Άσπρο και μαύρο, πάνω και κάτω, αριστερά και δεξιά, ο Γρηγόρης και ο Σταμάτης· όλα στη ζωή μας…
Και ων ουκ έστιν αριθμός, πόσα πολλά είναι αυτά τα αντίθετα που υπάρχουν στη ζωή μας και που δυστυχώς μπορούν να μας διχάζουν!
Η ζωή μας ένα διαρκές δίπολο· υπάρχουν φορές που τόσο πολύ εξαρτόμαστε από τη έννοια της “διαφωνίας για τη διαφωνία” -τις περισσότερες μάλιστα δίχως επιχειρήματα- που πλέον πιστεύω πως αυτό ακριβώς μας τρέφει ως λαό! Μοιάζει σαν να ικανοποιούνται κυρίως οι της στιγμής ορέξεις μας, το θυμικό μας! Όλη η ενέργειά μας καταναλώνεται στην συνεχή αυτοαναίρεση!
Είμαστε εμποτισμένοι στη διαφωνία με το κάθετί, δίχως να προσβλέπουμε στην πρόοδό μας, δίχως να έχουμε -ποιος ευθύνεται άραγε για τούτο- μια κοινή συνισταμένη, ένα κοινό στόχο που θα μας κάνει… απλά καλύτερους (σύνδρομο της κατσίκας του γείτονα)!
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, εμφανής λόγω των ημερών η τελευταία διαφωνία μεταξύ των Ελλήνων που παρατηρείται σχετικά με τη Ρωσία!
Οι Έλληνες λοιπόν βάσει μίας έρευνας από τη German Marshall Fund «για τις πεποιθήσεις των δυτικών απέναντι στην ουκρανική κρίση, τάσσονται υπέρ της Ρωσίας» κατά 56% ενώ υπέρ της Ουκρανίας τάχθηκε το 44%.
Πόθεν και γιατί;
Άβυσσος η ψυχή και το μυαλό του Έλληνα, που παρότι φιλειρηνικός λαός, στη συγκεκριμένη περίπτωση -που ειρήσθω εν παρόδω δεν φαίνεται να γνωρίζει επακριβώς τι συμβαίνει εκεί- τάσσεται υπέρ ενός επιτιθέμενου απέναντι σε ένα καταφανέστατα ασθενέστερο, ίσως και επειδή η παράδοση και ο θρύλος, ο μύθος ή δεν ξέρω και γω τι, λέει πως περιμένουμε από εκεί μια κάποια σωτηρία!
Η ιστορία ωστόσο πολλάκις τον έχει διαψεύσει ως προς αυτή του την προσδοκία!
Εξάλλου η περίπτωση της Ουκρανίας από την οποία αποσχίζονται δύο επαρχίες της και προσαρτώνται στην υπερδύναμη Ρωσία, ενδεχομένως και να μοιάζει κάπως με τη δική μας σχέση με την Τουρκία η οποία συνεχώς ψάχνεται με τις γκρίζες ζώνες!
Ακόμη μοιάζει και με το 1974 όταν η δυνατή χώρα Τουρκία επενέβη στρατιωτικά στην Κύπρο για να υπερασπιστεί τάχα μία μειονότητα στα εδάφη της και έτσι διχοτόμησε το νησί της Αφροδίτης!
