ΑΝΤΙΠΑΡΕΡΧΟΜΑΣΤΕ τα τετριμμένα και κοινότυπα μηνύματα των πολιτικών μας που ειπώθηκαν στην 78η επέτειο του “ΟΧΙ”. Κι αυτό, γιατί η πραγματικότητα που βιώνουμε άλλα δείχνει.
Η ΜΟΝΗ πρωτοτυπία των φετινών εορτασμών ήταν η παρουσία του προέδρου της Ιταλίας δίπλα στον ΠτΔ κ. Παυλόπουλο, ως μια έμμεση έκφραση «συγγνώμης» για την απρόκλητη επίθεση της χώρας του το 1940.
…ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΜΑΣΤΕ στο σύντομο και πυκνό σε νοήματα μήνυμα του πιλότου της Ομάδας Ζευς επισμηναγού Γιώργου Παπαδάκη, ο οποίος πετώντας πάνω από τους επισήμους (Θεσσαλονίκη, 28/10) είπε:
«Καλημέρα Θεσσαλονίκη, καλημέρα Μακεδονία. Το “ΟΧΙ” των Ελλήνων αποτελεί πηγή ενότητας και συνεργασίας. Ας ατενίσουμε το μέλλον με ελπίδα και αισιοδοξία».
ΠΡΟΣΕΞΤΕ πόσο επίκαιρες είναι οι λέξεις που χρησιμοποίησε, αλλά και πόσο φορτωμένες συναισθηματικά είναι: Θεσσαλονίκη-Μακεδονία (αγώνας για την ελληνικότητα της Μακεδονίας). “ΟΧΙ” – ενότητα – συνεργασία (Το βαθύτερο νόημα του “ΟΧΙ” είναι η ενότητα και η συνεργασία που προέκυψαν από αυτό ανάμεσα στο λαό και το στρατό). Μέλλον – αισιοδοξία – ελπίδα (Οσο κι αν το μέλλον δείχνει να είναι σκοτεινό, μόνο αν του εμφυσήσουμε αισιοδοξία και ελπίδα μπορεί να γίνει φωτεινό).
ΕΙΝΑΙ όμως σήμερα σε θέση οι πολιτικοί μας να αφουγκραστούν τις παραπάνω τόσο απλές μα ουσιαστικές λέξεις/αιτήματα ενός πιλότου που ταυτόχρονα εκφράζει κι έναν ολόκληρο λαό;
