Εν Συντομία Στοχασμοί… σε β’ πρόσωπο

«Ευχαριστώ»… Το λες με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους… Από υποχρέωση και γιατί πρέπει. Σκόπιμα, γιατί ίσως υπάρχει όφελος. Δημόσια για να σε ακούσουν. Έγκαιρα αλλά και κατόπιν εορτής. Εγκάρδια αλλά και ειρωνικά. Δια ζώσης – προσωπικά, αλλά και τηλεφωνικά και με μήνυμα. Κι εσύ τώρα, σίγουρα, θα βρεις κι άλλους τρόπους (και λόγους) να προσθέσεις. Το λες όμως και απλά επειδή το Νιώθεις. Επειδή πλημμυρίζεις από Ευγνωμοσύνη και θέλεις να την εκφράσεις και να τη μοιραστείς… Επειδή εκτιμάς και υπολογίζεις την προσπάθεια, την προθυμία, την ευγένεια, τη βοήθεια και το «δόσιμο» του άλλου, γνωρίζοντας ότι τίποτα δε χαρίζεται και τίποτα δεν είναι δεδομένο… Λέγοντας πιο συχνά αυθόρμητα και άμεσα, Αληθινά, Ειλικρινά, Εγκάρδια και Γνήσια «Ευχαριστώ», επειδή απλά τα Νιώθεις, τότε δεν είναι ούτε από υποχρέωση ούτε από σκοπιμότητα, αλλά από την ψυχή σου. Και σε μια εποχή που αυτή η λιτή αλλά συνάμα πανίσχυρη λέξη τείνει να γίνει «πολυτελείας» εσύ, κάνεις τη διαφορά. Να το πω κι αλλιώς… Όταν το «Ευχαριστώ» που λες, είναι γεμάτο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, είναι σαν να λες… «σ’ Ευγνωμονώ» και η Ευγνωμοσύνη σαν συναίσθημα – θα το ξέρεις γιατί θα το έχεις νιώσει – γεμίζει την ψυχή σου με εσωτερική γαλήνη, κατακλύζει το «είναι» σου με γλυκύτητα, μπαίνει μπροστά στα λόγια σου και στις πράξεις σου, «φουλάρει» το νου σου με αισιοδοξία και θετικότητα και ελαχιστοποιεί τον εγωκεντρισμό και την αρνητικότητα. Αυτόματα, το σύμπαν γίνεται πιο φιλικό μαζί σου, πιο ανοικτό και μ’ ένα μαγικό τρόπο, προσελκύεις σωστούς για σένα ανθρώπους και ανέλπιστα σου συμβαίνουν μικρά καθημερινά «θαύματα». Κι όσο για τους αποδέκτες των «Ευχαριστώ» σου και της Ευγνωμοσύνης σου, θα λάβουν τη θετική σου ενέργεια, θα αισθανθούν την εκτίμησή σου και την αποδοχή για ό,τι έκαναν ή είπαν και θα θελήσουν να επαναλάβουν παρόμοιες συμπεριφορές και λόγια και σε σένα αλλά και σε άλλους.
«Ευχαριστώ» λοιπόν! Γιατί εμπνέει, παρακινεί και ξεχειλίζει καλοσύνη. Εσύ που το λες… τώρα χαμογελάς. Εσύ που δεν το λες, μήπως να το δοκιμάσεις; Κι ύστερα… θα κρίνεις εκ του αποτελέσματος…
*Η Μαρία Σαρρή – Σαββάκη είναι δασκάλα Ειδικής Αγωγής – συγγραφέας