Τη δίδαξε ο Χριστός. Με το μέρος που διάλεξε να γεννηθεί, (το σταύλο), με τους απλούς ανθρώπους που πρώτοι έμαθαν για τον ερχομό του στον κόσμο, (Ποιμένες και Μάγοι), καθώς και με τον τρόπο που έζησε τη σύντομη ζωή του.
Έχει γραφτεί ότι… Ταπεινότητα δε σημαίνει να έχεις μικρή ιδέα για τον εαυτό σου, αλλά να ασχολείσαι με τον εαυτό σου λιγότερο. Με την πρώτη ματιά η ταπεινότητα φαίνεται σαν κάτι αρνητικό. Αναφέρεται κυρίως σε θρησκευτικά κείμενα και μοιάζει σημάδι αδυναμίας. Είναι υποτιμημένη σαν έννοια και στην καθημερινότητα βρίσκεται σε καταστολή. Επειδή μπερδεύεται με τη μιζέρια και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, ίσως σου είναι δύσκολο να την κατανοήσεις και ακόμη δυσκολότερο να την κάνεις κτήμα σου. Αν θα θελήσουμε να την ορίσουμε, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας τύπος μετριοφροσύνης. Είναι η στάση και το συναίσθημα που χαρακτηρίζει κάποιον, ο οποίος ανεξάρτητα ποιος είναι και τι έχει… δείχνει και νιώθει ότι δε διαφέρει από τους άλλους.
Κι όμως! Υπάρχουν ταπεινοί άνθρωποι γύρω σου (μας). Είναι εκείνοι που όσο γνώστες κι αν είναι του θέματος, δεν ξεκινάνε την κουβέντα με το «εγώ» και δε μιλάνε με έπαρση για την κάθε εμπειρία τους και το κάθε επίτευγμά τους. Είναι ευέλικτοι, προσιτοί, διαθέτουν μια σπάνια υπομονή, εμπνέουν σεβασμό και εκτίμηση και συνεχώς φροντίζουν για την αυτοβελτίωσή τους. Καθώς είναι βαθιά ενσυναισθητικοί, δεν αδιαφορούν γι’ αυτό που θα θελήσει κάποιος να μοιραστεί μαζί τους, αλλά ακούνε προσεκτικά και ζητούν να μάθουν περισσότερα. Φέρονται όπως πρέπει, χωρίς να υποτιμούν, ούτε να υπερεκτιμούν. Υποδεικνύουν το λάθος, όχι για να προσβάλουν, μα για να κάνουν τον άλλο καλύτερο. Κι όχι μόνο γι’ αυτό… Αλλά και γιατί μαθαίνουν από το λάθος του άλλου!
Όμως… είναι αθόρυβοι, έχουν λίγες κουβέντες και δεν εντοπίζονται εύκολα. Μόνο αν το θελήσεις πραγματικά, θα τους αντιληφθείς. Κι όταν αυτό γίνει, εκείνοι οι σιωπηλά φωτεινοί άνθρωποι, χωρίς κανένα ιδιαίτερο θόρυβο, θα σου δώσουν να καταλάβεις – θα σε κάνουν να νιώσεις – πως κάτι σπουδαίο υπάρχει μέσα τους κι έξω τους. Και τότε, θα αισθανθείς τυχερός και θα «διψάς» να βρίσκεσαι μαζί τους.
Κι αν τώρα αναρωτιέσαι πώς θα τους ανακαλύψεις… Μήπως να δοκιμάσεις ν’ αφήσεις πίσω σου το Θορυβώδη, Πολυλογά Εγωισμό και τα «κατορθώματά» του και τελικά αυτός θα είναι και ο τρόπος που θα σε φέρει κοντά στο μεγαλείο τους; Μήπως…
*Η Μαρία Σαρρή – Σαββάκη είναι Δασκάλα Ειδικής Αγωγής – Συγγραφέας
