Ήλθαν για να περπατήσουν! Δεν τους ενδιαφέρει τόσο ο ήλιος και η θάλασσα, όσο τα μονοπάτια στα βουνά, ο ορεινός όγκος, το φυσικό περιβάλλον, η κατάληξη των διαδρομών σε κάποια νότια παραλία.
Είναι πολλοί οι επισκέπτες που επιλέγουν τον Οκτώβριο για τις διακοπές τους στα Χανιά γιατί θέλουν ένα διαφορετικό είδος τουρισμού. Και παράλληλα κάνουν έκκληση «σώστε τα καλντερίμια σας».
Μια τέτοια ομάδα ανθρώπων συναντήσαμε την ώρα που κατέβαιναν από τη “Γρε Λέσκα” με κατεύθυνση το Λιβυκό – νότιο Κρητικό πέλαγος. Κεφάτοι παρά τα πολλά χιλιόμετρα που είχαν διανύσει από το πρωί, μας λένε πως η διαδρομή τους ήταν «μεσαίας δυσκολίας, ούτε εύκολη, ούτε δύσκολη». Γερμανοί οι περιπατητές, αναφέρουν ότι ήλθαν για δύο εβδομάδες στην Κρήτη αποκλειστικά για να περπατήσουν στον ορεινό όγκο της!
Χαρακτηριστική περίπτωση η κα Αλεξάνδρα από το Φράιμπουργκ δεν είναι από τους ανθρώπους που θα μείνουν όλη την ημέρα στη παραλία. «Λατρεύω το περπάτημα και ήλθα στις διακοπές μου στην Κρήτη αποκλειστικά για αυτό. Γιατί επέλεξα τον Οκτώβριο; Γιατί η ζέστη δεν είναι τόσο έντονη και μπορείς να περπατήσεις πιο άνετα» μας επισημαίνει.
Τι είναι αυτό που σας προσελκύει στα μονοπάτια των Χανίων τη ρωτάμε…
«Σίγουρα η θαυμάσια θέα! Το ιδιαίτερο και διαφορετικό είναι ότι ξεκινάς από το βουνό και καταλήγεις στη θάλασσα και αυτό δεν το βρίσκεις παντού» τονίζει. Οι συνομιλητές μας ξεκίνησαν από τη “Γρε Λέσκα” ακολούθησαν το μονοπάτι μέχρι το Ε4 και μετά πέρασαν από Κουστογέρακο, Λιβαδά με κατάληξη την Σούγια.
«ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΝΤΕΡΙΜΙΑ»
Οδηγός της ομάδας η κ. Birgit Gerlach από το γραφείο “Wikinger Reisen” που ειδικεύεται στον περιπατητικό τουρισμό.
«Ξεκινήσαμε πριν από 20 χρόνια με επισκέψεις σε αυτό το τμήμα της Κρήτης. Τώρα έχουμε 6 γκρουπ που το καθένα έρχεται για δύο εβδομάδες. Πρόκειται για ανθρώπους που απολαμβάνουν το περπάτημα, τους αρέσει η φύση της Κρήτης, η θαυμάσια σύνδεση μεταξύ θάλασσας και βουνού» μας δηλώνει η κ. Gerlach. Ρωτάμε την συνομιλήτριας μας για τις σχέσεις τους με τους κατοίκους των ορεινών περιοχών. «Είναι οι καλύτερες πραγματικά! Χαιρόμαστε τη φιλοξενία των ντόπιων και το εξαιρετικό φαγητό ειδικά στα άγρια βουνά των Σφακίων» τονίζει.
Ένα ζήτημα που απασχολεί την έμπειρη οδηγό είναι η διάσωση των καλντεριμιών. «Τα όμορφα, παλιά καλντερίμια είναι πολύ εντυπωσιακά και είναι ιδανικά για πεζοπορία. Κατά τη γνώμη μου, αποτελούν μια πολιτιστική κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας» τονίζει και συμπληρώνει στη συνέχεια ότι «γνωρίζω την Κρήτη από τη δεκαετία του ΄80 και καθοδηγώ ομάδες πεζοπορίας εδώ και 20 περίπου χρόνια. Το μόνο πράγμα που με στεναχωρεί είναι ότι τα “καλντερίμια” και τα παλιά μονοπάτια πεζοπορίας καταστρέφονται όλο και περισσότερο και εξαφανίζονται σχετικά γρήγορα.
Το παρατήρησα ειδικά στο φαράγγι της Αράδενας (το κομμάτι που είναι οι παλιές σκάλες) και στο Ε4 μεταξύ Αγίας Ρουμέλης και Σούγιας ακριβώς πάνω από την Αγία Ρουμέλη. Τα άτομα που πεζοπορούν σε αυτά τα μονοπάτια μπορούν εύκολα να τραυματισθούν. Δεν ξέρω ποιος είναι υπεύθυνος για τα μονοπάτια στην Κρήτη (ή αν είναι κάποιος), αλλά είμαι σίγουρη ότι η Κρήτη θα μπορούσε να προσελκύσει ακόμη περισσότερους τουρίστες που ενδιαφέρονται για τη φύση αν τα μονοπάτια ήταν σε καλύτερη κατάσταση».
Τα συγκεκριμένα γκρουπ έχουν οδηγό, είναι καλά ενημερωμένα και δεν έχουν καμία σχέση με τους τουρίστες που πολλές φορές υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις τους πηγαίνουν μόνοι τους σε δύσκολες περιπατητικές διαδρομές με αποτέλεσμα να χάνονται ή και να τραυματίζονται.
