέρας, για τις αρρώστιες, τα ατυχήματα, το θάνατο, τις οικονομικές καταστροφές, την κλιματική αλλαγή, τον πόλεμο, τις φυσικές καταστροφές, τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις… φόβος… φόβος… φόβος… Μήπως ο μεγαλύτερος φόβος σου (και πολλών άλλων συνανθρώπων μας), τελικά είναι ο εξής ένας; «Τι θα μου συμβεί στο μέλλον;» Αν αυτό φοβάσαι, δε θα σου πω τα γνωστά… Να μη φοβάσαι το φόβο σου, αλλά να προσπαθήσεις να τον κατανοήσεις. Να μην του δίνεις δύναμη και ευκαιρίες να σε ελέγχει, βρίσκοντας λειτουργικούς για εσένα τρόπους να αποσπάς την προσοχή σου, από τη φοβική σκέψη (π.χ. με μουσική, με γυμναστική, με βόλτα, με παρέα με φίλους, κ.α.), που φυσικά και ισχύουν. Όπως και βέβαια ισχύει, ότι ο φόβος, είναι το σύμπτωμα. Αποκάτω από αυτόν, βρίσκεται ένας σάκος γεμάτος αυτόματες σκέψεις, πεποιθήσεις, προσδοκίες, ερμηνείες, επιθυμίες, αναμνήσεις… Αυτά, μαζί και με άλλα, τον πυροδοτούν και καλό είναι να ανοίξει ο σάκος και να διερευνηθούν… Δε θα σταθώ όμως σε αυτά τα προφανή. Όχι.
Στο μόνο που θέλω να σταθώ, είναι το εξής: Φοβάσαι δε φοβάσαι, παρέμβεις δεν παρέμβεις, με ή χωρίς εσένα, αν είναι κάτι να συμβεί, αναπόφευκτα, θα συμβεί. Άφησέ το λοιπόν… Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Ωστόσο, να προσεύχεσαι, να αγαπάς, να βοηθάς, να κατανοείς, να νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα καλά που σου συμβαίνουν και… να ΣΕ εμπιστευθείς. Να πιστέψεις, ότι έχεις τη δύναμη ν’ αντιμετωπίσεις οτιδήποτε. Αν τελικά το πιστέψεις αυτό, μήπως τότε ο φόβος, θα χάσει μεγάλο μέρος της δύναμής του κι εσύ, αν χρειαστεί, θα είσαι έτοιμος για τη μάχη με καλά ακονισμένο σπαθί;
ΟΡΙΣΜΟΣ του Φόβου: Είναι βασικό ανθρώπινο συναίσθημα. Προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου. Πρόκειται για ένα μηχανισμό προστατευτικού χαρακτήρα και για μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, που δεν απαιτεί συνειδητή σκέψη.(λήμμα από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)
*Η Μαρία Σαρρή – Σαββάκη είναι Δασκάλα Ειδικής Αγωγής – Συγγραφέας
