Η Κυριακή των Βαΐων είναι κοντά… Αυτήν την ηµέρα γιορτάζεται η ανάµνηση της θριαµβευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυµα όπου, σύµφωνα µε τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάγια, κλάδους φοινίκων δηλαδή, και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους, ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογηµένος ο ερχόµενος εν ονόµατι Κυρίου». Από αυτήν την Κυριακή, αρχίζει ουσιαστικά η Μεγάλη Εβδοµάδα, η Εβδοµάδα των Παθών, όπως ονοµάζεται αλλιώς.
Του έστρωσαν τα βάγια του Ιησού, τον υποδέχτηκαν µε ενθουσιασµό, τον αποκάλεσαν «βασιλέα» και σε λίγες µέρες, οι ίδιοι άνθρωποι, φώναζαν µε πάθος, «Σταύρωσον αυτόν» (Κατά Ιωάννην 19:15). Στις µέρες της αγωνίας που πέρασε, µέχρι και τη Σταύρωσή Του, τον εγκατέλειψαν όλοι. Σύµφωνα και πάλι, µε τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί ηγέτες τον εχθρεύονταν, οι συµπολίτες Του τον απέρριψαν, οι µαθητές του τον αρνήθηκαν και τον αµφισβήτησαν και ο Ιούδας τον πρόδωσε. Εκείνος, δίδαξε την καλοσύνη, την ανιδιοτελή προσφορά και πάνω από όλα την Αγάπη. Ξεσκέπασε τους διεφθαρµένους και τους υποκριτές. ∆εν τον ενδιέφεραν ούτε τα πλούτη, ούτε η δόξα, ούτε η εξουσία, παρά µόνο η σωτηρία της ψυχής. Είχε έναν εξαιρετικό λόγο, απλό, κατανοητό και γεµάτο δυνατά νοήµατα. Εκστασιασµένοι οι πιστοί του, τον άκουγαν µε λαχτάρα όταν διηγούνταν τις παραβολές του και µόνο γαλήνη τους πρόσφεραν οι οµιλίες του. Οι τέσσερις Ευαγγελιστές, έχουν διασώσει το λόγο Του, µέσα στα Ευαγγέλιά τους. Μεταξύ άλλων, στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο θα βρούµε τα εξής… «∆εν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς αλλά οι άρρωστοι.
∆εν ήρθα να καλέσω σε µετάνοια τους δικαίους αλλά τους αµαρτωλούς». «Μην κρίνεται για να µην κριθείτε. Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε και µε το κριτήριο που µετράτε θα µετρηθείτε». «Μακάριοι όσοι φέρονται µε πραότητα στους άλλους». «Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδίσει όλον τον κόσµο, αλλά χάσει την ψυχή του;». Και στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο θα βρούµε… «Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεµα της καρδιάς του κι ο κακός από το κακό απόθεµα της καρδιάς του βγάζει το κακό. ∆ιότι το στόµα του ανθρώπου, µιλάει από το περίσσευµα της καρδιάς». «Όπως θέλετε να σας συµπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συµπεριφέρεστε κι εσείς». Αυτά είναι µόνο ένα δείγµα των λόγων Του.
Είναι κι άλλα όµως, που ίσως τώρα θα σκεφτείς κι εσύ… Κι όλα είναι πολύ επίκαιρα και υπό συζήτηση και ταιριάζουν και στο σήµερα στους, κατά γενική οµολογία, δύσκολους καιρούς που ζούµε… Κι ύστερα, όταν άλλαξαν οι άνθρωποι γύρω του και αποφάσισαν να τον οδηγήσουν στο θάνατο, Εκείνος, δίδαξε τη δύναµη και την υποµονή, αφού υπέµεινε αγόγγυστα τα Πάθη Του και το τέλος Του επάνω στο Σταυρό. Οι απανταχού Χριστιανοί, που παρακολουθούν µε κατάνυξη τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδοµάδας, «ζουν» το µαρτύριό Του και φτάνουν µαζί Του ως τη Σταύρωση και την Ανάστασή Του.
Μέσα από τα τροπάρια που ψέλνονται κάθε βράδυ της Μεγάλης Εβδοµάδας, διδάσκονται από τις δέκα Παρθένες, την Πίστη και την Πραότητα, από την παραβολή των ταλάντων τη Φιλανθρωπία, από το τροπάριο της Κασσιανής τη Μετάνοια, από το Μυστικό ∆είπνο τη σπουδαιότητα της Θείας Κοινωνίας και της Συγχώρεσης, ενώ µε τα δώδεκα Ευαγγέλια, βιώνουν την κορύφωση των Παθών Του και την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την αγωνία και το φόβο του Θεανθρώπου, συναισθήµατα καθαρά ανθρώπινα που τα έδειξε µε τη φράση του… «Απελθέτω απ’εµού το ποτήριον τούτο». Κι αµέσως µετά, αναβιώνουν το πένθος και την απόλυτη θλίψη στην ακολουθία των Ωρών, στον Επιτάφιο θρήνο και στην περιφορά του Επιταφίου. Τέλος, όταν οι ιερείς ψέλνουν το… «∆εύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών» και το «Χριστός Ανέστη», λαµβάνουν µέσα στην ψυχή τους το µήνυµα, ότι ο Ιησούς φέρνει στον κόσµο το δώρο του «φωτός» και της «αιώνιας ζωής». Ανάβουν τη λαµπάδα του Πάσχα, που συµβολίζει τον αναστάντα Ιησού και φωτίζεται το σκοτάδι της νύχτας, όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην αναστάσιµη λειτουργία, αλλά και τα σκοτάδια της ψυχής… Εν τέλει, όλοι όσοι βιώσουµε µε κατάνυξη και φέτος, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση Του, µήπως ο καθένας µας να αναρωτηθεί για την καθηµερινότητά του, τα λάθη του, τις προδοσίες του, τις αποτυχίες του, αλλά και τις προσδοκίες του; Μήπως να πάρουµε δύναµη από τη ∆ύναµη που έδειξε Εκείνος στην πορεία του προς τον Γολγοθά του; Κι αν ο κόσµος κινείται σε περιοχές υποκρισίας, αδικίας και σκληρότητας, µήπως εµείς να βρούµε τρόπους να κινηθούµε µε οδηγό το ολόλαµπρο φως της Ανάστασης; Ο καθένας έχει τις δικές του απαντήσεις… Και ο καθένας, θα αποφασίσει αν θα αναβιώσει µέσα του και φέτος, τα Πάθη και τη Σταύρωση Του, αν θα προβληµατιστεί και αν θα νιώσει την ανεξάντλητη µεταµορφωτική ∆ύναµη της Ανάστασής Του.
Ευλογηµένη Μεγάλη Εβδοµάδα και Καλό Πάσχα!
*Η Μαρία Σαρρή – Σαββάκη
είναι δασκάλα Ειδικής Αγωγής – συγγραφέας
